Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
เขียนโดย 
bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
17) เครยอนงอน!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นวดแขนให้ฉันสิ"
"ไม่มีทางย่ะ!"ฉันตอบทันควัน เมื่อกี้ก็นวดขาไปมาก็จะให้นวดแขนงั้นเรอะ! ชิ! ว่าแล้วฉันจึงเดินกลับมานั่งหน้าโซฟาที่ดิเและจัดการซัดกระเพารวดเดียวให้หมด เพื่อจะได้ไปดูละครในห้องนอนแทน
"เฮ้ๆ! นี่เธอจะรีบกินทำไมเนี่ย เดี๋ยวก็ติดคอตายหรอก" เครยอนเอ็ดฉัน
"อย่ามาทำเป็นหวงเลย นายนั่งดูทีวีไปเถอะ"ฉันว่าให้
"จะไม่ให้ห่วงได้ไง ก็ดูเธอกินสิ"
"แล้วนายจะป้อนฉันรึไงเล่า"บ้าเอ้ย..ฉันว่า
"มาสิ"อยู่ๆเครยอนก็ลงนั่งข้างๆฉัน และหยิบกล่องข้าวฉันและช้อนไปตักข้าวแทน และหันช้อนข้าวมาทางฉัน
หมอนี่เอาจริง!
"อ้าปาก"เครยอนพยักพเยิดให้ฉันกิน
"ฉันกินเองได้ยะ"ฉันใช่มือปัดช้อนออก
"ทำไมล่ะ? เราเป็นแฟนกันแล้วนะ"เครยอนยิ้มกวนๆให้ฉัน
"ตราบใดที่นายยังไม่ให้คำตอบฉัน"ฉันกอดอกเชิดหน้าหนี "เราก็ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน ฉนั้นตามสัญ..."
"ก็ได้ ฉันชอบเธอ"
เออ ยอมรับสักที ห้ะ! นายว่าไงนะ!!
"ฉันชอบเธอพอใจยังล่ะ คราวนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ"
ตึกตัก ตึกตัก.....
กรี๊ดดดดดดดดด~~~~~ นายทำให้ฉันใจเต้นอีกแล้วนะ เครยอนบอกว่าชอบฉันงั้นหรอ?? O///O
"ยังย่ะ"
"อะไรน่ะ!"เครยอนตกใจ
"ก็จริงอยู่ที่ฉันตั้งกฎแบบนี้ แต่ฉันคิดว่าความรักของเรายังไม่สมบูรณ์พอถ้ายังไม่มี5ข้อนี้"ว่าแล้วฉันก็ยื่นใบๆหนึ่งส่งให้เครยอน ซึ่งเป็นข้อปฏิบัติของคู่รัก ถึงเครยอนจะสารภาพรักฉันแล้วก็เหอะนะ แต่ฉันกลับคิดว่ามันเร็วไป ดังนั้นฉันน่าจะให้เวลาเราดูใจกันไปก่อนจะดีกว่า...
"ดูแลเอาใจใส่ ตามใจกัน งอนและง้อกัน มีของพิเศษให้กัน และช่วยเหลือกันเสมอ นี่มันบ้าบออะไรเนี่ย!"เครยอนอ่านแล้วถึงกับพูดไม่ออก
"ก็อย่างที่เห็นมันคือข้อสอบที่เราสองคนต้องปฏิบัติให้ให้ครบทั้งห้าข้อนี้ ถ้าทำได้ล่ะก็เราจะได้เป็นแฟนกันอย่างสมบูรณ์..."
และแผนของฉันกับทับทิมเก็จะสำเร็จ! รวมถึงความก้าวหน้าทางเพจของเราด้วย ฮี่ๆ!!
"ฉนั้น..."
"แล้วถ้าฉันไม่ทำมันล่ะ?"
"ถามได้ นายก้จะอดได้ฉันเป็นเจ้าของไง ความสัมพันธ์ของเราก้จะเป็นแค่เพื่อน และผู้อาศัยเท่านั้น"ฉันว่าไปงั้นล่ะ แต่ใจจริงแล้วฉันก็เริ่มอยากให้มันเป็นแฟนกันเร็วๆเหลือเกินฉันล่ะ กลัวว่าเครยอนจะท้อใจหันหลังใส่ฉันก่อน...
"งั้นฉันจะไม่ทำมัน"ว่าแล้วเครยอนพูดหน้าบึงเดินเข้าห้องนอนปิดประตู แถมยังปิดประตูดัง
ปังงงง!!
