Devil or angel. รักแบบไหนก็ใช่นาย

ครืดดด ครืดดดด ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ที่สั่นแบบไม่เกรงใจใครในกระเป๋ากระโปรงของฉันและคนที่ส่งข้อความมาจะเป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่ 'พีท' นั่นไงฉันว่าแล้วเชียว -_-

'วันนี้ผมกลับบ้านก่อนนะ' ให้มันได้อย่างนี้สิตอนมามาเองไม่ได้ ทีตอนกลับล่ะก็นะ ฮึ่ยย

"เย็นนี้ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวสินะ" ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆอย่างเซ็งสุดขีด

"พายยยยย" ขี้หูฉันสะเทือนเพราะยัยนี่แหละ

"อารายย"

"ไปคาราโอเกะกันป้ะ เย็นนี้ตอนเลิกเรียน" ยัยเมย์ถามฉันขณะที่ฉันกำลังสวาปามข้าวขาหมูอย่างอร่อยเลย

"ไม่อ่ะ อยากนอน" ฉันรีบปฎิเสธ ฉันจะไปนอนนนน ใครก็ห้ามฉันไม่ได้

"ยัยหมูตอน" ไอ้บ้านี่วุ่นวายกับชีวิตฉันจริงๆเลย

"ใช่ๆไปนอนให้กลายเป็นหมูตอนเลยไป" นั่น สงสัยยัยนี่จะไม่ใช่เพื่อนฉัน T_T

"งั้นฉันจะ...ไป...ไปก็ได้ T^T" ฮือๆฉันไม่ได้พักผ่อนอีกแล้วง่ะ เพราะนายบ้านี่คนเดียว

"ดีมากหมูตอนนนน" 

"นี่ๆ เมย์ฉันไปด้วยได้มั้ย?" อย่าให้ไปๆๆยัยเมย์อย่าให้ไอ้บ้านี่มันปายยย ฉันก็ได้แต่เถียงในใจทำไงดี

"ไปสิ ฉันกำลังจะชวนพอดี"

"เย้ เมย์ใจดีกว่ายัยหมูตอนอีก"

"ฮะๆคนสวยมักจะคู่กับความใจดีมันเป็นธรรมดาจ้า"

"แกบอกว่าฉันไม่สวยหรอ" บังอาจมาก!!!

"ใช่!!" แกหักหน้าช้านนนนไอ้เพื่อนบ้าาาาา

"ฮ่าๆก็ถูกของเมย์นะ" เอาเข้าไปเข้าข้างกันเข้าไป ชิ งอนโว้ยย

++เลิกเรียน++

ฉันอยากนอน ง่วงซัง ทำไงดีๆๆๆ ปิ๊งป่อง!!

"โอ๊ยๆๆ เมย์ฉันปวดท้องจังเลย โอ๊ยย" ฉันว่าวิธีนี้ต้องได้ผลแน่ๆ ฉันต้องได้กลับบ้านแน่ๆ ฮ่าๆ

"ไม่ต้องเลย ฉันรู้นะว่าเธอแกล้ง" รู้ทันอีก

"นี่ๆแต่ฉันปวดท้องจริงๆนะ"

"เออๆก็ได้ ฟิวงั้นฉันกลับก่อนนะต้องไปส่งยัยนี่ที่บ้านน่ะ มันใกล้ตายแล้ว" รู้สึกแกนี่อยากให้ฉันตายเหลือเกิน

"ฉันไปด้วยได้มั้ย"

"ไม่/ได้สิ" ฉันปฎิเสธอย่างไม่ต้องคิด แต่ยัยเมย์น่ะสิ นี่มันบ้านฉันนะ

"ถ้าแกไม่ให้ฟิวไปแกก็กลับบ้านคนเดียวเลยไป"

"งั้น...ก็ได้" ชิถ้าไม่เป็นเพราะฉันไม่ไปไหนมาไหนคนเดียวหรอกนะฉันถึงยอมให้นายกลับด้วยน่ะ