my memory รักนะความทรงจำ
9.7
เขียนโดย yuriyeah
วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.35 น.
4 chapter
5 วิจารณ์
7,718 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 เมษายน พ.ศ. 2556 18.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่ฉันตอบตกลงการชวนของตาล และม่วง ยัย2คนนี้รีบลากฉันมาทันทีทันใด
"ช้าๆก็ได้ ฉันเหนื่อยนะเว้ยยย"ฉันบ่นหลังจากตาลลากฉันวิ่งมาได้สักระยะ
"บ่นๆ ถึงแล้วย่ะ"ตาลตอบทันทีตัวเองก็เหนื่อยไม่ได้ต่างจากฉันเลย
"ตาล เมมมันเริ่มมา15นาทีแล้วนะ"ม่วงเอ่ยหลังจากดูนาฬิกา
"เร็วเมม ม่วง"ตาลรีบลากฉันกลับม่วงเข้าไปข้างใน
ฉันได้ที่นั่งบริเวณแถวหน้าเวทีซึ่งตาลดูแฮปปี้สุดๆที่พวกเราได้นั่งตรงนี้ เอาตรงๆฉันไม่ได้สนใจไอวงบ้านี้เลยนะ - -*
"เพลงตอบไปที่ผมจะร้อง ผมขอร้องให้ผู้หญิงคนนึงที่เพิ่งเจอวันนี้นะครับ"
"กรี๊ดดดดดดดดด"
" I tried playing it cool
But when I'm looking at you
I can't ever be brave
Cause you make my heart race~~~~"
*ฉันพยายามที่จะสงบลงแล้วนะ
แต่ตอนที่ฉันมองเธอน่ะ
ฉันไม่สามารถจะทำตัวกล้าหาญได้เลย
เพราะว่าเธอทำให้ใจฉันเต้นไงหล่ะ*
เอ๊ะเสียงมันคุ้นๆนะ ฉันค่อยๆเงยหน้าขึ้นมาดูให้ตายสิแสงแสบตาชะมัด อ้าไปสักทีอ่ะ นะๆๆๆๆๆ นายเมื่อกลางวันนี้ ฉันรีบหันไปสะกิด เอิ่ม...เรียกว่าเขย่าตัวก็ได้
"ตาลๆๆๆๆๆ"
"อะไรของแก เมม"
"นะ นะ นักร้องนำชื่ออะไร"
"ชัตเตอร์ ทำไมอ่อ หรือว่าแกหลงเสน่ห์เขาสะแล้ว"ก็จริง
"กลับบ้านๆ!!"ฉันบอกตาลพร้อมทั้งลาก
"เป็นอะไรของแก??"ตาลถามฉันแบบงงแต่ก็ไม่ยอมไป
"เถอะน๊า"เร็วๆสิ ก่อนที่เขาจะคิดว่าฉันแกล้งทำเป็นไม่ใช่แฟนคลับเขา
"ไม่ปายยยยย"ตาลสู้ฉันสุดแรงเกิด
จะเอาใช่ไหมยัยตาล ย๊ากกกกกก!!!!
"เพล้งงงงง!"เอาแล้วไงฉันดันไปชนแก้วน้ำหล่นแตก เพลงหยุดเล่นลง ทุกคนมองมาที่โต๊ะฉัน แม่จ๊าช่วยเมมด้วยเกิดมาไม่เคยเขินอายขนาดนี้มาก่อน อ่ะแล้วนายนั้นก็เห็นฉันจนได้เขาต้องเข้าใจผิดฉันแน่ๆ นะนะนะๆ เดินลงมาจากเวทีแล้ว
เขาเดินมาที่โต๊ะเรา =[]= จะยื่นหน้าเข้ามาหาฉันทำมายยยย ถ้านายทำหัวใจฉันจะวายตาย เขาค่อยๆขยับปาก
"เจอจนได้เจ้าหญิงของฉัน"แล้วค่อยๆยิ้ม
จะ จะ เจ้าหญิงงงง เขาเรียกฉันว่าเจ้าหญิงงงงง ฉันไม่ได้พูดอะไร เอาง่ายๆพูดไม่ออกมากกว่า เขาค่อยๆจับมือฉันขึ้นมาดูแผลที่โดนแก้วบาดที่นิ่ว ซึ้งฉันเพิ่งรู้ว่าโดนบาดเมื่อกี้ คะ คะ คะ เขากำลังดูดเลือดที่นิ้วฉันอยู่ แอบเห็นหน้ายัยแฟนคลับเซ็งๆ555อิจฉาหรอจ๊า55
"คือ...นาย..."
ฉันค่อยๆเอามือออกจากเขา เพราะอะไรนะหรอก็ฉันเขินไง-///- เขาลากฉันไปนั่งที่เดิมแล้วก้มหน้ามาใกล้ๆ ขยันเอาหน้ามาใกล้จังฉันชอบนะเว้ย- -*
"อย่าพึ่งรีบสิ ฟังเพลงนี้ก่อน" เขาพูดแล้วลากเก้าอี้ข้างๆมานั่งหน้าฉัน แล้วดีดนิ้วให้คนนั่งวงที่นั่งอึ้งกลับมามีสติต่อ จากนั่งดนตรีก็ค่อยๆขึ้น
" I want you oh my love 나만 바라봐줘
* ฉันต้องการเธอ โอ้ ที่รัก ฉันอยากให้เธอต้องการฉันบ้าง
' 너만을 사랑해 세상 모두 변해도
ฉันรักแค่เธอเท่านั้น แม้โลกจะเปลี่ยนไปยังไงก็ตาม
Oh my love 너만 보면 뛰는
โอ้ ที่รัก เมื่อเธอทำให้ฉันต้องใจเต้นแรง
가슴 언제까지나 너만 담고 있을게
เพียงแค่เธอเท่านั้นที่จะอยู่ในหัวใจของฉัน~~~~"
ทุกคนเคลิ้มไปกลับเสียงเพลงของเขารวมถึงฉันด้วย ให้ตายสินายนี้ร้องเพลงได้ทุกภาษาเลยหรือไง นายนั้นยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกแล้ว ใจฉันมันเต้นจนมันจะออกมานอกอกแล้วนะตาบ้า เขาค่อยๆออกเสียงออกมาเป็นทำนองเบาพอที่เราสองคนจะได้ยิน
" oh my love~~~"
ยังจะมายิ้มอีกรู้ไหมฉันจะละลายตายแล้วนะ ...
-------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