Love Confuseds ได้โปรดช่วยให้เขารักผมที![Nc 18+]
เขียนโดย คิโยคิสะ
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.18 น.
แก้ไขเมื่อ 26 เมษายน พ.ศ. 2556 16.35 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) คิริวช่างร้อนแรง...(NC+++)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร่างสูงที่กำลังคร่อมคนตัวเล็กอยู่นั้นก็เริ่มซุกไซร้ไปตามที่ต่างๆมากขึ้นเรื่อยและทิ้งร่องรอยของการที่ถูกริมฝีปากร้อนร้อนนั่นลากผ่านก็เกิดรอยแดงๆขึ้น
"อะ..อืม..."
"สึคาระ...ไม่สิ มิยะ... นายฟังฉันนะ ฉันก็ไม่รู้ว่าเมื่อกี้ฉันกำลังทำอะไรลงไปรู้ตัวอีกทีฉันก็...จูบนายซะแล้ว..."เสียงนุ่มทุ้มกระซิบเบาๆที่ข้างกกหู
"...ค คุณคิริวงะ..."
"เรียกฉันว่าคิริวสิ..."เขาก้มลงมามองตาของผมอย่างอ่อนโยน "ฉันให้นายเรียกแล้วนะ..."
"คุณ...คิริว...ทำไมถึง..."เสียงของผมเริ่มติดขัดเพราะความดีใจหรือตกใจ..หรือะไรก็ช่าง ที่ตอนนี้มันกำลังร่ำร้องกับอารมณ์ที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาอีกครั้งพลางหลับตาลงและพยายามพูดตามที่สมองกำลังบอกโดยไม่ถูกร่างกายที่กำลังจะฝืนคำสั่งของสมอง"ทำแบบนี้ ผมเป็น...ผู้ชายนะ..."
"ฉัน...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน..."
"..."
"ฉันก็ทำอะไรไม่ถูก จู่ๆหัวใจมันก็เต้นแรง...แค่เห็นหน้าของนายครั้งแรกฉันก็รู้สึกแปลกๆไปทั้งตัว..."
"...มะ...เหมือนผมเลย...อื้ม..."
รอยยิ้มที่ดีใจของร่างสูงผุดขึ้นแล้วเลื่อนริมฝีปากที่เคยซุกไซร้ตามซอกคอจนแดงเป็นจุดเล็กๆมาที่ริมฝีปากเย็นเฉียบจากความเย็นภายในห้องอีกครั้ง พร้อมไอร้อนจากร่างสูงที่ส่งผ่านทางร่างกายที่แนบชิดกัน
เสียงริมฝีปากที่เริ่มรุกเร้ามากขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับมือหนาอุ่นที่กำลังเข้ามาภายในเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง ส่วนมืออีกข้างก็แกะกระดุมของร่างบางที่กำลังตาปรืออย่างเคลิบเคลิ้มอยู่ให้คลายออกจนเกือบหมด มือเล็กก็เริ่มไล้ลงมาจากต้นคอที่โอบกอดไว้ออกพลางดึงเนคไทและเสื้อตัวหนาออกของคนตรงหน้า อุ้งมือเล็กๆก็สอดเข้าภายใต้เสื้อที่เปิดออกเผยให้เห็นแผงอกกำยำที่มีกล้ามเล็กน้อยน่าสัมผัส มือนั้นลูบไล้ลากผ่านลำคอ...ไหลปลาร้า แล้วมาหยุดอยู่ที่หัวเล็กๆสองข้าง นิ้วเรียวเล็กก็จับ...ลูบไล้ เคล้าครึงไปตามอารมณ์ที่มีอยู่ จนทำให้ร่างสูงถึงกับมีเสียงอืมอืออยู่ในลำคออย่างเก็บกั้นอารมณ์เอาไว้
"คะ...คิริว...ผม...ต้องการ...มะ...มากกว่านี้...อืม..."
"ได้สิ..."
