Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

       ว่าแล้วฉันจึงเดินอออกจากหอนี้มายังบ้านของฉัน ดีนะที่วันนี้เครยอนมีโปรแกมไปเที่ยวบ้านเพื่อน เลยทำให้ปลีกตัวออกมาได้ สรุปคือ บ้านนี้ไม่มีใครอยู่เลยค่ะ!

      ไม่นานนักฉันก็มาถึงบ้านของตนเอง ฉันเดินเข้าห้องอยู่เองและทิ้งตัวลงโต๊ะทำงานที่ยังมีเอกสารแฟ้มประวัติเครยอนเต็มพื้นที่โต๊ะอย่างเหน็ดเหนื่อย

      "อ้าวพี่มาแล้วหรอ ทำไมสภาพเป็นอย่างงั้นล่ะ?"ทับทิมเดินออกมาจากห้องน้ำและถามฉัน

      "ฉันโทรมขนาดนั้นเลยหรอ"ตอบไม่เข้าหูมีเรื่องยาวแน่ย่ะ

      "ก็ไม่ขนาดนั้น"เออรอดตัวไป"แต่พี่ดูจะเหนื่ยๆนะ"

      "แน่สิ เมืองไทยร้อนก็ร้อน รถก็ติด มลพิษก็เพียบ"พูดแล้วมันไม่อยากออกจากบ้านกันเลยทีเดียว

      "อื้มๆ เรามาเข้าเรื่องกันบ้างดีกว่านะ จากที่พี่เล่าให้ทับทิมฟังนะ ที่เครยอนตีตัวห่างจากพี่เนี่ย ทับทิมคิดว่าไม่น่าจะเป็นอาการแก้อารมณ์รักเลย..."

      นี่แกยังจะยึดไอ้นี่อยู่นะ-.-;

      "..แต่เป็นอาการที่เรียกว่า'งอน'ตะหาก ซึ่งแน่นอนว่าพี่ต้องง้อ"ทับทิมกอดอกพูดพลางชี้มาทางฉัน

      "แต่ฉันง้อใครเป็นทีไหนเล่า"

      "แน่สิ พี่เคยมีใครให้พี่ง้อทีไหนล่ะ"

      อ้าว! ไอ้นี่...

      "แล้วจะใหฉันทำยังไงเล่า!"

      "นี่ไงพี่"ทับทิมว่าแล้วหยิบแฟ้มเอกสารประวัติของเครยอนให้ฉัน"

      "นี่แกจะให้ฉันดูอะไรล่ะ ฉันอ่านมันหมดแล้วนะ"ฉันเปิดๆดูแฟ้ม"ก็มีแค่ชื่อ อายุ วันเดือนปีเกิด...."ฉันต้องชะงักเมื่อเห็นตัวเลขวันเดือนปีเกิดของเครยอน

       เพราะมันคือวันนี้!

       เครยอนเกิดวันนี้

       วันนี้วันเกิดเครยอน

        โอ๊ยยยยย แล้วฉันจะมานั่งสลับคำทำซากอะไรฟ่ะ!!

        "...วันนี้วันเกิดเครยอนนี่!"

        "เพิ่งรู้เนอะ^^"

        "แกอย่ามาเยาะเย้ยฉันเซ่ ฉันก็จำไม่ได้เหมือนกันนะ =_="

        แล้วที่วันนี้เครยอนไปบ้านไรเฟิลหมายความว่าไงล่ะ? หมอนั้นจัดวันเกิดที่นั้นหรอ? แล้วทำไมเครยอนถึงไม่ชวนฉันไปด้วยล่ะ? หรือเค้าจะงอนฉันจริงๆV.V

        "นั้นแหละคือแผนของเรา! พี่ก็แค่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรนิดหน่อย"ทับทิมเดินรอบๆตัวฉันพลางสำรวจสภาพ(อันทรุดโทรม)ของฉัน"และไปปรากฏตัวท่ามกลางงานเลี้ยง ให้เครยอนก็ตะลึงจนลืมไปเลยว่างอนพี่อยู่ หรืออาจจะมีของขวัญสำคัญๆให้เครยอนไปด้วย ประทับใจสุดๆ"ยัยทับทิมทำหน้าหวานแหวว"เป็นแผนนี้"

        "ขนาดนั้นเชียว -o-"

        "แน๊นอน"ทับทิมยักใหล่ตอบเสียงสูง

         "เออ เอาก็เอาว่ะ!!"