หมอนี่เป็นอะไรเนี่ย??
"เครยอนนายจะทำอะไรน่ะ เปิดนะๆ เปิดๆๆๆ"ฉันรีบเดินไปเคาะประตูโวยวายเสียงดัง ส่วนเครยอนก็ยังล็อคประตูใส่ฉันอีกด้วย เครยอนเงียบไม่ตอบอะไรกลับมา
หมอนี่งอนฉันหรอ?? ไม่ใช่หรอกมั้ง ถ้างอนจริงล่ะก็หมอนี่จะงอนฉันเรื่องไรล่ะ หรือเรื่องข้อตกลงก็จริงอยู่น่ะที่ฉันไปสัญญากับเครยอนว่าเราจะเป็นแฟนกันได้ก็ต่อเมื่อหมอนั้นรับสรภาพความในใจกับฉันก่อน ทั้งๆที่เครยอนทำตามข้อตกลงแล้วก็ตามฉันยังคิดบ้าบอกฏห้าข้ออะไรอีกนี่นา หมอนั้นงอนฉันหรอ...
"นี่ๆ นายเป็นอะไรอ่ะ เปิดให้ฉันเข้าไปหน่อยสิ นะๆ เงียบ"เครยอนไม่ตอบกลับมา"นาย..งอนฉันหรอ.."
เงียบ...
ฉันงงไปหมดแล้วน่าาาา>_<;;
ตลอดทั้งคืนฉันได้แต่นอนโซฟาห้องนั่งเล่น และคอยไปเคาะประตูเรียกเครยอนและพยายามพูดแกมง้อๆกับเครยอนด้วย แต่กับไม่ได้ผลอะไร เพราะนอกจากเมื่อคืนหมอนั้นไม่ให้ฉันเข้าไปนอนด้วยในห้องเเล้ว วันนี้ก้ยังไม่คุยกับฉันอีก แต่ก็ยังคอยหาข้าวให้ฉันกินอยู่ นั้นฟันธงได้เลยว่าหมอนี่งอนฉันร้อยเปอร์เซนต์
แง๊ๆๆๆๆ ฉันก็จะร้องไห้เหมือนกันนะ ทำไมนายทำกับฉันแบบนี้ล่ะ จะด่าฉันตีฉันก็ยังดีกว่าเย็นชาใส่ฉันแบบนี้นะTT_TT
ไม่ได้การล่ะ ขืนปล่อยไว้อย่างงงี้ฉันก็ไม่มีตัวตนในบ้านหลังนี้และในสายตาหมอนี่กันพอดี ฉันต้องทำการง้อน่ะ!
ว่าแล้วฉันก็กดโทรศัพท์ไปหายัยทับทิมเพื่อขอความช่วยเหลือไม่นานยัยนี่ก้รับสาย
"ฮัลโหล ว่าไงพี่แผนเราเป็นไงบ้าง"ทับทิมว่าอย่างตื่นเต้น
"ตอนแรกมันดีมากเลยละจอร์จ แต่ไม่ใช่ตอนนี้!"
"เกิดอะไรขึ้นล่ะพี่"
"เครยอนงอนฉัน!"
"แล้วพี่ไปทำทีท่าไหนอีกล่ะ หรือเครยอนเค้าแค่แก้อารมณ์รักอย่างที่ทับทิมบอก??"
"รักบ้านแกสิ!"ฉันว่า"ตอนนี้หมอนี่ไม่ยอมคุยกับฉันเลย ฉันก็แค่เล่นตัวไปเท่านั้นเองนะแต่สำหรับผู็หญิงมันก็ต้องมีบ้างไม่ใช่หรอ"
ฉันพูดถูกใช่มั้ยค่ะท่านผู้อ่าน??
"เครยอนคงท้อนะสิพี่"
"แกอย่าพูดอย่างงี้เซ่! ฉันก็ท้อนะ"
"ก็ถ้าพี่ไปจีบใคร แล้วเขาเล่นตัว พี่ไม่ท้อบ้างหรือไงเล่า!"
แกอย่าตอกย้ำฉันได้ม่ายยย TOT
"แล้วฉันต้องทำยังไงล่ะ??"
"ง้อเค้าไง ง้อด้วยสิ่งของ เซอไพร์ หรืออะไรก้ได้อ่ะ"
"แล้วอะไรเล่า!"
"เอางี้ มาหาฉันที่บ้านพี่นะ ฉันมีแผนแล้ว!!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
