Black stone ย้อนเวลา ค้นหารัก
เขียนโดย ammoko
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.27 น.
แก้ไขเมื่อ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 19.07 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) กลับมาเพื่อชดใช้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเลิกเรียนซะที เฮ้อ...วันแรกของการเป็นนักเรียนเกรด 12 กับโรงเรียนเก่าแต่ย้ายเข้ามาใหม่อีกรอบ (ฟังดูวุ่นวายเนอะ - -) มันช่างแสนน่าเบื่อเสียเหลือเกิน เดินไปทางไหนก็เจอแต่คนนินทา พอหันไปแยกเขี้ยวใส่ถึงได้หุบปากเน่าๆกัน อย่างว่าล่ะ อดีตมักจะตามติดเราเหมือนน้ำปลาร้าเน่าๆพันปีติดตัวไม่มีวันจาง ที่ฉันติดสินใจกลับมาเรียนที่นี่อีกครั้ง ก็เพื่อที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาที่ฉันเคยก่อไว้ ต่อให้หนียังไงก็คงไม่พ้นสิ่งที่อยู่ในใจที่คอยรบกวนอยู่ตลอดเวลา
ปึก!
“โอ๊ย!”
ฉันโดนชนอย่างแรงจนเกือบล้ม พอหันไปก็เจอกับอริเก่า 3นาง ยัยมินท์ ยัยเลม่อน และยัยโอปอล์ยืนกอดอกหน้าสลอนมองมาที่ฉันอย่างเครียดแค้น ยัยสามหน่อนี้ฉันเคยตบมันเมื่อตอนอยู่เกรด 10 สาเหตุเพราะเรื่องผู้ชาย หมันไส้ ไม่ชอบขี้หน้า ท่าทางวันนี้คงจะสมานฉันท์กันมาเล่นงานฉันแน่ๆ สวัสดี ยมโลก T[]T
“ไม่ได้เจอกันมาตั้ง 2 ปีแน่ะ คิดทึ๊ง คิดถึงจังคนสวย” ยัยโอปอล์พูดได้น่าหมันไส้มาก L
“จะดักตบฉันก็ไม่ต้องมาพูดพร่ำทำเพลงนักหรอก เสียเวลา”
“เข้าใจง่ายก็ดี ลากมันไปหลังโรงเรียน!”
ฉันถูกพวกมันลากมาหลังโรงเรียนพร้อมทั้งถูกผลักจนหลังกระแทกกับกำแพงอย่างแรง จากนั้นก็โดนใส่ไม่ยั้ง พวกมันทั้งตบ จิกหัวแล้วกระชากจนหัวจะหลุดอยู่แล้ว ฮือๆๆ นางเอกโดนรังแกค่ะ (แต่เพราะนางเอกไปทำกับเขาก่อน ก็สมควร T^T)
เพียะ! ตุบ! ตับ!
แงๆๆ โดนรุมตบจนเลือดกบปากเลยอ่ะ ฉันสัมผัสได้ว่าตามเนื้อตัวต้องเขียวช้ำแล้วแน่ๆ เพราะเจ็บปวดสุดๆ แต่ถึงยังไงน้องซันจะไม่ตอบโต้ เพราะคุณแม่ขอร้อง งื้ออ T^T ถือว่าชดใช้ในสิ่งที่ฉันเคยทำกับยัยสามตัวนี้ จะได้เลิกแล้วต่อกัน
“แกจะไม่โต้ตอบหน่อยเหรอยะ!”
“มันไม่โต้ตอบก็ดี เตรียมตัวเสียโฉมเหอะ!”
ยัยมินท์หยิบคัตเตอร์ออกมา โดยสั่งให้อีกสองล็อกแขนฉันไว้แน่น โธ่! สภาพนี้จะคลานหนียังไม่ไหวเลยเหอะ!
“ฮอตนักใช่มั้ย ขนาดกลับมาผู้ชายยังร้องหากันไม่หวาดไม่ไหว ถ้าหน้าโดนกรีดจนเยินจะเป็นยังไงนะ”
“ผู้ชายมันก็ชอบแค่ภายนอกของแกนั่นแหละ แต่ภายในเน่าเฟะยิ่งกว่าอะไร”
“อยากทำอะไรก็ทำสิ พูดมากอยู่ได้!”
