ฝันไปหรือปล่าว

"นี่นายอาร์ทจะกลับไหมเนี่ยบ้านอ่ะ ฉันไม่รอแล้วนะ" ฉันพูดขณะที่มองนายนั่นกำลังถูกรุมร้อมด้วยสาวๆ

"กลับๆ กลับสิ เอ่อ ขอโทดนะครับจะกลับบ้านแล้ว" นายอาร์ทบอกขอโทดสาวๆ

"นี่พี่อาร์ทจะกลับบ้านกลับนางขันนั้นหรอคะ" ผู้หญิงที่ควงแขนอาร์ทชี้มาที่ฉัน

"นี่ ฉันชื่อขวัญ ไม่ใช่ขันย่ะ" ฉันโมโหแล้วนะ นางบ้านี่กล้าดียังไงมาเรียกฉันว่าขัน

"นายอาร์ทฉันกลับแล้วนะ" ฉันเดินออกจากห้องเรียนไป

"เฮ้ยๆรอด้วยสิ" นายอาร์ทวิ่งมาเกาะแขนฉัน

"ขวัญ เห็นกัสม่ะ" เพื่อนของนายอาร์ทเดินมาถามหากัส

"แล้วนายเห็นป่ะล่ะ"

"ไม่"

"ฉันก็ไม่ ถามไมอ่ะ"

"ป่าวๆ"

"กลับเถอะขวัญ" อาร์ทเดินควงแขนฉันออกมา

"นี่นายเอาแขนนายออกไปได้แล้ว" ฉันตะโกนใส่นายนี่

"ไม่จนกว่าจะถึงรถ" นายนี่ทำหน้าตาเฉย

"เฮ้ยๆแกดูพี่อาร์ทดิ ควงคนที่ชื่อขันใจด้วย" เสียงรุ่นน้องที่เป็นแฟนคลับนายอาร์ทชี้ฉันกับอาร์ทให้เพื่อนดู ก็บอกแล้วว่าชื่อขวัญใจไม่ใช่ขัน

"เออๆ จริงด้วย ดูดิๆ" วันนี่ฉันจะรอดมั้ยเนี่ย

 #ถึงรถ

"น้อย วันนี่นายอาร์ทจะกลับด้วยนะ" ฉันบอกน้อย

"เชิญเลยครับ คุณอาร์ทตามสบายนะครับ" น้อยพูดพร้อมเปิดประตูรถให้ฉันกับอาร์ท

"น้องขวัญครับ วันนี่คุณหญิงไปญี่ปุ่นนะครับ" น้อยพูดขณะมือยังจ้องไปที่ถนน

"ค่ะ"

"นี่เธอ วันนี่ฉันขอไปบ้านเธอได้ป่ะ" นายอาร์ทพูดแล้วก็มองหน้าฉัน

"ไม่"

"ทำไมอ่ะ วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านฉันเลยนะฉันขอไปทำการบ้านที่บ้านเธอนะ"

"ก็บอกว่าไม่ไง" ฉันตะคอกใส่หน้า

"โห่ นะนะ" นายอาร์ทเขย่าแขนฉัน

"ไม่ ไม่ ไม่"

"ถ้าเธอไม่ให้ฉันไปฉันก็จะหอมแก้มเธอ" นายอาร์ทยื่นหน้ามาใกล้แก้มฉัน

"เฮ้ยๆอย่านะ เออๆก็ได้" ฉันต้องยอมทุกทีเล้ย

"เย้ๆ เธอบอกแล้วนะ" นายอาร์ททำท่าดีใจ ทำเหมือนไม่เคยมาบ้านฉัน เอ๊ มันก็นานมาแล้วนะที่นายอาร์ทมาบ้านฉัน  ครั้งสุดท้ายที่นายอาร์ทมาบ้านฉันก็ตอน ม.3 แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้มาเลย

  เอี๊ยด

"ถึงแล้วครับ" น้อยพูดแล้วก็เดินมาเปิดประตูให้ฉัน

"ขอบคุณค่ะน้อย"

"สวัสดีค่ะ คุณพ่อ เอ่อวันนี้อาร์ทจะมาทำการบ้านบ้านเรานะคะ" ฉันพูดขณะที่ยังหลบตาท่านอยู่ เพราะท่านไม่ชอบอาร์ทเท่าไร

"ได้สิ" พ่อพูดแล้วก็เดินเข้าบ้านไป

---------------------------------------------------------

อ่านๆๆ แล้วก็ เม้นๆๆๆ ให้กำลังใจหน่อยนะจ๊ะ