กำหนดรัก...สุดเสน่หา
8.2
เขียนโดย NookBow
วันที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.10 น.
7 ตอน
3 วิจารณ์
11.16K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 เมษายน พ.ศ. 2556 14.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากที่อำนวยประสบอุบัติเหตุทางรถจนเป็นอัมพาตส่วนล่างนั้นนับจากวันนั้นจนมาถึงวันนี้ก็ได้ 5 ปีพอดี 5 ปีแล้วเหมือนกันที่ลูกสาวอย่างอนงค์นางจะกลับมาอยู่เมืองไทยอย่างถวารสักที...........^^
ค่ำคืนก่อนวันที่อนงค์นางจะเดินทางกลับมาเมืองไทยอำนวยผู้เป็นพ่อฝันว่า.....
"นั้นคุณหรือเปล่านภา"
"ช่วยหยิบน้ำให้ผมหน่อยสิผมหิวน้ำเหลือเกิน"
"ขอบคุณนะ"
"แกเป็นใครบอกฉันมานะ"
"จำผมไม่ได้แล้วหรอกครับคุณอำนวยผมประกอบไงครับ"
"แกตายไปแล้วไมใช่หรอกแกมาหาฉันทำไมออกไป"
"ผมจะไม่มีวันให้ลูกชายผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณเด็ดขาด 555"
"ทุกอย่างต้องเป็นไปตามนั้นผีก็อยู่ส่วนผี"
"คุณอำนวยคุณจำไว้ว่าถ้าคุณยังจะทำแบบนั้นอีกคุณจะทุกข์ทรมานทั้งกายและใจมากกว่านี้อีกเป็นร้อยเป็นพันเท่าจำไว้่ 555"
"ฉันไม่เชื่อ ไป ไป ไปให้พ้น ออกไป ไป"
"คุณคะคุณ"
"ไป ไป"
"คุณอำนวยคะตื่นก่อนคะคุณ"
"นภาไอ้ประกอบมันมาหาผมบอกว่าถ้ายัยนางแต่งกับลูกชายมันผมจะต้องทุกข์ทรมานทั้งกายและใจ"
"ฉันว่าคุณคิดมากไปเปล่าคะ นอนเถอะคะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องรีบไปสนามบินรับยัยหนูอีกนะคะ นอนเถอะคะ"
.............................
ที่สนามบิน
"ไหนแหละครับที่รักไม่เห็นมีใครมารับเราเลย"
"แม้ใจเย็นสิคะเดวิล"
"ก็ผมใจร้อนนี้ครับคนดีของผม"
"เดวิลก้อ"
"คุณคะนั้นใช่ยัยหนูหรือเปล่าคะ"
"เอ่...ตามานพรองเรียกดูสิลูก"
"ครับ ยัยนาง ยัยอนงค์นาง"
"เสียงนี้มัน พี่มานพ"
"ใครอะจ้ามานพ "
"พี่ชายของนางเองคะไปคะเดวิล"
"ยัยนางจริงๆด้วยครับคุณพ่อ คุณแม่"
"แล้วนั้นใคร"
"สวัสดีคะคุณพ่อ คุณแม่คิดถึงจังเลยคะ เกือบลืมคุณพ่อ คุณแม่ พี่มานพคะ นี้เดวิล หลุยส์สวีส แฟนของนางเองคะ"
"สวัสดีครับทุกคน"
"เดวิล ใช่คนเดียวกับที่มีพ่อเป็นราชทูตหรือเปล่ายัยนาง"
"อืมใช่คะ"
"จริงสิคุณพ่อขาเป็นไงบ้างขา นางรับรองคะว่านางจะช่วยคุณแม่ดูแลคุณพ่อเองนะคะ"
"จ้า ไปมีอะไรไปคุยกันต่อที่บ้านดีกว่านะพ่อว่า"
"คะ กลับมาวันนี้นะจะให้ป้าพร้อมทำแกงเผ็ดเป็ดย่าง ต้มยำกุ้ง ไก่ทอดเกลือ และอะไรอีกดีนะ"
"นี้ยัยนางแกจะกินหมดหรอก555"
"ไม่หรอกคะจริงๆแค่ข้าวต้มกุ้ง 1 ชามฝีมือคุณแม่ก็โอเคแล้วคะ"
"ลงมาที่แม่จนได้ แม่ลูกสาว"
ค่ำคืนก่อนวันที่อนงค์นางจะเดินทางกลับมาเมืองไทยอำนวยผู้เป็นพ่อฝันว่า.....
