ยอดนักสืบเชคกี้
7.6
เขียนโดย อ๋อง
วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.00 น.
20 บท
104 วิจารณ์
28.64K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 20.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
20) โกโก้รสหวาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“เชคกี้”
น้ำกล่าวเสียงสั่นใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินอยู่อย่างไม่มีทีท่าจะหยุด
ณก้นแม่น้ำเจ้าพระยา
“คุณแม่…ครับ”
ชายหนุ่มหลับตาพริ้มสนิทรอรับความตายที่กำลังจะคืบคลานเข้ามา
“ผมกำลังจะไป..หาแล้วช่วยรอ…หน่อยนะครับ…”
“ลูกจะมาตายที่นี่ไม่ได้นะ!”
เชคกี้เบิกตาโพลงกับเสียงที่ได้ยิน
“ถ้าลูกตายตอนนี้ภรรยาและทาญาติจะเป็นอย่างไรหัดคิดบ้างสิ!”
“ถึงคุณแม่จะพูดแบบนั้น…แต่ผมเหนื่อยทั้งกายและใจ..แล้ว…”
ชายหนุ่มโต้ตอบผ่านทางหัวใจแม้เขาจะทรมานกับอาการขาดอากาศหายใจก็ตามที
“แม่จะช่วยลูกเอง….แม่จะช่วย…”
เสียงของคุณหญิงแดเนี่ยลขาดหายไปเนื่องจากสติของเชคกี้ได้ดับลงไปแล้ว…
บนเรือที่น้ำโดยสารอยู่(สมพลถูกจับแล้ว)
“ท…ท่านผู้บัญชาการด..ดูนั่นสิ”
ผู้กองหญิงนายหนึ่งชี้ขึ้นไปบนฟ้าใบหน้าซีดเผือดกับสิ่งที่พบเห็น
“น…นกมาจากไหนมากมายล่ะเนี่ย”
น้ำอุทานขึ้นเมื่อเห็นนกกระจอกนกพิราบนกกางเขนและอื่นๆนับหมื่นตัวช่วยกันใช้ปีกพัดกระแสน้ำให้แม่น้ำแหวกกว้าง
“น…นี่มันยังไงกันยังกับฟ้าจะสั่งให้เจ้าหมอนั่นรอดชีวิตอย่างงั้นแหละ”
มินาโตะซึ่งได้รับการปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้วกล่าวขึ้น
ผ่านไป5นาที
ทีมตำรวจค่อยๆขนร่างของเชคกี้ขึ้นมาจากก้นแม่น้ำซึ่งนกหลายหมื่นตัวใช้ปีกพัดจนแม่น้ำแยกกว้าง
ณโรงพยาบาลวิภาวดี
“อะ..อืม”
นัยตาร์สีแดงของชายหนุ่มค่อยๆลืมขึ้นทีละน้อย
คุกกี้ซึ่งกำลังกินขนมเค้กอยู่รีบวิ่งเข้ามาหาทันที
“คุณพ่อครับเป็นยังไงบ้างครับ?”
เชคกี้ฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ
“พ่อไม่เป็นอะไรมากหรอกลูกรัก…”
ปัง!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นชายหนุ่มและเด็กน้อยหันไปมองทันทีจึงพบมินาโตะและลูแปงยืนยิ้มอยู่
“เชคกี้วันนี้ฉันจะกลับญี่ปุ่นแล้วนะ”
มินาโตะพูดขึ้น
“อืม…โชคดี”
“คุณนักสืบเดี๋ยวผมจะย้ายประเทศไปที่ฝรั่งเศสแล้วนะครับ”
“พบกันทีหลังแล้วกัน..รีบไปซะฉันจะคุยกับลูก”
เชคกี้ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“โห!นายนี่…เชอะ!ไปก็ได้”
มินาโตะและลูแปงยิ้มอย่างขบขันก่อนจะเดินจากไป
ผ่านไป30นาที
“นี่เชคกี้ฉันชงโกโก้มาให้แล้วนะกินๆเข้าไปซะ!”
