ฝันไปหรือปล่าว

  แอ๊ด~
 
  ฉันค่อยๆแง้มประตูห้องน้ำออกไปดู ซึ่งตอนนี้ฉันนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ พอเวลาอาบน้ำเสร็จฉันก็ต้องไปแต่วตัวข้างๆห้องน้ำ ก็พ่ออ่ะไม่ยอมจ้างช่างมาทำประตูห้องน้ำกับห้องแต่งตัวให้มันเชื่อมกันซักที ฉันก็ต้องเดินไปแต่งตัวในห้องแต่งตัวข้างๆอ่ะ
 
 เอ้า!!ไม่มีใครนี่หน่า ฉันเดินไปดูตรงประตูระเบียง ก็ล็อคอยู่ แล้วเมื่อกี้มันเสียงอะไรกัน   เฮ้ย มีคนมาล็อคฉันอยู่ด้านหลัง นี่แน่
 
  อุ๊บ!!
 
  ฉันเอาศอกกระทุ้งไปข้างหลัง จนไอ้โจร(หรือปล่่าว) หงายหลังไปเลย
 
  "นายอาร์ท!!!!!!!!!!!" ฉันตะโกนเสียงไม่ดังมาก
 
"อาร์ท  นาย...นายเข้ามาได้ไง"  ฉันถามอาร์ทแล้วช่วยดึงเขาขึ้น
"ก็ฉันสะเดาะกลอนเข้ามาอ่ะดิ เธอนี่ศอกหนักเหมือนกันนะ" อาร์ทเอามือลูบท้องตัวเอง
"แล้วนายเข้ามาทำไม"
"ฉันมีเรื่องจะบอกเธอ"
"เดี๋ยวนะ ให้ฉันไปแต่งตัวก่อนได้ม่ะ จะให้ฉันยืนนุ่งผ้าเช็ดตัวคุยกับนายยังเงี่ยหรอ"
"ก็ดีนะ เธอขาวดี"  นายนี่ทำท่าโรคจิต
"นายบ้า" ฉันรีบวิ่งไปแต่งตัว
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"เอ้า นายมีอะไรว่ามา" ฉันรีบให้นายอาร์ทพูดออกมา เพราะไม่ต้องการจะเห็นหน้านายนานเกินไป
"คือ...ฉัน.."
  ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
"ขวัญให้พ่อเข้าไปได้มั้ยลูก" พ่อ พ่อฉันมา ทำไงดีถ้าพ่อมาเห็นอาร์ทในห้องฉัน ฉันตายแน่เลย
"อาร์ท พ่อฉันมา"
''ฉันรู้แล้ว"
"แล้วๆนายไปแอบที่ไหนดี" ฉันรีบร้อนมากๆเลย
"ไม่รู้"
"เอิ่ม ห้องแต่งตัว นายไปแอบในห้องแต่งตัวไป๊"
"ขวัญ พ่อจะเข้าไปแล้วนะ"
  แอ๊ด~
"ทำอะไรอยู่ลูก ทำไมไม่มาเปิดให้ประตูให้พ่อ"
"คือ  ขวัญพึ่งออกมาจากห้องแต่งตัวค่ะ"
"เอิ่ม..แล้วเมื่อกี้ พ่อได้ยินขวัญตะโกนว่านาย นายอะไรลูก"
"นาย..นายจิ้งจกพ่อ นายจิ้งจก" นายจิ้งจกคิดได้ไงเนี่ยฉัน
"นายจิ้งจกเนี่ยนะ"
"อ่อ ค่ะ คือหนูเรียกจิ้งจกว่านายอ่ะค่ะ"
"อืม งั้นพ่อไปนอนก่อนนะ แล้วเราก็รีบเข้านอนซะขวัญ"
"ค่ะ"
  ปัง~
"นายอาร์ท ออกมาได้แล้ว" ฉันเปิดประตูห้องแต่งตัว
"นี่เธอเรียกจิ้งจกว่านายจริงเหรอ" นายอาร์ทพูดแล้วเดินมาหาฉัน
"ไม่จริงหรอก ฉันโกหกพ่ออ่ะ"
"เอิ่ม นี่ก็ดึกมากแล้วนายไปนอนก่อนไป พรุ่งนี้เช้าค่อยมาคุยกับฉันก็ได้' ฉันรีบให้นายนั้นไปนอน ฉันกลัวที่จะต้องเจอหน้านายอีก
"งั้น ฉันไปแล้ว ฝันดีนะขวัญ" นายอาร์ทพูดแล้วเปิดระเบียงออกไป
  อาร์ท~
 
  ทำไมอ่ะขวัญ ทำไมเธอต้องไล่ฉันด้วย ฉันก็แค่..อยากอยู่กับเธอให้นานที่สุด ก่อนที่เธอจะจากฉันไป
-------------------------------------
เม้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยนะ