Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
8.5
เขียนโดย bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
25 ตอน
33 วิจารณ์
35.18K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) ตะลอนห้าง!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ไม่ได้การล่ะ! ถ้าฉันเอาแต่นั่งลุ้นอยู่คนเดียวแบบบนี้ แผนมันคงไม่ไปไหนแน่ๆ
ฉันต้องไปหาเครยอนเดี๋ยวนี้!
คิดสิหมอนั้นเคยไปที่ไหนบ่อยๆ คิดๆๆ ฉันพยามคิดถึงแฟ้มๆนั้นที่เคยอ่าน...ใช่สิ! เครยอนชอบไปบิ๊กซีแถวๆบางแคนี่นา ไม่ได้การล่ะฉันคงต้องไปที่นั้นเดี๋ยวนี้!
ฉันเดินดุ้ยๆไปหยิบกระเป๋าสตางค์และเเพ็คกระเป๋าเป้เตรียมออดานทางเหมือนจะไปเข้าค่าย3วัน2คืนก็มิปาน
"เฝ้าบ้านให้ฉันด้วยนะ"ฉันบอกยัยทับทิมขณะที่ยัยนี่กำลังนั่งกินขนมอยู่หน้าจอทีวี
"อ้าว! พี่จะไปไหนอ่ะ?"ยัยทับทิมถามทั้งที่ขนมยังคาปากอยู่
"ไปหาเครยอนยะ เฝ้าบ้านด้วย"ฉันโยนกุญแจบ้านให้ยัยทับทิมและสะพายเป้ตัวเองเดินออกจากบ้านทันที..
เครยอน....รอฉันก่อนนะ =o=
บิ๊กซีบางแค....
ในที่สุดฉํนก็มาอยู่ที่นี่จนได้ รถก็ติดเหนื่อยชะมัด! ฉันเดิมดุ่มๆหาเครยอนอยู่แถวๆล็อคขายเสื้อผ้า ของใช้ อาหาร เฟอนิเจอร์ ร้านหนังสือ....ก็ไม่เจอ...
"เฮ้! หมอนั้นไปอยู๋ไหนกันนะ!" ฉันพูดกับตัวเอง เริ่มรู็สึกหงุดหงิดขึ้นมา
อ๊ะ! นั้นไง! ฉันเจอแล้ว วันนี้เครยอนใส่ชุดลายหัวกะโหลกดูโหดๆสีดำทะมึน เผยให้เห็นข้อมือขาวๆยันข้อศอก =.=;(น่าภูมิจายยจังง)และกางเกงยีนส์ปกปิดหน้าแข็งเหมือนเดิม และมันดันเข้ากับหุ่น และใบหน้าขาวอย่างหมอนี่ซะด้วย!
"เอ้ โย่วว!"ฉันรีบเดินผาบๆไปกระโดดเหมือนบีบอยตรงหน้าเครยอนทำให้หมอนี่สดุ้งไปนิดๆ
"เฮ้! นี่ยัยขาขาวนี่"
"ฉันชื่อแอลมอนย่ะ ไอ้สีเทียน!"ฉันตวาดกลับ
"เออๆ แอลมอนก็แอมอน นี่เธอยังหาตามฉันจนได้นะ-.-;"
"ก็ฉันเทพไง คราวนี้ฉันจะได้พลาดจากนายอีกกแล้ว เพราะวันนี้ฉันจะย้ายมาอยู่กับนายได้แน่ๆ"ฉันยักคิ้วกวนประสาทพร้อมกับโชว์กระเป๋าเป้ที่สะพานอยู่ข้างหลังให้เครยอนดู
"เหอๆ เออๆเก่งแต่ปากไปเถอะ ขอให้อยู่กับฉันตลอดลอดฝังละกัน"เครยอนว่า