ริมฝีปากถอนออกช้าๆและเข้าจูบอีกครั้งซ้ำๆย้ำๆเหมือนไม่เคยพอ มือหนาเริ่มรูดซิปกางเกงของร่างบางพลางสอดมืออุ่นเข้าไปจับแกนกลางที่กำลังตื่นตัวอยู่ ริมฝีปากถอนออกอีกครั้งแล้วจูบไล้มาเรื่อยๆจากหน้าอก...หน้าท้อง...สะดือจนมาถึงแกนกลาง ริมฝีปากนั้นก็เข้าจู่โจมแท่งนั้นทันทีทำให้ร่างบางเกร็งตัวเล็กน้อยแล้วปล่อยค่อนคลายพลางเอาแขนของตัวเองมาปิดบังใบหน้าที่แดงและร้อนระอุ...
"อึก...อืม....อืม....อือ...อื่ม....อืม"
เสียงน้ำใสๆจากโพลงปากของร่างสูงดังขึ้นเบาๆแต่นั่นก็ทำให้ร่างบางเขินจนเอามือปิดหน้าแต่ก็แอบมองการกระทำของร่างสูงที่กำลังดูดเจ้าสิ่งนั้นอย่างช้าๆขึ้นลง..ขึ้น...ลง อย่างสม่ำเสมอ
อะ..อื้ม... อะ...อายจัง แต่รู้สึกดีเป็นบ้าเลย...ไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนความรู้สึกตอนนี้เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย...คิริว...ตอนนี้ผมรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว ร่างกายของผมตอนนี้กำลังไปตามแรงความต้องการของผม สะโพกที่กำลังโยกตามริมฝีปากที่กำลังครอบครองมันอยู่เริ่มขยับมากขึ้น ผมพยายามนอนเฉยๆแต่ไม่ไหว...ร่ายกายของผมมันตอบสนองดีเกินไป
"อื้ม...อืม...อืม..."
"นายคงใกล้จะเสร็จแล้วสินะ...ฉันจะทำให้นายรู้สึกดีสุดๆเอง..."
จังหวะของริมฝีปากเริ่มเร็วขึ้น เพิ่มขึ้น ทำให้ร่างบางเกร็งสุดตัวแล้วยกสะโพกโค้งขึ้นรับกับอารมณ์ที่กำลังพลุ่งพล่าน น้ำสีขุ่นไหล่พรั่งออกมากมายแต่ก็ถูกดูดกลืนกินหายไปหมดโดยไม่เลอะเทอะเลย...
"แฮ่ก...แฮ่ก..."
"เป็นอย่างไงบ้างมิยะ...เจ็บตรงไหนมั้ย?"คิริวเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วถามเสียงเบา
"มะ...ไม่ครับ"จะเจ็บตรงไหนได้อย่างไงกันล่ะ ก็คิริวน่ะ...ทำเบาจะตายไป...
"แต่ฉันยัง...ไม่ถึงไหนเลยนะ...นายช่วยฉันทีสิ"
"อะ...คะ...คิริว...จะทำอะไรน่ะ!?"มือหนาถอดกางเกงของร่างบางอย่างรวดเร็วแล้วถกมันออกอย่างเร่งรีบ
"ทนนิดเดียว...ฉันจะทำให้เบาที่สุดนะ..."
"คะ..คิริว...เฮือก!!...โอ๊ย!!!"
ไม่บอกพร่ำเพื่อมือใหญ่ก็จับท่อนแข็งสอดเข้าไปยังประตูหลังแล้วส่งแรงกระแทกเบาๆไปยังร่างบางที่รู้สึกอัดแน่นจนแทบปริมออกเพราะขนาดของแกนกลางที่ใหญ่แต่ก็พอทนได้เพราะคนตรงหน้าพยายามทำให้เบาที่สุดและลึกสุดๆอีกด้วย...
"อึก...อะ..อะ....อ่ะ......อะ..."
"...ทนเอาหน่อยนะ...อีกนิดเดียว"
"คะ...ครับ....โอ๊ย...!!"
แรงกระแทกเริ่มเร็วขึ้นทำให้ร่างบางรู้สึกเจ็บแปลบๆแต่ก็ยังรู้สึกดีอยู่ พลางมองร่างคนตรงหน้าที่กำลงหลับตาเงยหน้าจนสุดคอแล้วขยับร่างกายตามแรงอารมณ์ที่มีอยู่...จนมีน้ำใสๆหลั่งออกมา
เสียงหอบหายใจดังขึ้นถี่ๆของร่างสูงที่หมดฤทธิ์ยากระตุ้นเซ็กส์...ใช่ ยากระตุ้นเซ็กส์ ที่เขาทำทั้งหมดก็เพราะยานั่นบังคับให้เขาทำเรื่องอย่างว่ากับมิยะที่กำลังจ้องมองผมด้วยใบหน้าแดงก่ำพลางส่งยิ้มให้ผมที่เสร็จแล้ว...และสติของผมก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง
นี่ผม...ทำอะไรลงไป...? ผมอยากจะขอโทษในสิ่งที่ผมทำลงไป...แต่ว่าถ้าเขาเป็นผู้หญิงก็ควรจะได้รับความรับผิดชอบจากผมแต่ว่า...นี่เขาเป็นผู้ชาย ผมควรจะอย่างไงดี...
