Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

     
     "หาวววว"ฉันตื่นขึ้นมาปิดขี้เกรียจ
      เอ๊ะ! จริงสิ แล้วแผนล่ะ!!!
      ตายๆๆ ฉันอุส่าห์วางแผนซะแยบยลแต่กลับนอนหลับก่อนเครยอนงั้นหรอ งั้นสรุปเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานฉันก็ไม่มีผลอะไรเลยอ่ะสิ แงๆๆT^T
      แต่เดี๋ยว! ฉันว่ามันแปลกๆนะเพราะยาหม่องน้ำนี่มันมีผลข้างเคียงคือทำให้อ่อนเพลียนี่นา แต่ไหงเมื่อวานเครยอนกลับไม่แสดงกิริยาใดๆทั้งสิ้นเลย...ยกเว้นฉัน! 
      ฉันรู็สึกร้อนขึ้นมามากๆทั้งๆก่อนกินราเมงที่แอร์เย็นฉ่ำ!
      ฉันรู็สึกง่วงนอนขึ้นมากะทันหัน!
      ฉันกินโบโลน่าในชามของเครยอน!
      สรุปว่าฉันวางยาตนเองใช่ม่ายยยยยย>o<;;
      โอ๊ยยยย ถึงว่าละมันมีอาการแปลกๆหลังกินเสร็จ แล้วเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นบ้างนล่ะเนี่ย หวังว่ายานั้นมันคงไม่ส่งผลต่อฉันมากเท่าไหร่หรอกนะ แต่เครยอนก็กินราเมงเมงของตนเองอยู่นี่นา ทำไมเครยอนกลับไม่เกิดอาการดังกล่าวเลยล่ะ หรืออาจเพราะหมอนั้นกินน้ำตามไปเยอะจนฤทธิ์ยาละลายแล้วก็ได้มั้งTToTT
      "นั้งทำไรอยู่ล่ะ ไปอาบน้ำสิ"เครยอนออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้ผมตัวเอง
      "ค...เครยอน"ฉันเรียกหมอนี่"ม..เมื่อคืนนี้ฉัน เอ่อ.."
      "อะ..อะไร?o///o"
      "ป่าวหรอกแหะๆ"ฉันหัวเราะแห้งกลบเกลื่อน หวังว่ามันคงไม่มีอะไรมากหรอกนะ@o@
      "อืม งั้นเธอก็ไปอาบน้ำซะ"
      "น..นายจะพาฉันไปไหนหรอ!"
       เอ๊ะ! หรือจะไปญี่ปุ่น!! เย้ๆๆ
       "ไปงานวันเกิดเพื่อนฉันน่ะ"
       แปววววว
      "ฉันเนี่ยนะ ไปกับนายหหรอo_o"ฉันถามอย่างตื่นเต้น
      "อื้ม หรือเธอจะอยู่ในห้องนี้ก็ได้นะ ฉันไม่ว่า"
       ใครจะไปอยู่ล่ะ นี่มันคืองานเลี้ยงเลยนะ ของกินเพียบ!
       "ไปสิๆ ไปๆ ฮี่ๆ ^o^"
       "งั้นก็ไปอาบน้ำซะ"เครยอนว่าแค่นี้และเข้าไปในห้องแต่งตัว
 
       "เฮ้! เธอใส่ชุดอะไรเธอเนี่ยo.o;"เครยอนตกใจกับชุดที่ฉันใส่  
       "ทำไมล่ะ ชุดเดรสสีดำ นี่มันชุดออกงานฉันน่ะ!"
       "นี่มันวันเกิดเพื่อฉันนะ ไปใส่ชุดใหม่่!"
        แง๊ๆๆ เผด็จการที่สุดเลย ฮึ่ย!  
       
       "นี่ล่ะ เป็นไง?"ฉันออกมากับเสื้อตัวใหม่ เสื้อแขนสั้นสีขาวมีเนกไทด์สีแดงและกระโปงสั้นลายสก๊อตเหมือนนักเรียนญี่ปุ่น 
       "ฉันไม่ได้จะพาเธอไปเรียนนะเปลี่ยนใหม่"
       "=^="
      
       "ไม่ดีเอาใหม่ ฉันไม่ได้จะพาเธอไปงานประมูลเพรชนะ! =_=;"
                               v 
                               v
       "นี่เธอจะไปยั่วสวาทใครเนี่ย ไม่เอา!"
       อ๊ากกกกกกก >o<;; ฉันอยากจะบ้าตายไม่มีชุดไหนที่ถูกใจเครยอนซักกะชุดเลย นี่สงสัยจะให้ฉันใส่เสื้อตัวเบิ่มเหมือนตอนนั้นแน่เลย เหอๆ -o-
       "นี่! ฉันไม่มีชุดจะใส่แล้วนะ ชุดออกงานฉันก็เอามาแค่นี้อ่ะ นอกนั้นก็เป็นเสื้อยืดกางเกงกระโปรงบ้านๆอ่ะแหละ"ฉันว่าอย่างหงุดหงิด"อ้อ! แล้วไม่ต้องคิดให้ฉันไปยืมใส่ชุดน้องนายแล้วนะ"ฉันว่าอย่างรู้ทัน
       "เออๆ รู้แล้วน่า ถ้างั้นเธอก็นอนรอฉันอยู่บ้านนี่แหละเดี๋ยวกลับมางานคงจัดไม่ดึกมาก"เครยอนว่า พลาวหยิบนาฬิกาข้อมือมาใส่
       "ม...ไม่นะ ถ้านายทิ้งฉันไส้คนเดียวฉันจะอยู่กับใครล่ะ"
        อย่าบอกนะว่าให้อยู่กับผีบ้านนี้อ่ะ ไม่เอาด้วยนะบอกให้!>_<
        "..อีกอย่างฉันจะกินอะไรล่ะ"
        "ราเมงมีต้มกินเอาสิ"
        "แงๆๆๆToT"ฉันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้"ไม่เอานะ นายต้องอยู่กับฉัน อยู่เคียงข้างฉันอย่าทิ้งฉันอยู่คนเดียวนะ ไม่เอ๊าา"ฉันงอแงเหมือนเด็กที่แม่จะทิ้งไว้ในห้องคนเดียว
        "เธอนี่มันวุ่นวายจริงๆเลย เหลือเวลาอีกแปดชั่วโมง"เครอยนมองนาฬิกาในข้อมือ"เอางี้ ฉันจะพาเธอไปหาซื้อชุดใส่ละกัน"
        "จริงหรอ!! เย้ๆๆๆ"ฉันดีใจออกนอกหน้า
        "แต่..ฉันมีข้อแม้นะ"
        ง๊ะ! อะไรอีกล่ะโว้ยย คนกำลังดีใจ
        "เธอต้อง...ไปงานกับฉันในฐานะ..."เครอยนพูดอย่างติดขัดๆ
        "อ....อะไร-///-"ฉันติดอ่างตามไปด้วย
        "แฟน!!! =///="เครยอนพูดออกมาอย่างเขินอาย และหลบสายตาฉันดูเหมือนเค้าจะแอบหน้าแดงด้วยแหละเครยอนลูบหน้าตัวเองและพยายามทำหน้าให้ปกกติที่สุดหลันมาหาฉันอีกครั้ง
         ตึก ตัก ตึก ตัก...         แฟนหรอแฟนนนนนนนนนนนนนนนนนน o///o