"แน่นอนอยู่แล้ว"ฉันทำหน้ากวนบาทาใส่
เครยอนเข็นตระกร้ารถเข็นไปยังล็อคอาหารสำเร็จรูป ฉันก็เดินสะพายเป้ตามหมอนั้นไปเหมือนคุณพ่อพาลูกมาช๊อปปิ้งหลังจากที่ไปรับลูกที่โรงเรียน คิคิ เครยอนเริ่มจัดการกับการซื้อของไว้ตุนในครั้งนี้ด้วยการกวาดราเมงหลากรสชาติลงมายังตระกร้ารถเข็น
"นี่! ทำไมนายไม่กินของสดละ หรือไม่ก็ซื้อโจ๊กสำเร็จรูปก็ได้นี่มีประโยชน์กว่าไอ้ราเมงนี่เยอะนะ"ฉันชูซองโจ๊กมาแนะนำและปล่อยลงตระกร้า
"ฉันไม่ชอบนี่นา"เครยอนว่าพลางเก็บซองโจ๊กนั่นกลับล็อคที่เดิม
"จะกินอะไรมันต้องขึ้นกับความชอบไม่ชอบหรือไง"ฉันหยิบซองนั่นกลับมาใส่ตระกร้าอีกครั้ง
"อย่ายุ่งน้า ฉันไม่ได้ทำให้เธอกินสักหน่อย"เครยอนหยิบมันออก
"ชิ..."ฉันหน้าเบ้
คราวนี้เครยอนก็จุงตระกร้ารถเข็นไปยังเคาร์เตอร์คิดตังค์ และจ่ายตังค์เป็นอันเสร็จพิธี ส่วนฉันที่ติดมากับหมอนี่ด้วยก็เลยใช้ประโยชน์ ช่วยกันหิ้วของซะเลย เครยอนยังคงเดินไปดูสินค้าอื่นๆที่จ่ายเงินสดในห้างนี้อยู่และไปหยุดตรงร้านขายแว่นตา
เครยอนหยิบแว่นดำทรงกลมมาลองใส่และส่องกระจกดูความหล่อตนเอง เหอะ! ไม่เห็นจะสวยเลยแว่นกลมๆแบบนี้..
"นี่ อันนี้สวยกว่าอีก"ฉันหยิบแว่นเลนส์ใสกรอบและขาแว่นคนละสีมาใส่ให้เครยอนแทนอันที่เครยอนเพิ่งลองใส่
"ไม่เห็นได้เรื่อง ฉันไม่ชอบแว่นเลนส์ใส"เครยอนวางมันลง และหาดูแว่นใหม่
"แต่ฉันชอบแบบนี้นี่นา คละสีสวยออก"ฉันหยิบมันมาแกว่งหน้าเครยอน
"เธอไม่ได้ใส่มันซักหน่อย หลีกไป"เครยอนปัดแว่นนั้นออก
"แต่ฉันเป็นคนมันเห็นนะ นายใส่แต่นายไม่เห็นตัวเองใส่นี่ ฉันต่างหากที่เป็นคนเห็นนายใส่"เริ่มมีศึกเกิดขึ้น..
"ถึงฉันจะเห็นหรือไม่เห็นตัวเอง ยังไงฉันก็ไม่ใส่มัน"เครยอนดูแว่นอื่นๆต่อ
"หนอย..."
เราสองคนเถียงกันไปมาจนหน้าตาพี่คนดูแลร้านหน้าตาเป็นแบบนี้....
"(.. ) ( ..) (.. ) (.. ) เอ่อ..คือถ้าเป็นแบบตัวแว่นสองสีแบบนี้เลนส์ดำก็มีนะค่ะ"
"ขอบคุณค่ะ^^"ฉันกล่าวขอบคุณพี่คนดูแลร้านและรับถุงใส่แว่น ขณะที่เครยอนกำลังเก็บกระเป๋าสตางค์ใส่กางเกงหลังจากที่จ่ายเงินเสร็จ ในที่สุดเราก็ได้แว่นจากพี่คนดูแลแนะนำจนได้ เหอๆ
และ เราสองคนเดินออกมาจากร้านนั้น..