สภาพนี้ฉันยังจะปากดีอีก คงไม่มีชีวิตกลับไปเจอหน้าคนที่บ้านแน่ๆ ตายก็ตายสิ ไม่เคยกลัวหรอก (แต่ยืนสั่นงกๆนี่คืออะไร? )
“ฮั่นแน่ ปากดีซะด้วย จัดการมันเลยมินท์”
ยัยเลมอนบีบคางฉันอย่างแรง ส่วนยัยมินท์ก็ยื่นคัตเตอร์เข้ามาใกล้หน้าของฉันจนต้องหลับตาปี๋ เสียงหัวใจของฉันเต้นโครมครามจนแทบจะหลุดออกมานอกอก หน้าฉันกำลังจะเสียโฉมแล้วใช่ม้ายย ชาบู~
“เฮ้ พวกเธอจะทำอะไรน่ะ หยุดนะ!”
ส...เสียงใคร O_o
“กรี๊ดดดด วินเทจ!!!!”
ชะนี 3 นางตะโกนออกมาพร้อมกันเมื่อหันไปเห็นใครอีกคนกำลังเดินเข้ามา ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นพร้อมทั้งหันไปมอง อยากจะเห็นหน้าคนที่เข้ามาช่วยให้ชัดๆ
พระเจ้า! เทพบุตรมาช่วยฉันเหรอนั่น! หล่อโคตร!!
“เปล่านะ มินท์เปล่าทำนะ”
ยัยมินท์รีบโยนคัตเตอร์ทิ้งทันที หืมม...แกแหละตัวดีเลย
“เลม่อนก็เปล่านะ”
“โอปอล์ก็ไม่ได้ทำนะคะ”
สตอเบอรี่กันจริงๆ พอเห็นผู้ชายนี่ผลักฉันจนลงไปนั่งกับพื้น ก้นจ้ำเบ้าเลย โอ๊ย! เจ็บเป็นบ้า ฮือๆๆ T^T
“ถ้าไม่อยากให้เรื่องถึงฝ่ายปกครองก็ขอโทษคนที่พวกเธอรุมตบซะ ดีกว่ามาพูดแก้ตัว!”
อ่า...เขาแมนจังเลย หล่อมากๆด้วย (ไม่ใช่ประเด็น -*-) อร๊ายย เขาเดินเข้ามาพยุงฉันให้ลุกขึ้นยืนด้วยแหละ มองใกล้ๆนี่หล่อพระเอกอายอ่ะ แววตาดุดันที่มองยัยพวกนั้นดูมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก คิ้มเข้มๆ จมูกโด่งเรียวได้รูปรับกับริมฝีปากบางน่าจุ๊บ รูขุมขนไม่มีให้เห็นเลยอ่ะ อยากจะถามเขาจริงๆว่าใช้ที่มาร์กหน้ายี่ห้ออะไร แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะมาบรรยายรูปหน้าเขาไม่ใช่เหรอ มันไม่ใช่เวลาเลย!! >///<
“ว่าไง แค่คำว่าขอโทษมันหนักปากมากเลยเหรอ แจ้งความก็ยังได้นะ”
“ไม่นะ อย่านะคะสุดหล่อออ!”
ยัยสามตัวนี้ทำท่าทางอึดอัดกระอักกระอ่วนเหมือนโดนแมลงกัดต่อย ฉันมากกว่าที่โดนพวกแกตบจนกระอักกระอ่วนเนี่ย T^T
“ไม่ต้อง นับตั้งแต่วันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่ อย่ามาระรานกันอีก ฉันขอแค่นี้”
ยัยนรกสามตัวนี้มองฉันอย่างไม่เชื่อสายตา แต่แล้วก็พากันเดินออกไปและฉันก็หวังว่ายัยพวกนั้นคงจะเข้าใจและทำตามในสิ่งที่ฉันพูด ต่อไปก็ต่างคนต่างอยู่นะ ถ้ายังตามรังควานกันไม่เลิก ฉันก็คงไม่ไว้หน้าเหมือนกัน
“ขอบคุณ”
ฉันพูดสั้นๆก่อนจะผละออกมา พร้อมทั้งเดินไปข้างหน้าอย่างหยิ่งจองหอง ถึงเขาจะหล่อแค่ไหน แต่ชาตินี้ฉันคงไม่ยุ่ง ไม่เฉียดเข้าใกล้ผู้ชายอีกแล้ว จะไม่หวั่นไหวให้ตัวเองเจ็บปวดอีก!
ว่าแต่อีตานี่เพิ่งย้ายเข้ามาหรอ แล้วทำไมยัยสามตัวนั้นรู้จัก...
อ้อ...คงเนื้อหอมตั้งแต่วันแรกที่เยื้องกายเข้ามาเลยสินะ หมันไส้ L
“สภาพนี้กลับบ้านไหวเหรอ ให้ฉันไปส่งมั้ย?”