"คิริว...ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ..."
"มิยะ...นายชอบงั้นเหรอ"
"...!?"
"นายถึงได้ยอมให้ฉันทำแบบนี้กับนาย..."
"คงจะเป็นอย่างนั้น..."ผมตอบพลางเบือนหน้าไปทางอื่นด้วยความเขิน
"ฉันขอโทษนะ..."
"ขอโทษ...เรื่องอะไรครับ..."ประโยคนั้นมันทำให้ผมรีบหันหน้ากลับมาจ้องเจ้าของประโยคนั้นทันที มันทำให้ผมเริ่มรู้สึกไม่ดี...
"ที่ฉันทำไปทั้งหมดนั่น..."
"..."
"ฉันขอโทษ เพราะมันเป็นฤทธิ์ของยาปลุกอารมณ์ทางเพศของเพื่อนฉัน..."
"..!?"
"ที่ทำไปนั่นน่ะ เพราะยานั่นเลย...ทำให้กลายเป็นอย่างนี้..."
"..."
ช็อก...
มิน่าล่ะ...เขาถึงได้มีท่าทีแปลกๆแล้วอารมณ์ที่รุนแรงนั่นอีกเพราะดูจากท่าทางนิสัยเขาคงไม่ได้ยุ่งเรื่องพวกนี้แน่ๆ
วันนึงๆคงทำแต่งานละมั้ง... แล้วเรื่องเมื่อกี้ทั้งหมด...คือผมคิดไปเองคนเดียว? เหอๆ...รู้สึกแปลบๆที่ตรงหัวใจแหะ เป็นอะไรของมันนะ...หรือจะขาดน้ำมากเกินไป...
"อย่าเอาแต่เงียบสิ...ฉันรู้สึกไม่ดี"
"..."ผมก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกัน...
"จะให้ฉันรับผิดชอบ 'อะไรมั้ย' " คิริวพูดแบบไม่ทันได้คิดออกไป
"...!!!"
"ว่าอย่างไงล่ะ...ฉันสามารถรับผิดชอบเรื่องเมื่อกี้ได้ถ้านายต้องกะ..."
"ไม่ครับ!"
"!?..."
"ผมไม่ต้องการอะไรจากคุณ! .."ผมอยากหายตัวได้จริงๆ..."เพียงแค่คุณไม่พูดเรื่องนี้แล้วทำตัวเป็นปกติก็พอครับ!"
"...ถ้างั้นก็ดีแล้ว...อย่างไงฉันก็ขอโทษนายด้วย เป็นผู้ชายด้วยกันนายคงจะไม่คิดมาก..."
เจ็บ...รู้สึกเจ็บอย่างไงก็ไม่รู้สิ...แค่วันเดียวเอง... เรานี่มันใจง่ายจริงๆนั่นแหละ
"ไม่คิดมาก...จะไม่คิดอะไรเลยครับ งั้นวันนี้ผมขอลาครึ่งวันพรุ่งนี้ผมจะทำงานชดเชยให้นะครับ สวัสดีครับ"
ผมพูดเร็วและรัวมากๆอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน แล้วก้าวเดินฉับๆออกประตูไปอย่างรู้สึก...รู้สึกเจ็บที่หัวใจ...
คงต้องกินน้ำเยอะๆซะละมั้งเรา...
คนแต่งนิยายเรื่องนี้ไม่ได้ขออะไรมากแค่ ฝากคำติชม หรือบอกความรู้สึกที่เราอ่าน เป็นการ "คอมเม้นท์" แค่นั้นล่ะ คนแต่งจะได้มีกำลังใจมากขึ้น
1 คอมเม้นท์ / 1 ตอน = กำลังใจใหญ่เบ้อเร้อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