นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

พิม: แล้วตกลงจะปัยชวนให้ไหมล่ะ
เมย์: ปัยก้อได้เห็นแก่เพื่อนนะเนี่ย
ฝ้าย: หรอ
แล้วเมย์ก้อปัยชวนพวกแบงค์
เมย์: แบงค์พิมให้มาชวนปัยงานวันเกิดพาเพื่อนนายสองตัว เอ้ย สองคนปัยด้วยล่ะ
แบงค์: คนสวยมาชวนทั้งทีพวกเราจะไม่ปัยได้งัยแล้วกี่โมงละคร๊าบที่นัยว่ามาเลย
เมย์:   2  ทุ่ม   ที่ร้าน  love  love
แบงค์ :    ครับ      เดี่ยวคืนนี้เจอกันนะครับคนสวย
เมย์: คำก้อสวยสองคำสวยฉันรู้ตั้งแต่จำความได้แล้วย่ะ
ฝ้าย: สำเร็ดป่ะ
เมย์: คนอย่างฉันสบายๆได้อยู่แล้ว
  ตอนเย็น
เมย์แต่งตัวเส็จก้อออกเดินทางปัย
และฝ้ายก้อตามปัย
ส่วนพิมเปนเจ้าของงานก้อเลยปัยทีหลังเพราะมัวแต่แต่งตัวอยู่
เมย์มาถึงที่ร้านเวลาประมาณ 19.45 นาทีแล้วเข้ามานัยก้อตกจัยที่เห็นแบงค์นังรออยู่ที่โต๊ะ
เมย์: เฮ้ยนายมาก่อนได้งัยก้อฉันนัดสองทุ่มไม่ใช่หรอ
แบงค์: ก้อผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอคุณคนสวยอ่ะคร๊าบ
เมย์: อืม
แล้ว ฝ้าย เปรม พิม และ ยู ก้อมา 
พิม: มาก่อนได้งัยยัยเมย์
แล้วเมย์ก้อหันปัยเห็นเบนส์ เป้ แชมป์ที่กำลังเดินเข้ามา
เมย์: พิม ฝ้าย พวกนายเบนส์มาอ่ะ เธอบอกพวงมันหรอ
พิม: ป่าวนะฉันไม่ได้บอก
แล้วเมย์ก้อหันปัยบอกหัยพวกแบงค์ช่วยรัยหน่อย
เมย์: แบงค์นายช่วยเล่นละครตบตาเปนแฟนฉันหน่อยดิ
แบงค์: ไม่เล่นได้มัยขอเปนจิงๆเลยได้ป่ะ
เมย์: อืม
พิม: นายละยูช่วยฉันได้มัย
ยู: ขอเปนจิงได้รึป่าวครับ
พิม: ได้สิ
ฝ้าย: นายละเปรม
เปรม: ขอเปนจิงๆแล้วกัน
ฝ้าย: อืม  เรวๆเฮอะ
แล้วพวกเบนส์ก้อมาที่โต๊ะของพิม
เบนส์: พิมเรากับมาคืนดีกันนะพิม
พิม: ไม่ฉันมีแฟนแล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉัน
เบนส์: ใครเปนแฟนเธอพิม
แล้วยูก้อเดินมาหอมแก้มพิม
ยู: ฉันนี้แหละแฟนพิมมีอารายป่ะ