"นั้นคุณหรือเปล่านภา"
"ช่วยหยิบน้ำให้ผมหน่อยสิผมหิวน้ำเหลือเกิน"
"ขอบคุณนะ"
"แกเป็นใครบอกฉันมานะ"
"จำผมไม่ได้แล้วหรอกครับคุณอำนวยผมประกอบไงครับ"
"แกตายไปแล้วไมใช่หรอกแกมาหาฉันทำไมออกไป"
"ผมจะไม่มีวันให้ลูกชายผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณเด็ดขาด 555"
"ทุกอย่างต้องเป็นไปตามนั้นผีก็อยู่ส่วนผี"
"คุณอำนวยคุณจำไว้ว่าถ้าคุณยังจะทำแบบนั้นอีกคุณจะทุกข์ทรมานทั้งกายและใจมากกว่านี้อีกเป็นร้อยเป็นพันเท่าจำไว้่ 555"
"ฉันไม่เชื่อ ไป ไป ไปให้พ้น ออกไป ไป"
"คุณคะคุณ"
"ไป ไป"
"คุณอำนวยคะตื่นก่อนคะคุณ"
"นภาไอ้ประกอบมันมาหาผมบอกว่าถ้ายัยนางแต่งกับลูกชายมันผมจะต้องทุกข์ทรมานทั้งกายและใจ"
"ฉันว่าคุณคิดมากไปเปล่าคะ นอนเถอะคะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องรีบไปสนามบินรับยัยหนูอีกนะคะ นอนเถอะคะ"
.............................
ที่สนามบิน
"ไหนแหละครับที่รักไม่เห็นมีใครมารับเราเลย"
"แม้ใจเย็นสิคะเดวิล"
"ก็ผมใจร้อนนี้ครับคนดีของผม"
"เดวิลก้อ"
"คุณคะนั้นใช่ยัยหนูหรือเปล่าคะ"
"เอ่...ตามานพรองเรียกดูสิลูก"
"ครับ ยัยนาง ยัยอนงค์นาง"
"เสียงนี้มัน พี่มานพ"
"ใครอะจ้ามานพ "
"พี่ชายของนางเองคะไปคะเดวิล"
"ยัยนางจริงๆด้วยครับคุณพ่อ คุณแม่"
"แล้วนั้นใคร"
"สวัสดีคะคุณพ่อ คุณแม่คิดถึงจังเลยคะ เกือบลืมคุณพ่อ คุณแม่ พี่มานพคะ นี้เดวิล หลุยส์สวีส แฟนของนางเองคะ"
"สวัสดีครับทุกคน"
"เดวิล ใช่คนเดียวกับที่มีพ่อเป็นราชทูตหรือเปล่ายัยนาง"
"อืมใช่คะ"
"จริงสิคุณพ่อขาเป็นไงบ้างขา นางรับรองคะว่านางจะช่วยคุณแม่ดูแลคุณพ่อเองนะคะ"
"จ้า ไปมีอะไรไปคุยกันต่อที่บ้านดีกว่านะพ่อว่า"
"คะ กลับมาวันนี้นะจะให้ป้าพร้อมทำแกงเผ็ดเป็ดย่าง ต้มยำกุ้ง ไก่ทอดเกลือ และอะไรอีกดีนะ"
"นี้ยัยนางแกจะกินหมดหรอก555"
"ไม่หรอกคะจริงๆแค่ข้าวต้มกุ้ง 1 ชามฝีมือคุณแม่ก็โอเคแล้วคะ"
"ลงมาที่แม่จนได้ แม่ลูกสาว"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