"เชอะ! เธอนี่มันวุ่นวายจริงๆเลย"เครยอนบ่นๆไปตามทาง
"ไม่เห็นเป็นไรเลย นายก็ได้เลนส์สีดำที่นายชอบ ฉันก็ได้แว่นสองสีที่ฉันชอบ ดีออกรวบกัน ฮี่ๆ"ฉันหัวเราะร่า"มานี่ๆเดี๋ยวฉันจะใส่ให้นาย"ฉันว่าพลางหยิบแว่นนั้นออกจากกล่อง
ส่วนเครยอนก็ยืนตัวแข็งทื่ออยู๋ซะอย่างงั้น
"เฮ้! ฉันจะใส่ให้นายถึงได้ไงล่ะ นายสูงกว่าฉันตั้งสิบกว่าเซ็นนะ!"ฉันว่า ก็จริงนี่นาฉันตัวเท่าใหล่หมอนี่เองนะ=^=;
ว่าแล้วเครยอนจึงก้มหน้าลงมาจนถึงหน้าฉัน ขณะที่ฉันไม่ได้ทันตั้งตัวจึงสดุ้งนิดๆ
ตึกตัก..ตึกตัก...
ทำไมใจฉันเริ่มเต้นแรงด้วยนะ บ้าจริง! สติหายไปไหนล่ะกลับม้าาาา
"นี่! เหม่ออะไรอยู่รีบๆใส่ให้ฉันสิ ปวดหลังจะแย่"
สติฉันกลับมายังร่างอีกครั้ง และรีบๆจับๆแว่นใส่ให้อย่างขัดๆเขินๆให้เครยอน พอฉันใส่ให้เสร็จหมอนี่กลับมายืนตามปกติและขยับแว่นนิดๆให้มันกระชับชึ้น
"-///-"
"เธอหน้าแดงด้วยล่ะ"
"อะไรนะ!"ฉันหน้าแดงหรอ ม..ไม่จริงน้าา >o<; ฉันพยามๆทำสีหน้าปกติอีกครั้ง
"ฮ่าๆ ยิ่งเธอทำหน้าแบบนี้แล้วหน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่เลย ฮ่าๆ"เครยอนหัวเราะเสียงดัง จนเห็นลิ้นไก่
หนอย.....ชอบล้อฉันนักนะ!!!!
ฉันต้องไปหาเครยอนเดี๋ยวนี้!
คิดสิหมอนั้นเคยไปที่ไหนบ่อยๆ คิดๆๆ ฉันพยามคิดถึงแฟ้มๆนั้นที่เคยอ่าน...ใช่สิ! เครยอนชอบไปบิ๊กซีแถวๆบางแคนี่นา ไม่ได้การล่ะฉันคงต้องไปที่นั้นเดี๋ยวนี้!
ฉันเดินดุ้ยๆไปหยิบกระเป๋าสตางค์และเเพ็คกระเป๋าเป้เตรียมออดานทางเหมือนจะไปเข้าค่าย3วัน2คืนก็มิปาน
"เฝ้าบ้านให้ฉันด้วยนะ"ฉันบอกยัยทับทิมขณะที่ยัยนี่กำลังนั่งกินขนมอยู่หน้าจอทีวี
"อ้าว! พี่จะไปไหนอ่ะ?"ยัยทับทิมถามทั้งที่ขนมยังคาปากอยู่
"ไปหาเครยอนยะ เฝ้าบ้านด้วย"ฉันโยนกุญแจบ้านให้ยัยทับทิมและสะพายเป้ตัวเองเดินออกจากบ้านทันที..
เครยอน....รอฉันก่อนนะ =o=
บิ๊กซีบางแค....
ในที่สุดฉํนก็มาอยู่ที่นี่จนได้ รถก็ติดเหนื่อยชะมัด! ฉันเดิมดุ่มๆหาเครยอนอยู่แถวๆล็อคขายเสื้อผ้า ของใช้ อาหาร เฟอนิเจอร์ ร้านหนังสือ....ก็ไม่เจอ...
