ฝันไปหรือปล่าว

"ขวัญ ฉันทำให้เธอและพ่อเธอไม่สบายใจหรือปล่าว" นายอาร์ทพูดขณะที่กำลังเดินเข้ามาในห้องรับแขก
"อ๋อ ไม่หรอก นายก็รู้ว่าพ่อฉันเขาไม่ชอบนายก็ตรงที่เขาคิดว่านายเป็นพวกไม่เอาไหน เกเร นิสัยไม่ดี หนิ" ฉันพูดให้กำลังใจอาร์ทที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเศร้า ก็พ่อฉันเป็นทหารนี่หน่า
"แต่..."
"ฉันรู้ว่านายไม่ใช่คนแบบนั้น สักวันพ่อฉันก็คงเข้าใจนาย  ฉันว่าเรารีบทำการบ้านเถอะเดี๋ยวจะดึกไปมากกว่านี้" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
"อืมๆ"
  19:00 น.
"โอ๊ย  เสร็จซักทีทำไมมันยากขนาดนี่เนี่ย" ฉันบ่นก็ครูดันสั่งการบ้านอะไรก็ไม่รู้ยากก็ยาก เยอะก็เยอะ
"นี่ขวัญ คืนนี่เธอเปิดระเบียงมาคุยกับฉันหน่อยได้ม่ะ" นายอาร์ทเงยหน้าจากการเก็บกระเป๋าแล้วหันมาทางฉัน
"อ๋อ ได้สิ นายมีอะไรหรือปล่าว"ฉันถามนายนี่ร้อยวันพันปีไม่เคยจะเปิดระเบียงมาคุยกับฉัน
"มีเรื่องกลุ้มใจนิดหน่อยน่ะ ฉันกลับก่อนนะ" นายอาร์ทพูดแล้วเดินออกจากบ้านไป
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
 แอ๊ด~
"อ้าว นายมารอฉันตั้งแต่เมื่อไรกันเนี่ย" ฉันเดินไปตรงระเบียง  อ๋อลืมบอกไปว่าห้องฉันกับห้องอาร์ทอยู่ติดกัน พอเปิดระเบียงก็เจอกันพอดี
"คืนนี้ดาวสวยนะ" นายอาร์ทพูดโดยที่ยังเงยหน้าดูดาวบนท้องฟ้า
"อ..อืม" ฉันเลยเงยหน้าไปมองมั้ง ก็สวยจริงๆแหละ
"เอ่อ แล้วนายมีอะไรว่ามาสิ"
"ขวัญ เธอว่าพ่อเธอไม่ชอบฉันมากป่าวว่ะ"
"ไม่รู่อ่ะ ทำไมหรอ"
"ฉันกลัวว่าพ่อเธอจะคิดว่าฉันเป็นคนไม่ดีจริงๆนะสิ ฉันจะทำยังไงให้พ่อเธอรู้ว่าฉันน่ะไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด"
"นายก็คงจะต้อง ทำดีมั้ง"
"ทำดี"
"ทำดีให้พ่อฉันเห็นอ่ะ"
"หรอ"
"คงงั้นมั้ง ฮ้าววววว ฉันขอตัวไปนอนก่อนนะ" ฉันกำลังจะเดินเข้าไปในห้อง
"เดี๋ยวสิขวัญ"  อาร์ทจับมือฉันไว้
"ทำไม"
"เอ่อ..ฝันดีนะ"
"อ..อืม"
  นายบ้านี่จะทำให้ฉันเขินไปไหนเนี่ย
 ~ เช้าจ้า
"พ่อไปแล้วนะ หวัดดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้พ่อแบบลวกๆ ก็พ่อเขาไม่เจ้ากี้เจ้าการแบบแม่หนิ
"นี่ขวัญ แม่แกไม่อยู่ชักเอาใหญ่นะ เราเป็นผู้หญิงทำตัวให้ดีๆหน่อยสิ"
"คะๆ" เอาแล้วไง พ่อติดนิสัยแม่มานิดนึงแล้วนะเนี่ย
  ฉันเดินมาที่รถตอนนี่น้อยคงอยู่ในรถแล้วมั้ง ฉันเปิดประตูรถเข้าไป
"เฮ้ย!!!นายมาอยู่ในรถฉันได้ไง" นายนี่ชักเอาใหญ่มาส่งแค่วันเดียว ดันเสนอหน้ามาอีกรอบ
"ก็ฉันมารอเธอไ"ง ตอบหน้าตายเล๊ย เกินไปแล้วนายอาร์ท
"แต่นี้มันรถบ้านฉัน"
"แล้วไงอ่ะ จะไปไหมโรงเรียนอ่ะ"
"ไปสิ นายนี่กวนมากนะเดี๋ยวปัดไม่ให้ไปซะเลย เห็นว่าเป็นเพื่อนบ้านกันนะ แถมฉันไม่อยากให้โลกร้อนด้วย ชิ"
"น้อยไปเถอะ" 
"ครับ"
  โรงเรียน
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  แกๆพี่อาร์ทมาแล้ว" เสียงรุ่นน้องตะโกน
"แกๆ มากับใครก็ไม่รู้อ่ะแก" รุ่นน้องอีกคนตะโกนบอก ทำให้คนทั้งโรงเรียนหันมามองฉันเป็นตาเดียว
"ขันแกนางขัน" โอ๊ย เมือวานรอดวันนี้ไม่น่ารอด
"นายอาร์ทจะทำไงดีอ่ะ แฟนคลับนายจะมาฆ่าฉันป่ะเนี่ย" ฉันเขย่าแขนนายอาร์ท
"ไม่ต้องห่วงฉันจัดการเอง"
--------------------------------------------------------
ติดตามกันเยอะๆนะ  อย่าลืมเม้นให้เค้าด้วยนะ