น้ำที่เพิ่งมาถึงกล่าวขึ้น
“เอ….แต่เดี๋ยวนะ!รู้ได้ยังไงว่าผมชอบโกโก้ไม่เคยบอกนี่”
หญิงสาวหน้าแดงก่ำทำทีเป็นจะขว้างแก้วใส่
“โอเค..เลิกกวนแล้วจ้า…พรวด!”
เชคกี้พ่นน้ำโกโก้ออกมาทันทีที่รสถึงลิ้นส่วนน้ำแอบหัวเราะในใจที่แผนน้ำตาล2กระป๋องใหญ่ประสบผลสำเร็จ
“โอ๊ยหวาน…หวานเจี๊ยบเลย!...แต่..คงหวานเหมือนความรักของเราสินะ”
ชายหนุ่มพลิกลิ้นกลับส่วนหญิงสาวหน้าแดงไปแล้วเธอคิดไม่ถึงว่าแผนของตัวเองจะย้อนกลับมาหาเช่นนี้
ที่เชคกี้ได้ยินเสียงของคุณแม่เป็นเพราะความศักดิ์สิทธิ์ของแม่น้ำเจ้าพระยาหรือเปล่านะ?
จบบริบูรณ์
………………………………………………………………………………………………….
เดี๋ยวก่อนนะครับรีดเดอร์ทุกท่านคือไรเตอร์จะขอแจ้งว่าไรเตอร์จะทำชุดยอดนักสืบซึ่งประกอบด้วย3ภาคด้วยกัน
1.เชคกี้ รักต่างวรรณะ
2.คุกกี้ รักแรกพบ
3สิงห์ รักต้องห้าม
โปรดติดตามให้หมดทุกภาคด้วยนะคร้าบต่อไปภาคคุกกี้น้าเรื่อง ยอดนักสืบคุกกี้
น้ำกล่าวเสียงสั่นใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลรินอยู่อย่างไม่มีทีท่าจะหยุด
ณก้นแม่น้ำเจ้าพระยา
“คุณแม่…ครับ”
ชายหนุ่มหลับตาพริ้มสนิทรอรับความตายที่กำลังจะคืบคลานเข้ามา
“ผมกำลังจะไป..หาแล้วช่วยรอ…หน่อยนะครับ…”
“ลูกจะมาตายที่นี่ไม่ได้นะ!”
เชคกี้เบิกตาโพลงกับเสียงที่ได้ยิน
“ถ้าลูกตายตอนนี้ภรรยาและทาญาติจะเป็นอย่างไรหัดคิดบ้างสิ!”
“ถึงคุณแม่จะพูดแบบนั้น…แต่ผมเหนื่อยทั้งกายและใจ..แล้ว…”
ชายหนุ่มโต้ตอบผ่านทางหัวใจแม้เขาจะทรมานกับอาการขาดอากาศหายใจก็ตามที
“แม่จะช่วยลูกเอง….แม่จะช่วย…”
เสียงของคุณหญิงแดเนี่ยลขาดหายไปเนื่องจากสติของเชคกี้ได้ดับลงไปแล้ว…
บนเรือที่น้ำโดยสารอยู่(สมพลถูกจับแล้ว)
“ท…ท่านผู้บัญชาการด..ดูนั่นสิ”
ผู้กองหญิงนายหนึ่งชี้ขึ้นไปบนฟ้าใบหน้าซีดเผือดกับสิ่งที่พบเห็น
“น…นกมาจากไหนมากมายล่ะเนี่ย”
น้ำอุทานขึ้นเมื่อเห็นนกกระจอกนกพิราบนกกางเขนและอื่นๆนับหมื่นตัวช่วยกันใช้ปีกพัดกระแสน้ำให้แม่น้ำแหวกกว้าง
“น…นี่มันยังไงกันยังกับฟ้าจะสั่งให้เจ้าหมอนั่นรอดชีวิตอย่างงั้นแหละ”
มินาโตะซึ่งได้รับการปฐมพยาบาลเบื้องต้นแล้วกล่าวขึ้น
ผ่านไป5นาที
ทีมตำรวจค่อยๆขนร่างของเชคกี้ขึ้นมาจากก้นแม่น้ำซึ่งนกหลายหมื่นตัวใช้ปีกพัดจนแม่น้ำแยกกว้าง
ณโรงพยาบาลวิภาวดี
“อะ..อืม”
นัยตาร์สีแดงของชายหนุ่มค่อยๆลืมขึ้นทีละน้อย
คุกกี้ซึ่งกำลังกินขนมเค้กอยู่รีบวิ่งเข้ามาหาทันที
“คุณพ่อครับเป็นยังไงบ้างครับ?”
