นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์: ปัยดิใครจะไม่ปัยล่ะ

เมย์: พิมล่ะปัยมั้ย

พิม: พวกเธอปัยฉันก้อต้องปัยสิ

พอเมย์เดินออกมาหน้าบ้านก้อเจอแบงค์ที่อยู่หน้าบ้านหลังตรงข้ามกับเมย์

เมย์: นายมาทัมอารายที่นี้ อย่าบอกนะว่านี้คือบ้านนาย

แบงค์: ไม่ใช่ครับนี้บ้านของเพื่อนผมครับ

แบงค์: นี้บ้านของเมย์หรอสวยเหมือนเจ้าของบ้านเลย

แบงค์:  อยู่คนเดียวหรอครับ

 เมย์: ถามทัมมัย

แบงค์: ผมก้อแค่อยากรู้

เมย์: แล้วนายจะอยากรู้ปัยทัมมัย

แบงค์: ถ้าคุณอยู่คนเดียวผมก้อจะได้มาจีบคุณ แต่ถ้าอยู่กับพ่อแม่ผมจะได้มาไหว้พ่อตาแม่ยายด้วยเลย

เมย์: นายนี้พูดเข้าข้างตัวเองเนาะ

แบงค์: ถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเองแล้วคุณจะให้ผมเข้าข้างใครล่ะครับ

เมย์: นายเนี่ยมันกวนประสาทสุดเลย

พิม: จูจีกันจังเลยนะคู่เนี่ยเหมือนเช้าจะฆ่ากันอยู่เลยไม่ใช่หรออ่ะยัยเมย์

ฝ้าย: หยุดเลยเมย์ไม่ต้องปฏิเสษเลยว่าเธอไม่ได้จูจีกัน

เมย์: พวกเธออย่าเข้าจัยฉันผิดนะฉันไม่จูจีกับตานี้สักหน่อย

พิม: ไม่จูจีก้อไม่จูจีจร้าแม่ตัวดี

ฝ้าย: จะปัยกันรึยังฮ่ะยัยพิมยัยเมย์

พิม: ปัยแล้วๆ ปัยกันเฮ่อะเมย์

เมย์: ปัยดิ

แล้วสาวๆก้อปัยห้างกัน   พอมาถึงห้างแต่ละคนซื้อของที่ตัวเองชอบจนไม่รู้จะเก็บไว้ตรงไหนแล้วในรถเพราะในรถมีแต่ของเต็มปัยหมด

มาถึงบ้าน

พิม: เมย์ฉันกลับบ้านก่อนนะ

เมย์: กลับบ้านดีๆนะ   บ่าย

พิม:   บ่ายจร้า

แล้วพิมก้อขับรถกลับบ้าน

ฝ้าย: เมย์ฉันก้อกลับก่อนนะ

เมย์: บ่าย

ฝ้าย: ปัยก่อนนะ บ่าย

แล้วฝ้ายก้อขับรถกลับบ้าน     แต่ละคนก้อต่างคนต่างกลับบ้านกัน

วันต่อมา       

 จันทร์ 14 เดือน กันยายน    เปนวันเกิดพิมพิมก้อเลยนัดเมย์และฝ้ายปัยฉลองวันเกิดที่ร้านอาหารที่อยู่กลางจัยเมืองกรุงเทพตอน   2   ทุ่ม

พิม: เมย์เธอชวนพวกแบงค์ปัยฉลองวันเกิดฉันด้วยกันสิ

เมย์: ทัมมัยต้องให้ฉันปัยชวนพวกนายแบงค์ด้วยละ

ฝ้าย: ก้อเธอสนิทกับนายแบงค์ไม่ใช่หรอ

เมย์: ก้อแค่คุยด้วยเฉยๆนะ