Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
เขียนโดย 
bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) เงื่อนไขของการเป็นแฟน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ต..ลอดไป"ฉันเน้นคำพูดเมื่อกี้อีกครั้ง
"ใช่ เข้าใจ๊"
"อื้มๆ"ฉันพยักหน้าหงึกๆ เครยอนได้ยินดังนั้นจึงลุกขึ้นนั่งตามเดิมและปล่อยฉันให้เป็นอิสระจากการถุกบุกรุกเมื่อกี้ เครยอนหยิบรีมอทมาเปิดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ
"น...นี่"ฉันเรียกเครยอน หมอนั้นวางรีมอทและมองมาทางฉัน"ฉันอยากรู้ว่า...ทำไมนายถึงอยากให้ฉันเป็นแฟนนายล่ะ-///-"ฉันนก้มหน้าก้มตาถามอย่างแอบเขิน
"ไม่รู้สิ เพราะฉัน..."
ตึก ตัก ตึก ตัก...
"ฉันยังไม่เคยมีแฟนเลยไง"
หนอยยย ไอ้บ้า! โรแมนติกเป็นมั้ย โรแมนติ๊กกกก>o<;
"ห้ะ! แล้วทำไมนายถึงเลือกฉันล่ะ! -_-;"ฉันถามอีกครั่้ง ขอให้ครั้งนี่คำตอบดีกว่าเมื่อกี้นะ
"ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันแค่รู้สึกดีที่มีเธออยู่ด้วย"เครยอนเริ่มหน้าแดง เขาว่าแล้วยิ้มหวานให้ฉัน ฉันจึงยิ้มกลับไปอย่างจริงใจ"ตกลง มั้ย?"เครยอนเลิกคิ้วถาม
กรี๊ดดดดด อย่าถามฉันอย่างงี้สิฉันเขิาน้าาา>o<
"นาย....เคยชอบบ้างฉันมั้ยล่ะ>o<"
"ไม่รู้สิ ฉัน..."
"ชิ! ถ้างั้นนายไปหาคำตอบให้ฉันก่อน แล้วฉันจะให้คำตอบกับนาย โอเค๊"ฉันทำมือโอเคใส่
"เออๆ ก็ได้เธอนี่มันยุ่งยากจริง"เครยอนบ่นกับตัวเอง
"ฮิฮิ โอเคนะ"ฉันหัวเราะอย่างเริงร่า
ฉันจะมีแฟนแล้ว??....แถมแฟนคนนี้หล่อวะด้วย กรี๊ดดดดดดดด
ไม่อยากเชื่อจริงๆว่าอะไรมันจะปุ๊บปั๊บขนาดนี้ จู่ๆเราก็เกือบได้เป็นแฟนกันอย่างไม่ทันตั้งตัว YES!! แผนของฉันเริ่มจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว เหลือแค่รอเวลาที่เครยอนจะสรภาพความรักแก่ฉันแล้วฉันก็ตอบตกลงเท่านั้น คิคิ แค่นี้ฉันก็สามารถยืดอกอวดยัยมินมินและลูกเพจฉันได้อย่างสบายใจ ฮี่ๆ มีความสุข^^
"เป็นบ้าอะไรยิ้มอยู่คนเดียว ห้ะ!"เครยอนเปิดประตูเข้ามาในห้อง
ยึ้ย! ตกใจหมด จู่ๆก็โผล่เข้ามา
"ฉันไม่ได้บ้านะ"ฉันเถียงกลับ ครยอนได้แต่หัวเราะในลำคอและเดินเข้าห้องน้ำไป
วันนี้เครยอนและเพื่อนๆไปเที่ยวกันเหมือนเด็กที่รักสนุกเฮฮาๆกันตามประสาวัยรุ่นมา ฉันได้ยินว่าไอ้คู่รักไรเฟิลนั่นไปด้วย ฉันจึงขอปฏิเสธงานนี้ทันที แหงสิท่าทางผู้ชายก็จ้องจะจีบฉัน ทางผู้หญิงก็จ้องจะกินเลือดกินเนื้อฉันลูกเดียวเลยนี่นา ไม่เอาด้วยหรอก =.=
"วันนี้ ไอ้เพื่อนฉันถามหาเธอด้วยแหละ"เครยอนเดินออกมานั่งลงตรงโซฟาในห้องนั่งเล่นข้างๆฉัน
ฉันว่าแล้วเชียว..
"แน๊นอน ใครๆก็ต้องอยากเจอฉันกันทั้งนั้นหละ><"ฉันว่า
"นอกจากยัยจินนี่"
ยกเว้นยัยนี่คนเดียว.....
