นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

พิม: แล้วตกลงจะปัยชวนให้ไหมล่ะ

เมย์: ปัยก้อได้เห็นแก่เพื่อนนะเนี่ย

ฝ้าย: หรอ

แล้วเมย์ก้อปัยชวนพวกแบงค์

เมย์: แบงค์พิมให้มาชวนปัยงานวันเกิดพาเพื่อนนายสองตัว เอ้ย สองคนปัยด้วยล่ะ

แบงค์: คนสวยมาชวนทั้งทีพวกเราจะไม่ปัยได้งัยแล้วกี่โมงละคร๊าบที่นัยว่ามาเลย

เมย์:   2  ทุ่ม   ที่ร้าน  love  love

แบงค์ :    ครับ      เดี่ยวคืนนี้เจอกันนะครับคนสวย

เมย์: คำก้อสวยสองคำสวยฉันรู้ตั้งแต่จำความได้แล้วย่ะ

ฝ้าย: สำเร็ดป่ะ

เมย์: คนอย่างฉันสบายๆได้อยู่แล้ว

  ตอนเย็น

เมย์แต่งตัวเส็จก้อออกเดินทางปัย

และฝ้ายก้อตามปัย

ส่วนพิมเปนเจ้าของงานก้อเลยปัยทีหลังเพราะมัวแต่แต่งตัวอยู่

เมย์มาถึงที่ร้านเวลาประมาณ 19.45 นาทีแล้วเข้ามานัยก้อตกจัยที่เห็นแบงค์นังรออยู่ที่โต๊ะ

เมย์: เฮ้ยนายมาก่อนได้งัยก้อฉันนัดสองทุ่มไม่ใช่หรอ

แบงค์: ก้อผมกลัวว่าจะไม่ได้เจอคุณคนสวยอ่ะคร๊าบ

เมย์: อืม

แล้ว ฝ้าย เปรม พิม และ ยู ก้อมา 

พิม: มาก่อนได้งัยยัยเมย์

แล้วเมย์ก้อหันปัยเห็นเบนส์ เป้ แชมป์ที่กำลังเดินเข้ามา

เมย์: พิม ฝ้าย พวกนายเบนส์มาอ่ะ เธอบอกพวงมันหรอ

พิม: ป่าวนะฉันไม่ได้บอก

แล้วเมย์ก้อหันปัยบอกหัยพวกแบงค์ช่วยรัยหน่อย

เมย์: แบงค์นายช่วยเล่นละครตบตาเปนแฟนฉันหน่อยดิ

แบงค์: ไม่เล่นได้มัยขอเปนจิงๆเลยได้ป่ะ

เมย์: อืม

พิม: นายละยูช่วยฉันได้มัย

ยู: ขอเปนจิงได้รึป่าวครับ

พิม: ได้สิ

ฝ้าย: นายละเปรม

เปรม: ขอเปนจิงๆแล้วกัน

ฝ้าย: อืม  เรวๆเฮอะ

แล้วพวกเบนส์ก้อมาที่โต๊ะของพิม

เบนส์: พิมเรากับมาคืนดีกันนะพิม

พิม: ไม่ฉันมีแฟนแล้วไม่ต้องมายุ่งกับฉัน

เบนส์: ใครเปนแฟนเธอพิม

แล้วยูก้อเดินมาหอมแก้มพิม

ยู: ฉันนี้แหละแฟนพิมมีอารายป่ะ