          ยัยทับทิมเปลี่ยนโฉมฉันอย่างจัดเต็มแบบสุดๆเพราะยัยนี่เคยเป็นช่างแต่งหน้าเลยนะย่ะ ทับทิมจับฉันใส่เสื้อกล้ามสีดำรัดรูปนิดๆ(ไม่หรอกมันคับตะหาก-o-;)ทับด้วยเสื้อสีฟ้ารุงรังๆคอกว้างจนเห็นหัวใหล่แถมยังสั้นเพียงถึงสะดืออีกด้วย มันจึงทำให้มองเห็นเสื้อกล้ามสีดำนั้นแว๊บออกมา บวกกับกางเกงยีนส์ขาสั้น ซึ่งพอฉันส่องกระจกแล้วรู้สึกว่าตัวเองสวยวะไม่มีอ่ะ>O<

          (นางเอกชมตัวเองอีกแล้ว-.-;:bigbang)

          บ้านไรเฟิล....

          เสียงเพลงแสงสีเสียงของงานในครั้งนี้จัดอย่างยิ่งใหญ่เช่นเดียวกัน เพียงแค่ครั้งนี้เป็นวันเกิดของผมเองตะหาก เพราะว่ามะวานซืนนี้เป็นวันเกิดไอ้ไรเฟิล ซึ่งผมกับมันเกิดห่างกันเพียงสองวันเท่านั้น มันจึงเหมือนกับมีปาร์ตี้สองครั้งว่างั้นก็ได้

         แต่ทำไมวันนี้ผมไม่ชวนยัยแอลมอนมาด้วนะหรอ?

         ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ เพราะเมื่อตอนนั้นที่เราอยู่ด้วยกันในห้องน้่งเล่น จู่ๆผมก็รู้สึกว่ายัยนี่เริ่มจะเบื่อผมขึ้นมาเสียดื้อๆ เลยมานั่งในห้องนอนอยู่คนเดียวซักพัก แต่ยัยนี่กลับคิดว่าผมงอนใส่ซะงั้น และเท่านั่นแหละ ผมจึงคิดถึงกฏห้าข้อของยัยนี่ได้ นั้นคือต้องงอนและง้อกัน ผมเลยถือโอกาศนี้แสดงละครงอนยัยนี่ไปละกัน ถ้าแอลมอนง้อผมงั้นก็ถือว่าผมทำสำเร็จหนึ่งข้อแล้วใช่มั้ย

        ผมจึงไม่คุยกับแอลมอนทั้งวันเลย และแถมวันนั้นยังเผอหลับไปอีกผมก็ดันล็อคห้องไว้ ด้วยสิ สรุปวันนั้นยัยนี่ได้นอนห้งนั่งเล่นไปเลย พอผมคิดได้มันก็หลังจากตื่นมาแล้วเท่านั้นแหละ จิตใจผมกระวนกระวายมากที่ทำแบบนี้กับยัยนี่ แต่ใจหนึ่งก็อยากจะแสดงละครงอนต่อให้การจีบเธอคนนี้สำเร็จสักที ผมจึงเลือกที่จะแสดงละครต่อ และปลีกตัวออกมาบ้านไรเฟิล

        นี่แหละเบื้องหลังผมล่ะ...

        แต่ยังไงก้เถอะยังรู้สึกไม่ค่อยดีอยู่ดีที่ทิ้งยัยนี่ไว้ที่บ้านไม่ชวนมางานวันเกิดผมน่ะ!

        ผ่านไปเกือบห้าชั้วโมงสำหรับการแต่งตัว ซื้อของขวัญให้เครยอนในครั้งนี่ทำฉันแทบบ้าตาย แต่ยังไงก้เถอะตอนนี้ถึงเวลาลุยแล้ว ยัยทับทิมมาส่งฉันที่บ้านไรเฟิลและกลับไปแล้ว เหลือแต่ฉันที่ต้องเดินเข้าไปในงานเลี้ยงไปปรากฎตัวต่อหน้าเครยอนและกลุ่ม้พื่อนชายเพื่อนสาวที่สนุกสนานกัยอยู่ตอนนี้เท่านั้น ทั้งเสียงเพลงบรรยากาศแบบเดิมที่ฉันเคยมาในงานวันเกิดไรเฟิล เหมือนเดิมทุกอย่าง สาวๆเต้นโยกไปมาสนุกสนานและเพื่อนหนุ่มคุยสังสรรค์กันอย่างเมามันจนฉันไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปเลยทีเดียว

        แต่ไม่ใช่วันนี้!

        เอาว่ะ ลุ้ยยยย!!

        ปล.ขอโทษนะจร้าที่อัพช้าจ้า พอดีตอนที่กำลังพิมๆอยู่คอมค้างคะ หายไปหมดเลย เซ็งมากเลยต้องมานั้งพิมตอนนี้ใหม่ แต่ไม่เป็นไรค่ะเพื่อผู้อ่านบิ๊กแบงทำได้^^