Devil or angel. รักแบบไหนก็ใช่นาย
เขียนโดย 
ploysmile
วันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 21.51 น.
แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2556 21.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) หวัดดี...หมูตอน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเดินนวยนาดจนมาถึงห้องเรียนสุดสวาทของฉันในขณะที่ฉันกำลังจะฟุบเพื่อหลับนั้นก็มีเสียงนางมารดังขึ้น
"นี่!! ยัยพาย เธอมาสาย" 'เมย์' เพื่อนสุดซี้ของฉันเดินมาหาพร้อมชี้หน้าอย่างคาดโทษเพราะฉันนัดกับเธอว่าวันเปิดเทอมตอนเช้าจะเข้าโรงเรียนพร้อมกันทั้งๆที่มันไม่จำเป็นเลยด้วยซ้ำ -_-
"รู้แล้วล่ะน่า ฉันตื่นสายไปหน่อย" ฉันตอบอย่างหน่ายๆ ก็ฉันยังง่วงอยู่เลยนี่นา
"ชิ นอนให้ตายเลยนะ ยัยหมูตอน" ยัยนี่เป็นเพื่อนฉันจริงๆหรือป่าวเนี่ย แช่งฉันอยู่เรื่อยพอพูดเสร็จยัยเมย์ก็เดินสะบัดตูนอันงามงอนของเธออกไปเลย
ปัง!!!! ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่ขัดจังหวะการพักผ่อนขอองฉันแล้วมองด้วยสายตาพิฆาต
"นี่เธอ ยัยหมูตอน" เหอะๆหล่อซะด้วยแต่ยังไงๆก็อภัยให้ม่ายด้ายยยยมาเรียกฉันว่าหมูตอนได้ยางงายยยยย
"อะไรของนายยะ เสียมารยาทจริงๆ คนจะนอนและอีกอย่างนะฉันไม่ได้ชื่อหมูตอน " พอพูดจบฉันที่กำลังจะฟุบหน้าลงนอนก็ต้องเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งเพราะเสียงๆนั้นยังไม่ตายไปจากฉันอีก -_-
"เรื่องของเธอสิแต่ตอนนี้ ลุกออกไปเลยนะ นี่ที่นั่งฉัน" แน่ะ นี่มันที่ฉันนะฉันจองไว้ในฝันแล้วด้วย นายไม่มีสิทธิ์
"แต่ฉันนั่งก่อนนี่" ฉันยังไม่เลิกเถียง ผู้ชายบ้าอะไรไม่เสียสละเอาซะเล้ยย
"แต่อาจารย์บอกว่าให้ฉันนั่งตรงนี้นี่" ก็ได้ๆฉันให้นายนั่นก็ได้ถ้าไม่ใช่เพราะฉันกลัวอาจารย์วิกด่าเอาล่ะก็นะ ฮึ่ย
"นายเป็นนักเรียนใหม่ใช่ไหม" ฉันฟอร์มถามเพราะถ้าลุกไปเฉยๆฉันก็เสียหน้าแย่สิ
"ใช่แล้ว"
"งั้น...ก็ได้ย่ะ ฉันไปนั่งที่อื่นก็ได้ ชิ" ฉันลุกจากเก้าอี้แล้วไปหาที่นั่งใหม่เพื่อที่ฉันจะได้พักผ่อนซะที
ปัง!!!! โอ๊ยยย นี่มันอะไรกับชีวิตฉันอีกล่ะเนี่ย ฉันไปแย่งที่นั่งใครอีกงั้นหรอ
"นี่เธอ ยัยหมูตอน" เอ๊ะ นายนี่อีกแล้วหรอ มีอะไรกับฉันมากไหมล่ะมาเรียนฉันว่าหมูตอนงั้นหรอฉันไม่ได้อ้วนนะจะบอกให้
"อะไรของนายนักหนาล่ะฮะ" ฉันถามอย่างโมโหเป็นที่สุด ขัดจังหวะฉันมาสองครั้งแล้วนะสองครั้งแล้ววว
"ฉันชื่อฟิวนะ แล้วเธออ่ะ" ใครเค้าอยากรู้กันล่ะยะ
"พาย" ฉันตอบห้วนอย่างไม่เต็มใจ แต่ในใจดี๊ด๊าจริงๆมีคนหล่อๆมาถามชื่อด้วย ฮี่ >[]<
"เราเป็นเพื่อนกันแล้วสินะ"
"อืม คงงั้น"
"ยัยหมูตอนนน T_T" ก็รู้นะว่าซาบซึ้งแต่ทำไมต้องหมูตอนด้วยล่ะ ฉันเริ่มรู้สึกว่าคิดผิดแล้วนะที่ไปรู้จักกับไอ้บ้านี่
"กลับไปนั่งที่นายเลยนะ" ฉันตะโกนไล่เพราะเริ่มเคืองนิดๆ
"ก็ด้ายยย หมูตอนนนน" ไอ้บ้านี่ เดี๋ยวแม่ปั๊ดถอดรองเท้าป๊อบทีนปาใส่หน้าซะหรอก
"กรี๊ดดดดด" ชีวิตฉันนี่หาความสงบสุขไม่ได้เลยใช่ไหมเนี่ย -_-
"แกจะกรี๊ดทำไมเนี่ย ยัยเมย์ ฉันสวยมากใช่ไหมล่ะ ^_^" ฉันพูดพลางเชิดหน้าขึ้น 180 องศา
"หล่อ...จังค่ะ >//<" อ่าวว แกไม่ได้สนใจฟังที่ฉันพูดเลยใช่มั้ย T^T
"เอ่อ...ฉันหรอ" ที่แท้ก็กรี๊ดนายบ้านี่นี่เอง เฮอะมันหล่อตรงไหน(แต่มันก็หล่อนะ เหอๆ)
"ล้อ...หล่อ เป็นเทวดาหรือไงนะ"
"อะ...อืม" ฮ่าๆบ้าหรือป่าวคิดว่าตัวเองเป็นเทวดาลงมาจุติหรือไง
"แหม หล่อแล้วยังมุกเยอะอีกนะคะ ว่าแต่ชื่ออะไรอ่ะ ฉันเมย์"
"ฉัน ฟิว ^_^"
"นี่!! อย่ายิ้มเยอะ ไม่เห็นหรือไงพวกผู้หญิงในห้องจะละลายกันหมดแล้ว"
"รวมเธอด้วยหรือป่าว"
"ไอ้บ้า นายน่ะไม่เห็นจะ..." อ๋อยยพูดไม่ออกง่ะ มันหล่อจริงๆ
"เธอจะบอกว่าฉันไม่หล่อว่างั้น" ฟิวพูดแล้วยักคิ้วกวนๆ
"เฮอะ" เกลียดคนหล่อวุ้ย!!
"โอ๊ย ฉันขี้เกียจเถียงกับเธอล้ะ ไปนั่งที่ดีกว่า"
"ไปเลยไป๊" นั่นแหละที่ฉันต้องการ
"กลางวันนี้มากินข้าวด้วยกันนะฟิว"แล้วยัยเมย์ไปชวนอีตานี่มาทำไม -_-
"คร้าบบบ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
