ฝันไปหรือปล่าว

  แหมะ น้ำตาหยดลงบนหนังสือเล่มโปรดของฉัน มันไม่ได้ซึ้ง และฉันก็ยังไม่ได้อ่านมันด้วย แค่ถือไว้เฉยๆ ตั้งใจจะเอามาอ่าน แต่ก็นั่งเหม่อลอยไปโดยไม่รู้ตัว

"ก๊อกๆๆ คุณหนูขวัญคะอาหารเสร็จแล้วนะคะ" แม่ครัวของบ้านฉัน ป้านิด ทำอาหารอร่อยมาก เดินมาเคาะประตูห้องฉัน

"หือ..ฮ้าววววววววววว ค่ะๆ" ฉันตอบเสียงงัวเงีย แล้วเดินไปส่องกระจก

  ฉันหลับไปตอนไหนไม่รู้ รู้อีกทีป้านิดก็เรียกให้ไปกินข้าวแล้ว แก้มของฉันมีแต่คราบน้ำตา นี่ฉันร้องไห้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย ต้องไปล้างหน้าก่อน เดี๋ยวพ่อเห็นก็สงสัยกันหมด

  ตึก ตึก ตึก

"ขวัญ มาเร็วมากินข้าว ทำไมช้าจัง มีอะไรหรือปล่่าวลูก" พ่อของฉันที่นั่งรออยู่บอกฉันขณะที่ฉันกำลังเดินลงบันไดมา

"อ่อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ขวัญพึ่งตื่ินอ่ะ" ฉันเดินมานั่งข้างพ่อ

~~~~~~~~~~~~~~~

"พ่อคะ ขวัญขึ้นห้องก่อนนะ"  ฉันพูดแล้วเดินขึ้นบันไดไป

   ซ่า~

   ฉันกำลังอาบน้ำอยู่ ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะลืมนายอาร์ทได้ ฉันต้องอยู่ให้ได้โดยที่ไม่มีนาย ฉันคงจะต้องห่างนายซักพักแล้วล่ะ

  แกร๊ก~

  นั้นมันเสียงกลอนประตูระเบียงห้องฉันนี่หน่า

----------------------------------------------

อัพแล้วนะ อาจน้อยหน่อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้มาอัพใหม่ จุ๊ฟๆ