"แล้วไง ก็มีแต่ยัยนั่นแหละย่ะที่ไม่ถูกกับฉัน ฉันน่ะนะใครๆก็อยากคบด้วย อิอิ"ฉันม้วนผมตัวเองเล่นอย่างเขินๆในความสวย เสน่ห์แรงของตัวเอง
"เฮอะ! หลงตัวเอง"เครยอนว่า พลางลุกขึ้นเดินไปยังห้องครัว
"ชิ!"ฉันสบถใส่เบาๆ
ไม่นานเครยอนก็เดินกลับมากับข้างกล่องสองกล่อง เครยอนวางมันลงกับพื้นหน้าโซฟา และทำการแกะข้างกล่องนั้นกินไปหนึ่งกล่อง ฉันเห็นดังนั้นจึงลงมานั่งกับพื้นด้วยและหยิบข้าวกล่องอีกกล่องนึงมากิน
"ใครให้กิน"ยังไม่ทันที่ฉันจะหยิบช้อนตักใส่ปากเครยอนก็ดึงกล่องข้าวกลับเข้าหาตัวเอง
"ใครล่ะ นี่นายก็มีกล่องนึงแล้วนี่นา เอามานะ"ฉันเอื้อมมือไปหยิบมันคืน
"เธอคิดว่าผู้ชายตัวใหญ่ๆอย่างฉันจะกินข้าวกล่องแค่กล่องเดียวจะอิ่มหรือไง"เครยอนชักกล่องข้าวหนีฉัน
"แล้วฉันจะกินอะไรเล่า ฉันหิวนะ"แง๊~~ท้องร้องงVoV
"งั้นเธอก็ต้องแลกอะไรสักอย่างกับข้าวกล่องนี่สิ"เครยอนว่าพลางชูข้างกล่องขึ้น
"อะไรล่ะ!"ฉัยว่าอย่างเริ่มมีน้ำโห
เครยอนไม่ตอบอะไร ได้แต่นั่งยิ้มอย่างมีเลศนัย..
"อ๊ออ~ต..ตรงนั้นแหละ อ๊าา~~เบาๆหน่อยสิ อื้อ~~"เครยอนครางออกมาอย่างได้อารมณ์ อารมณ์? อารมณ์อาร้ายยยย ผู้อ่านเค้าเข้าใจผิดกันหมดแล้ว><
"ฮึ่ย ไม่นวดแล้วเฟ้ย"ฉันลุกขึ้นมาจากโซฟาอย่างหงุดหงิด
"อ้าว งั้นเธอก็อดข้าวนะ"เครยอนลุกขึ้นเช่นกัน
"ไม่กินก็ไม่กิน ไม่เอาด้วยเล่า!"ฉันใส่อารมณ์ เลือดขึ้นหน้า
ให้ตายสิ! ให้ฉันมานั่งนวดขาให้เนี่ยนะ ชิ! ฉันไม่เอาด้วยหรอกย่ะ หาซื้อข้าวแถวนี้ก็ได้ยะ
"ถ้าเธอหิวนัก งั้นเธอก็รีบทำไให้มันเสร็จสิ "
"ก็นายอย่าทำเสียง..."เครยอนเลิกคิ้วสงสัยคำพูดที่ฉันพูดค้างไว้ จนฉันไม่กล่าพูดต่อ"โถ่ เว้ย!"ฉันโวยวาย แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมานั่งนวดๆบีบๆขาของเครยอนเหมือนเดิมจนได้ เอาว่ะ! แป๊ปๆเดี๋ยวก็ได้กินข้าวแล้ว ต้องสู้!
(เงื่อนไขของเครอยนคือต้องนวดขาแลกข้าวกล่องค่าา><:bigbang)
แต่สุดท้ายยย...
ฉันนั่งกินผัดกระเพาในกล่องข้าว และนั่งดูละครน้ำเน่า(แต่ก็จะดู)ในห้องครัวจนได้แต่จู่ๆเครยอนก้เดินเข้ามานั่งบนโซฟา ยิบรีโมทและ..
ติ๊ด~
...เปลี่ยนช่องทันที
"นี่นายไม่เห็นรึไงฉันดูละครอยู่นะ!"ฉันละความสนใจทีวีและข้าวกล่องหันมาว่าเครยอน
"นี่มันบ้านฉันนะ เธอน่ะเคี้ยวข้าวให้หมดปากก่อนเถอะ"เครอยนยังไมาสนใจ เปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ ว่าแล้วฉันจึงรีบเคี้ยวคำนี้ให้หมดและว่าต่อ
"แต่ฉันมาก่อนนายนะ ห้องนอนก็มีทีวีดูในห้องนอนสิ"ฉันไม่ยอมแพ้
"แต่ฉันอยากนั่งโซฟานี่นา"ไอ้นี่ก็ไม่ใช่ย่อย-_-
"ชิ!" ฉันพึมพำอย่างหงุดหงิด และเดินถือกล่องข้าวเดินไปยังห้องนอนแทน
"เฮ้! เธอจะไปไหนน่ะ"เครอยนเห็นฉันทำท่าจะเดินออกจากที่นี่เลยถามขึ้น
"ไปดูหนังห้องนอนไง นายอย่ามาแย้งฉันอีกนะ"ฉันห้ามไว้ก่อน ขืนหมอนี่คิดจะแกล้งฉันอีกฉันคงไม่ได้อยู่ดีแน่
"จะบ้าหรอ ห้องนอนฉันมันติดแอร์นะ เอาของกินเข้าไปได้ไง!"
"แล้วนายจะให้ฉันทำไงล่ะ!"เริ่มมีน้ำโหครั้งที่สอง...
เครอยนไม่ตอบแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัยอีกครั้ง....
นายคงไม่ให้ฉันนวดนะ!!!! >_<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
