นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์: ปัยดิใครจะไม่ปัยล่ะ
เมย์: พิมล่ะปัยมั้ย
พิม: พวกเธอปัยฉันก้อต้องปัยสิ
พอเมย์เดินออกมาหน้าบ้านก้อเจอแบงค์ที่อยู่หน้าบ้านหลังตรงข้ามกับเมย์
เมย์: นายมาทัมอารายที่นี้ อย่าบอกนะว่านี้คือบ้านนาย
แบงค์: ไม่ใช่ครับนี้บ้านของเพื่อนผมครับ
แบงค์: นี้บ้านของเมย์หรอสวยเหมือนเจ้าของบ้านเลย
แบงค์:  อยู่คนเดียวหรอครับ
 เมย์: ถามทัมมัย
แบงค์: ผมก้อแค่อยากรู้
เมย์: แล้วนายจะอยากรู้ปัยทัมมัย
แบงค์: ถ้าคุณอยู่คนเดียวผมก้อจะได้มาจีบคุณ แต่ถ้าอยู่กับพ่อแม่ผมจะได้มาไหว้พ่อตาแม่ยายด้วยเลย
เมย์: นายนี้พูดเข้าข้างตัวเองเนาะ
แบงค์: ถ้าผมไม่เข้าข้างตัวเองแล้วคุณจะให้ผมเข้าข้างใครล่ะครับ
เมย์: นายเนี่ยมันกวนประสาทสุดเลย
พิม: จูจีกันจังเลยนะคู่เนี่ยเหมือนเช้าจะฆ่ากันอยู่เลยไม่ใช่หรออ่ะยัยเมย์
ฝ้าย: หยุดเลยเมย์ไม่ต้องปฏิเสษเลยว่าเธอไม่ได้จูจีกัน
เมย์: พวกเธออย่าเข้าจัยฉันผิดนะฉันไม่จูจีกับตานี้สักหน่อย
พิม: ไม่จูจีก้อไม่จูจีจร้าแม่ตัวดี
ฝ้าย: จะปัยกันรึยังฮ่ะยัยพิมยัยเมย์
พิม: ปัยแล้วๆ ปัยกันเฮ่อะเมย์
เมย์: ปัยดิ
แล้วสาวๆก้อปัยห้างกัน   พอมาถึงห้างแต่ละคนซื้อของที่ตัวเองชอบจนไม่รู้จะเก็บไว้ตรงไหนแล้วในรถเพราะในรถมีแต่ของเต็มปัยหมด
มาถึงบ้าน
พิม: เมย์ฉันกลับบ้านก่อนนะ
เมย์: กลับบ้านดีๆนะ   บ่าย
พิม:   บ่ายจร้า
แล้วพิมก้อขับรถกลับบ้าน
ฝ้าย: เมย์ฉันก้อกลับก่อนนะ
เมย์: บ่าย
ฝ้าย: ปัยก่อนนะ บ่าย
แล้วฝ้ายก้อขับรถกลับบ้าน     แต่ละคนก้อต่างคนต่างกลับบ้านกัน
วันต่อมา       
 จันทร์ 14 เดือน กันยายน    เปนวันเกิดพิมพิมก้อเลยนัดเมย์และฝ้ายปัยฉลองวันเกิดที่ร้านอาหารที่อยู่กลางจัยเมืองกรุงเทพตอน   2   ทุ่ม
พิม: เมย์เธอชวนพวกแบงค์ปัยฉลองวันเกิดฉันด้วยกันสิ
เมย์: ทัมมัยต้องให้ฉันปัยชวนพวกนายแบงค์ด้วยละ
ฝ้าย: ก้อเธอสนิทกับนายแบงค์ไม่ใช่หรอ
เมย์: ก้อแค่คุยด้วยเฉยๆนะ