Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
เขียนโดย bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
12) ฐานะแฟนน!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"หาวววว"ฉันตื่นขึ้นมาปิดขี้เกรียจ
เอ๊ะ! จริงสิ แล้วแผนล่ะ!!!
ตายๆๆ ฉันอุส่าห์วางแผนซะแยบยลแต่กลับนอนหลับก่อนเครยอนงั้นหรอ งั้นสรุปเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานฉันก็ไม่มีผลอะไรเลยอ่ะสิ แงๆๆT^T
แต่เดี๋ยว! ฉันว่ามันแปลกๆนะเพราะยาหม่องน้ำนี่มันมีผลข้างเคียงคือทำให้อ่อนเพลียนี่นา แต่ไหงเมื่อวานเครยอนกลับไม่แสดงกิริยาใดๆทั้งสิ้นเลย...ยกเว้นฉัน!
ฉันรู็สึกร้อนขึ้นมามากๆทั้งๆก่อนกินราเมงที่แอร์เย็นฉ่ำ!
ฉันรู็สึกง่วงนอนขึ้นมากะทันหัน!
ฉันกินโบโลน่าในชามของเครยอน!
สรุปว่าฉันวางยาตนเองใช่ม่ายยยยยย>o<;;
โอ๊ยยยย ถึงว่าละมันมีอาการแปลกๆหลังกินเสร็จ แล้วเมื่อคืนมันเกิดอะไรขึ้นบ้างนล่ะเนี่ย หวังว่ายานั้นมันคงไม่ส่งผลต่อฉันมากเท่าไหร่หรอกนะ แต่เครยอนก็กินราเมงเมงของตนเองอยู่นี่นา ทำไมเครยอนกลับไม่เกิดอาการดังกล่าวเลยล่ะ หรืออาจเพราะหมอนั้นกินน้ำตามไปเยอะจนฤทธิ์ยาละลายแล้วก็ได้มั้งTToTT
"นั้งทำไรอยู่ล่ะ ไปอาบน้ำสิ"เครยอนออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้ผมตัวเอง
"ค...เครยอน"ฉันเรียกหมอนี่"ม..เมื่อคืนนี้ฉัน เอ่อ.."
"อะ..อะไร?o///o"
"ป่าวหรอกแหะๆ"ฉันหัวเราะแห้งกลบเกลื่อน หวังว่ามันคงไม่มีอะไรมากหรอกนะ@o@
"อืม งั้นเธอก็ไปอาบน้ำซะ"
"น..นายจะพาฉันไปไหนหรอ!"
เอ๊ะ! หรือจะไปญี่ปุ่น!! เย้ๆๆ
"ไปงานวันเกิดเพื่อนฉันน่ะ"
แปววววว
"ฉันเนี่ยนะ ไปกับนายหหรอo_o"ฉันถามอย่างตื่นเต้น
"อื้ม หรือเธอจะอยู่ในห้องนี้ก็ได้นะ ฉันไม่ว่า"
ใครจะไปอยู่ล่ะ นี่มันคืองานเลี้ยงเลยนะ ของกินเพียบ!
"ไปสิๆ ไปๆ ฮี่ๆ ^o^"
"งั้นก็ไปอาบน้ำซะ"เครยอนว่าแค่นี้และเข้าไปในห้องแต่งตัว
"เฮ้! เธอใส่ชุดอะไรเธอเนี่ยo.o;"เครยอนตกใจกับชุดที่ฉันใส่
"ทำไมล่ะ ชุดเดรสสีดำ นี่มันชุดออกงานฉันน่ะ!"
"นี่มันวันเกิดเพื่อฉันนะ ไปใส่ชุดใหม่่!"
แง๊ๆๆ เผด็จการที่สุดเลย ฮึ่ย!
"นี่ล่ะ เป็นไง?"ฉันออกมากับเสื้อตัวใหม่ เสื้อแขนสั้นสีขาวมีเนกไทด์สีแดงและกระโปงสั้นลายสก๊อตเหมือนนักเรียนญี่ปุ่น
"ฉันไม่ได้จะพาเธอไปเรียนนะเปลี่ยนใหม่"
"=^="
"ไม่ดีเอาใหม่ ฉันไม่ได้จะพาเธอไปงานประมูลเพรชนะ! =_=;"
v
v
"นี่เธอจะไปยั่วสวาทใครเนี่ย ไม่เอา!"
อ๊ากกกกกกก >o<;; ฉันอยากจะบ้าตายไม่มีชุดไหนที่ถูกใจเครยอนซักกะชุดเลย นี่สงสัยจะให้ฉันใส่เสื้อตัวเบิ่มเหมือนตอนนั้นแน่เลย เหอๆ -o-
"นี่! ฉันไม่มีชุดจะใส่แล้วนะ ชุดออกงานฉันก็เอามาแค่นี้อ่ะ นอกนั้นก็เป็นเสื้อยืดกางเกงกระโปรงบ้านๆอ่ะแหละ"ฉันว่าอย่างหงุดหงิด"อ้อ! แล้วไม่ต้องคิดให้ฉันไปยืมใส่ชุดน้องนายแล้วนะ"ฉันว่าอย่างรู้ทัน
"เออๆ รู้แล้วน่า ถ้างั้นเธอก็นอนรอฉันอยู่บ้านนี่แหละเดี๋ยวกลับมางานคงจัดไม่ดึกมาก"เครยอนว่า พลาวหยิบนาฬิกาข้อมือมาใส่
"ม...ไม่นะ ถ้านายทิ้งฉันไส้คนเดียวฉันจะอยู่กับใครล่ะ"
อย่าบอกนะว่าให้อยู่กับผีบ้านนี้อ่ะ ไม่เอาด้วยนะบอกให้!>_<
"..อีกอย่างฉันจะกินอะไรล่ะ"
"ราเมงมีต้มกินเอาสิ"
"แงๆๆๆToT"ฉันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้"ไม่เอานะ นายต้องอยู่กับฉัน อยู่เคียงข้างฉันอย่าทิ้งฉันอยู่คนเดียวนะ ไม่เอ๊าา"ฉันงอแงเหมือนเด็กที่แม่จะทิ้งไว้ในห้องคนเดียว
"เธอนี่มันวุ่นวายจริงๆเลย เหลือเวลาอีกแปดชั่วโมง"เครอยนมองนาฬิกาในข้อมือ"เอางี้ ฉันจะพาเธอไปหาซื้อชุดใส่ละกัน"
"จริงหรอ!! เย้ๆๆๆ"ฉันดีใจออกนอกหน้า
"แต่..ฉันมีข้อแม้นะ"
ง๊ะ! อะไรอีกล่ะโว้ยย คนกำลังดีใจ
"เธอต้อง...ไปงานกับฉันในฐานะ..."เครอยนพูดอย่างติดขัดๆ
"อ....อะไร-///-"ฉันติดอ่างตามไปด้วย
"แฟน!!! =///="เครยอนพูดออกมาอย่างเขินอาย และหลบสายตาฉันดูเหมือนเค้าจะแอบหน้าแดงด้วยแหละเครยอนลูบหน้าตัวเองและพยายามทำหน้าให้ปกกติที่สุดหลันมาหาฉันอีกครั้ง
ตึก ตัก ตึก ตัก...
แฟนหรอแฟนนนนนนนนนนนนนนนนนน o///o
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