Black stone ย้อนเวลา ค้นหารัก

                ฉันนั่งอยู่ที่โต๊ะม้าหินในสวนสารธารณะเพราะนัดเจอใครบางคน แน่นอนว่าต้องเป็นผู้ชาย และผู้ชายคนนั้นก็เป็นคนที่ฉันแอบรักซะด้วย อ๊ะ! ฉันไม่ได้นัดเขาหรอกนะ เขาต่างหากที่นัดฉันไว้ ตื่นเต้นจังเลย!
                ในที่สุดนายก็สนใจฉันสินะ ลีวาย...
                “เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
                “อะไรเหรอ พูดมาสิ ^^”
                “เลิกยุ่งกับเจย์แฟนของเดซี่ซะ!”
                “ฉันยุ่งตอนไหน นายนั่นเป็นฝ่ายเข้าหาฉันเองนะ”
                “ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก ถ้าเธอหยุด ก็จบ เลิกทำตัวน่ารังเกียจแบบนี้ซะที”
                ฉันเจ็บนะ เจ็บชะมัด! แต่ก็ต้องฝืนยิ้มทำตัวน่ารังเกียจต่อไป
                “นี่นายเป็นอะไรน่ะ ตัวร้อนเหรอ เอ๊ะ! ก็ไม่นี่ หรือว่าหึงฉัน”
                ฉันยื่นมือไปแตะที่หน้าผากของเขาแต่ถูกปัดออกอย่างไร้เยื่อใย
                “ฉันรักเดซี่ เพราะฉะนั้น หยุดก่อกวนและเลิกวุ่นวายกับแฟนคนอื่นซะที ฉันไม่อยากเห็นเดซี่เจ็บปวด เพราะคนน่าไม่อายอย่างเธอ!”
                ไม่ไหวแล้ว  ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆ ที่ผ่านมาฉันทำทุกทางเผื่อให้เขาหันมาสนใจ โดยการทำตัวเป็นจุดเด่น เป็นคนดังในเรื่องเสียๆหายๆ แต่สุดท้ายมันกลายเป็นว่าสูญเปล่า ฉันไม่ได้อะไรตอบแทนเลยแม้แต่น้อย มีแต่เสียกับเสีย
                “ขอร้องฉันสิ อ้อ! ฉันมีข้อเสนอให้ ถ้านายยอมมาเป็นแฟนฉัน ฉันจะเลิกยุ่งกับเจย์ทันที”
                ยอมหน้าด้านครั้งสุดท้าย พูดออกไปให้ลีวายสมเพชเล่นๆ
                “ได้สิ แต่ชาตินี้เธอคงไม่รู้จักคำว่ารักแท้หรอกนะ เพราะเธอจะไม่ได้ความรักจากฉันเลยแม้แต่นิดเดียว!”
                แทบหมดเรี่ยวแรง  T^T น้ำตาตกในมันทรมานแบบนี้นี่เอง
                “เฮ้ย! อย่ามายุ่งกับแฟนฉันนะ”
                ผู้ชายในรายชื่อของฉันอีกคน อยู่ๆก็โผล่เข้ามาผลักลีวายจนเซไปเล็กน้อย ฉันจึงเข้ามาขวางไว้
                “ฉันไม่ได้เป็นแฟนนาย เราเลิกกันไปแล้วนะ!”
                คนสวยเพลีย TT^TT
                “แต่ฉันยังไม่อยากเลิกกับเธอ เฮ้ย! ไอ้หน้าหล่อ ถ้าจะเอายัยนี่ไป ข้ามศพฉันไปก่อน!”
                ฉันว่าสถานการณ์มันเริ่มจะไม่ไหวแล้วล่ะ พอหันไปมองลีวาย ก็ได้เห็นสายตารังเกียจส่งผ่านมาให้ฉันเต็มๆ เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ฮืออออ  T[]T
                “ไม่นะ เลิกบ้าซะที!”
                “ตกลง เจอกันบนดาดฟ้า!”
                ฉันช็อกทันทีเมื่อได้ยินประโยคนั้นออกมาจากปากของลีวาย เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!
                “ชอบใช่มั้ยที่มีคนชกต่อยแย่งเธอน่ะ ถ้ามันทำให้เธอชอบ และเธอจะเลิกยุ่งกับคนรักของคนอื่น ฉันยินดีที่จะทำ!”
                “ฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้นะลีวาย”
                ลีวายไม่ได้สนใจที่ฉันพูดเลย หมอนี่เดินตามแฟนเก่าของฉันไป และฉันก็ได้แต่มองแผ่นหลังที่ฉันอยากกอดนั้นจนลับสายตา ฉันไม่กล้าขึ้นไปดู ไม่กล้าสู้หน้าทั้งสองคน ตอนนี้ฉันรู้สึกกลัวไปหมด ความรู้สึกผิดมากมายมันถาโถมเข้ามาจนเข่าแทบทรุด
                “ฮึกก ฮือออ ฉันขอโทษ T^T”
                ฉันวิ่งมายืนอยู่ตรงหน้าตึกที่สองคนนั้นขึ้นไป ได้แต่แหงนหน้ามองขึ้นดูข้างบนแม้จะไม่เห็นว่ามีเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ตาม แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นจนได้
ตุบ!!!
                “ลีวาย!!!!!!!!”
                ฉันช็อกจนแทบเสียสติเมื่อเห็นร่างไร้วิญญาณที่จมอยู่กับกองเลือดหล่นลงมาจากข้างบน ฉันเดินเข้าไปทรุดตัวลงนั่งอยู่ตรงหน้าร่างของลีวาย ร้องไห้เหมือนคนใกล้บ้าเต็มที่ ฉันทำให้คนดีๆต้องตาย ตอนนั้นฉันไม่รู้เลยว่าจะทำยังไงต่อไป ทุกสิ่งทุกอย่างดูมืดมัวไปหมด ข่าวการตายของลีวายได้ถูกปิดเงียบ ส่วนแฟนเก่าของฉันได้หนีไปอยู่ต่างประเทศอย่างไร้ร่องรอย มีแต่ความเจ็บปวดที่คอยเล่นงานฉันอย่างทรมาน ฉันเลยต้องย้ายไปอยู่อเมริกา และได้ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมใหม่ เป็นคนใหม่ เพื่อลบล้างความผิดในหัวใจให้หมดไป  แต่แน่นอน มันฝังลึกจนเกินแก้ หากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะกลับไปแก้ไขทุกอย่าง เพื่อไม่ให้วันนั้นเกิดขึ้น  วันที่ลีวายต้องตาย…
..................
แต่งๆอัพๆ ช่วยวิจารณ์หน่อยนะคร้า เค้าจะได้เอาไปปรับปรุงและเป็นกำลังใจในการแต่ง
ขอบคุณทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่านนะคร้า จะมาอัพตอนใหม่ให้เร็วที่สุดค๊าบบ ^^