เชคกี้ฉีกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ
“พ่อไม่เป็นอะไรมากหรอกลูกรัก…”
ปัง!
เสียงเปิดประตูดังขึ้นชายหนุ่มและเด็กน้อยหันไปมองทันทีจึงพบมินาโตะและลูแปงยืนยิ้มอยู่
“เชคกี้วันนี้ฉันจะกลับญี่ปุ่นแล้วนะ”
มินาโตะพูดขึ้น
“อืม…โชคดี”
“คุณนักสืบเดี๋ยวผมจะย้ายประเทศไปที่ฝรั่งเศสแล้วนะครับ”
“พบกันทีหลังแล้วกัน..รีบไปซะฉันจะคุยกับลูก”
เชคกี้ยักไหล่อย่างไม่แยแส
“โห!นายนี่…เชอะ!ไปก็ได้”
มินาโตะและลูแปงยิ้มอย่างขบขันก่อนจะเดินจากไป
ผ่านไป30นาที
“นี่เชคกี้ฉันชงโกโก้มาให้แล้วนะกินๆเข้าไปซะ!”
น้ำที่เพิ่งมาถึงกล่าวขึ้น
“เอ….แต่เดี๋ยวนะ!รู้ได้ยังไงว่าผมชอบโกโก้ไม่เคยบอกนี่”
หญิงสาวหน้าแดงก่ำทำทีเป็นจะขว้างแก้วใส่
“โอเค..เลิกกวนแล้วจ้า…พรวด!”
เชคกี้พ่นน้ำโกโก้ออกมาทันทีที่รสถึงลิ้นส่วนน้ำแอบหัวเราะในใจที่แผนน้ำตาล2กระป๋องใหญ่ประสบผลสำเร็จ
“โอ๊ยหวาน…หวานเจี๊ยบเลย!...แต่..คงหวานเหมือนความรักของเราสินะ”
ชายหนุ่มพลิกลิ้นกลับส่วนหญิงสาวหน้าแดงไปแล้วเธอคิดไม่ถึงว่าแผนของตัวเองจะย้อนกลับมาหาเช่นนี้
ที่เชคกี้ได้ยินเสียงของคุณแม่เป็นเพราะความศักดิ์สิทธิ์ของแม่น้ำเจ้าพระยาหรือเปล่านะ?
จบบริบูรณ์
………………………………………………………………………………………………….
เดี๋ยวก่อนนะครับรีดเดอร์ทุกท่านคือไรเตอร์จะขอแจ้งว่าไรเตอร์จะทำชุดยอดนักสืบซึ่งประกอบด้วย3ภาคด้วยกัน
1.เชคกี้ รักต่างวรรณะ
2.คุกกี้ รักแรกพบ
3สิงห์ รักต้องห้าม
โปรดติดตามให้หมดทุกภาคด้วยนะคร้าบต่อไปภาคคุกกี้น้าเรื่อง ยอดนักสืบคุกกี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