"เฮ้! หมอนั้นไปอยู๋ไหนกันนะ!" ฉันพูดกับตัวเอง เริ่มรู็สึกหงุดหงิดขึ้นมา
อ๊ะ! นั้นไง! ฉันเจอแล้ว วันนี้เครยอนใส่ชุดลายหัวกะโหลกดูโหดๆสีดำทะมึน เผยให้เห็นข้อมือขาวๆยันข้อศอก =.=;(น่าภูมิจายยจังง)และกางเกงยีนส์ปกปิดหน้าแข็งเหมือนเดิม และมันดันเข้ากับหุ่น และใบหน้าขาวอย่างหมอนี่ซะด้วย!
"เอ้ โย่วว!"ฉันรีบเดินผาบๆไปกระโดดเหมือนบีบอยตรงหน้าเครยอนทำให้หมอนี่สดุ้งไปนิดๆ
"เฮ้! นี่ยัยขาขาวนี่"
"ฉันชื่อแอลมอนย่ะ ไอ้สีเทียน!"ฉันตวาดกลับ
"เออๆ แอลมอนก็แอมอน นี่เธอยังหาตามฉันจนได้นะ-.-;"
"ก็ฉันเทพไง คราวนี้ฉันจะได้พลาดจากนายอีกกแล้ว เพราะวันนี้ฉันจะย้ายมาอยู่กับนายได้แน่ๆ"ฉันยักคิ้วกวนประสาทพร้อมกับโชว์กระเป๋าเป้ที่สะพานอยู่ข้างหลังให้เครยอนดู
"เหอๆ เออๆเก่งแต่ปากไปเถอะ ขอให้อยู่กับฉันตลอดลอดฝังละกัน"เครยอนว่า
"แน่นอนอยู่แล้ว"ฉันทำหน้ากวนบาทาใส่
เครยอนเข็นตระกร้ารถเข็นไปยังล็อคอาหารสำเร็จรูป ฉันก็เดินสะพายเป้ตามหมอนั้นไปเหมือนคุณพ่อพาลูกมาช๊อปปิ้งหลังจากที่ไปรับลูกที่โรงเรียน คิคิ เครยอนเริ่มจัดการกับการซื้อของไว้ตุนในครั้งนี้ด้วยการกวาดราเมงหลากรสชาติลงมายังตระกร้ารถเข็น
"นี่! ทำไมนายไม่กินของสดละ หรือไม่ก็ซื้อโจ๊กสำเร็จรูปก็ได้นี่มีประโยชน์กว่าไอ้ราเมงนี่เยอะนะ"ฉันชูซองโจ๊กมาแนะนำและปล่อยลงตระกร้า
"ฉันไม่ชอบนี่นา"เครยอนว่าพลางเก็บซองโจ๊กนั่นกลับล็อคที่เดิม
"จะกินอะไรมันต้องขึ้นกับความชอบไม่ชอบหรือไง"ฉันหยิบซองนั่นกลับมาใส่ตระกร้าอีกครั้ง
"อย่ายุ่งน้า ฉันไม่ได้ทำให้เธอกินสักหน่อย"เครยอนหยิบมันออก
"ชิ..."ฉันหน้าเบ้
คราวนี้เครยอนก็จุงตระกร้ารถเข็นไปยังเคาร์เตอร์คิดตังค์ และจ่ายตังค์เป็นอันเสร็จพิธี ส่วนฉันที่ติดมากับหมอนี่ด้วยก็เลยใช้ประโยชน์ ช่วยกันหิ้วของซะเลย เครยอนยังคงเดินไปดูสินค้าอื่นๆที่จ่ายเงินสดในห้างนี้อยู่และไปหยุดตรงร้านขายแว่นตา
เครยอนหยิบแว่นดำทรงกลมมาลองใส่และส่องกระจกดูความหล่อตนเอง เหอะ! ไม่เห็นจะสวยเลยแว่นกลมๆแบบนี้..