“ไม่ต้อง ขอบใจ”
“อย่าทำเป็นหยิ่งหน่อยเลย เดินจะไม่ไหวอยู่แล้ว - -”
“เรารู้จักกันเหรอ? - -“
“ก็ไม่อ่ะ ^^”
“แล้วจะมาช่วยฉันทำไมไม่ทราบ”
“มันเป็นหน้าที่ของพลเมืองดี ที่ผ่านมาเห็น ก็ต้องเข้ามาช่วยสิ ^^”
“เหรอ...ไม่ใช่เห็นว่าฉันสวย เลยแกล้งทำเป็นคนดีเข้ามาช่วยเพื่อทำให้ฉันตายใจ จากนั้นก็พาฉันไปโรงแรมใช่มั้ยล่ะ!”
“ฮ่าๆๆ เธอนี่ตลกชะมัด ฉันไม่มีอารมณ์กับศพหรอกนะ”
กรี๊ดดดดดดดดด ใครศพ ไหนๆ ตอนนี้มีแค่ฉันกับหมอนี่ แสดงว่ามันด่าฉันเหรอ หยาบคาย!!
“นี่นายว่าฉันศพเหรอ!!”
“ก็สภาพเธอตอนนี้ดูไม่ได้เลยอ่ะ กล้าคิดนะ ว่าฉันจะพาเข้าโรงแรม - -“
“กรี๊ดดดด อ๊ะ!”
แหกปากมากไปหน่อย เจ็บปากเลย โอ๊ยย! เจ็บ! แสบ! T[]T
“ฉันควรสมน้ำหน้าดีมั้ยนะ - -“
“ชิ จะไปไหนก็ไปเลยไป๊”
“ฉันชื่อวินเทจ เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ^^”
“ใครถาม - -“
ฉันรีบเดินจ้ำอ้าว แต่อีตาหน้าหล่อมันยังเดินตามฉันมาอีก อยู่ๆก็แนะนำตัวเองซะงั้น - -“ ไม่ใช่หนีเพราะรังเกียจนะ แต่หนีเพราะกลัวอดใจไม่ไหว แล้วอย่าหาว่าสวยไม่เตือน >.,<
“เธอขับรถกลับบ้านเองเหรอ?”
เงียบ...
เออว่ะ เมื่อเช้าคนขับรถมาส่ง ถ้าจะโทรเรียก ลุงแฉล้ม (คนขับรถ) แกต้องถามเซ้าซี้เมื่อเห็นสภาพฉันแน่ๆเลย น่าเบื่อแย่ ถ้าอีตานี่ไปส่ง พอถึงหน้าบ้าน จะได้รีบวิ่งเข้าห้อง วันนี้แม่ฉันก็คงกลับดึก เพราะต้องอยู่รอตัดริบบิ้นเปิดตัวห้างใหม่ที่ท่านเป็นหุ้นส่วน พ่อก็บินไปเคลียร์งานที่ยุโรป
ให้อีตานี่ไปส่งก็ได้ ^[]^
“ไปส่งฉันที่บ้านก็ได้ เดี๋ยวบอกทาง”
“ผีเข้าผีออกนะเธอเนี่ย - -”
ฉันไม่พูดอะไร เพราะขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืด ในที่สุดอีตานี่ก็ขับเฟอรารี่คันหรูมาส่งฉันที่หน้าบ้านโดยการบอกเส้นทางผิดๆถูกจากฉัน ก็ไม่เคยขับรถเองนี่ เลยไม่รู้เส้นทาง แต่หมอนี่ก็มาถูก ถือว่าเก่งใช้ได้
“แน่ใจนะว่าบ้านเธอ”
“ก็ใช่นะสิถามได้”
“ก็ถามให้ชัวร์ๆ เพราะขนาดทางยังบอกผิดๆถูกๆ ก็ไม่รู้ว่าจะจำบ้านตัวเองได้รึเปล่า”
“นี่นายหลอกด่าฉันเหรอ!”
“^^”
ถึงรอยยิ้มนั้นจะน่ารักแค่ไหน แต่ในเวลานี้มันเป็นรอยยิ้มที่สะกิดไส้ติ่งฉันชะมัด กวนประสาทจริงๆ
“ยังไงก็ขอบใจ ไปก่อนนะ”
“เธอยังไม่บอกชื่อเลยนะ”
“ฉัน...ชื่อ...ซัน...ไชน์ พอใจยัง”
ฉันลงจากรถพร้อมทั้งปิดประตูเสียงดัง ก่อนจะรีบเดินเข้าบ้านแล้วขึ้นห้องทันที ไม่ลืมที่จะส่องกระจกแล้วดูสภาพตัวเอง
“กรี๊ดดดดด ศพจริงๆด้วย T^T”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