my memory รักนะความทรงจำ
เขียนโดย 
yuriyeah
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.35 น.
แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 18.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ อ้ะ!!!
ถ้าฉันดูไม่ผิดนั้นมัน...นายชัต!!! นะ นะนายชัตกำลังกอดผู้หญิงรุ่นน้องอยู่
ตอนนี้ฉันรุ่นสึกช้าไปหมดทั้งหน้า ทั้งมือทั้งขา
ฉันเดินถอยหลังกลับมา ฉันพยายามเดินกลับไปนั่งที่เดิม...
หลังจากออดดังมีการเลือกที่นั่งใหม่ ฉันนั่งข้างชัต ข้างหน้าคือม่วงกับตาล
ฉันทำเป็นไม่รู้เรื่องเมื่อเช้า ทำเป็นร่าเริง แต่ก็โดนจับได้
"เมมเป็นอะไร" เขาถามฉันโดนในห้องมีแค่เรา2คน
"เป็นคน"
"เธอไม่ร่าเริง" ฮึ ก็เพราะนายไง
"เปล่า" ฉันจะเดินออกจากห้องแต่เขาคว้าแขนไว้
"อะไรของนาย!!!"
"เป็นอะไร"
"ก็เพราะนาย ชัต เมื่อกลางวัน...ฮึก ฮืออออ"ฉันร้องไห้ออกมาหมดเลย
เขาเอาหน้าเขามาหาฉัน
"เป็นครั้งแรกเลยนะที่เธอเรียกชื่อฉัน"คนเขาร้องไห้ยังจะมายิ้มอีก
-------------------------------
หลังจากฉันร้อวไห้เสร็จ นายนั้นก็เอาหน้ามาใกล้ แล้วบอกว่า
"เธอรักฉันแล้วนะ"แล้วก็ยิ้มให้ฉัน
ไอตัวแสบ
"ไอตัวแสบ.."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