"นี่ อันนี้สวยกว่าอีก"ฉันหยิบแว่นเลนส์ใสกรอบและขาแว่นคนละสีมาใส่ให้เครยอนแทนอันที่เครยอนเพิ่งลองใส่
"ไม่เห็นได้เรื่อง ฉันไม่ชอบแว่นเลนส์ใส"เครยอนวางมันลง และหาดูแว่นใหม่
"แต่ฉันชอบแบบนี้นี่นา คละสีสวยออก"ฉันหยิบมันมาแกว่งหน้าเครยอน
"เธอไม่ได้ใส่มันซักหน่อย หลีกไป"เครยอนปัดแว่นนั้นออก
"แต่ฉันเป็นคนมันเห็นนะ นายใส่แต่นายไม่เห็นตัวเองใส่นี่ ฉันต่างหากที่เป็นคนเห็นนายใส่"เริ่มมีศึกเกิดขึ้น..
"ถึงฉันจะเห็นหรือไม่เห็นตัวเอง ยังไงฉันก็ไม่ใส่มัน"เครยอนดูแว่นอื่นๆต่อ
"หนอย..."
เราสองคนเถียงกันไปมาจนหน้าตาพี่คนดูแลร้านหน้าตาเป็นแบบนี้....
"(.. ) ( ..) (.. ) (.. ) เอ่อ..คือถ้าเป็นแบบตัวแว่นสองสีแบบนี้เลนส์ดำก็มีนะค่ะ"
"ขอบคุณค่ะ^^"ฉันกล่าวขอบคุณพี่คนดูแลร้านและรับถุงใส่แว่น ขณะที่เครยอนกำลังเก็บกระเป๋าสตางค์ใส่กางเกงหลังจากที่จ่ายเงินเสร็จ ในที่สุดเราก็ได้แว่นจากพี่คนดูแลแนะนำจนได้ เหอๆ
และ เราสองคนเดินออกมาจากร้านนั้น..
"เชอะ! เธอนี่มันวุ่นวายจริงๆเลย"เครยอนบ่นๆไปตามทาง
"ไม่เห็นเป็นไรเลย นายก็ได้เลนส์สีดำที่นายชอบ ฉันก็ได้แว่นสองสีที่ฉันชอบ ดีออกรวบกัน ฮี่ๆ"ฉันหัวเราะร่า"มานี่ๆเดี๋ยวฉันจะใส่ให้นาย"ฉันว่าพลางหยิบแว่นนั้นออกจากกล่อง
ส่วนเครยอนก็ยืนตัวแข็งทื่ออยู๋ซะอย่างงั้น
"เฮ้! ฉันจะใส่ให้นายถึงได้ไงล่ะ นายสูงกว่าฉันตั้งสิบกว่าเซ็นนะ!"ฉันว่า ก็จริงนี่นาฉันตัวเท่าใหล่หมอนี่เองนะ=^=;
ว่าแล้วเครยอนจึงก้มหน้าลงมาจนถึงหน้าฉัน ขณะที่ฉันไม่ได้ทันตั้งตัวจึงสดุ้งนิดๆ
ตึกตัก..ตึกตัก...
ทำไมใจฉันเริ่มเต้นแรงด้วยนะ บ้าจริง! สติหายไปไหนล่ะกลับม้าาาา
"นี่! เหม่ออะไรอยู่รีบๆใส่ให้ฉันสิ ปวดหลังจะแย่"
สติฉันกลับมายังร่างอีกครั้ง และรีบๆจับๆแว่นใส่ให้อย่างขัดๆเขินๆให้เครยอน พอฉันใส่ให้เสร็จหมอนี่กลับมายืนตามปกติและขยับแว่นนิดๆให้มันกระชับชึ้น
"-///-"
"เธอหน้าแดงด้วยล่ะ"
"อะไรนะ!"ฉันหน้าแดงหรอ ม..ไม่จริงน้าา >o<; ฉันพยามๆทำสีหน้าปกติอีกครั้ง
"ฮ่าๆ ยิ่งเธอทำหน้าแบบนี้แล้วหน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่เลย ฮ่าๆ"เครยอนหัวเราะเสียงดัง จนเห็นลิ้นไก่
หนอย.....ชอบล้อฉันนักนะ!!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