กำหนดรัก...สุดเสน่หา

"ไม่เปลี่ยนเลยนะคะทุกอย่างยังเหมือนเดิมอย่างไงก็อย่างนั้น"

"มาเร็วพวกเราคุณหนูมาแล้ว เร็ว"

"ป้าพร้อมสวัสดีคะมามะขอกอดทีหนึ่ง"

"ได้คะคุณหนูโตขึ้นสวยมากเลยคะ"

"ขอบคุณนะคะป้าพร้อมก็ไม่แกเลย นั้นมันมะนาวใช่ไหมเนี้โตขึ้นสวยเหมือนกันนะเราแต่ขออย่างหนึ่งนะว่าอยากทำให้ความสวยมันเป็นพิษนะคะเดี๋ยวจะหายว่าฉันใจร้ายไม่ได้จำใส่ใจไว้ด้วย"

"คะคุณหนู"

"ดีมากจ้า  ว่าแต่มื้อนี้ป้าพร้อมทำอะไรให้หนูทานมั้งคะ...เอ่อลืมแนะนำที่คุณเดวิล แฟนของนางเองคะ"

"สวัสดีคะคุณเดวิล"

"ครับ"

"ไป...ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วจะได้ลงมาทานข้าวเย็นกัน"

"คะ"

..................................................

"คนอะไรก็ไม่รู้หล่อมากเลยนะป้า"

"ใช่หล่อมากแต่แกหยุดความคิดเลยนะนังนาว"

"คะ...(หยุดก็โง่สิเรื่องอะไรจะหยุด )"

"ที่รักคะ...ผมว่าเราแยกห้องนอนกันดีกว่าไหมเพราะเรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย"

"อืมก็ดีเหมือนกันนะคะงั้นเดี๋ยวนางบอกป้าพร้อมให้นะคะ"

"น่ารักจังแฟนผม"

"คะ"

เดวิลกำลังจะนอกใจอนงค์นางอีกครั้งหนึ่งแล้วเพราะความสวยของมะนาวทำให้เดวิลอดใจไม่อยู่เค้าจึงขอแยกห้องนอนกับอนงค์นางเพื่อที่จะได้ทำตามแผนของตนเองที่วางไว้โดยไม่คำนึงว่าใครจะเป็นอย่างไร

"ลงมาแล้วเหรอลูกมาๆนั่งๆจะได้เริ่มทานกัน"

"คะคุณพ่อ"

"กว่าจะลงมาได้เล่นเอาท้องร้องเลยนะยัยนาง"

"ขอโทษคะคุณพี่แช่น้ำเพลินไปหน่อยนึง"

"แล้วไป...นึกว่า..."

"นึกว่าอะไร"

"เปล่าทานๆๆกันดีกว่า"

"น่าทานทั้งนั้นเลยคะป้าพร้อมนี้ยังจำได้อีกนะคะว่านางชอบทานอะไร"

"คะคุณหนูเลยทานให้เยอะเลยนะคะ"

"คะ  ไหนดูสิว่าต้มยำกุ้งฝีมือป้าพร้อมยังอร่อยเหมือนเดิมหรือเปล่า.....อืม...อร่อยเหมือนเดิมเลยลองชิมดูสิคะเดวิล"

"ครับ...เผ็ดๆๆ"

"อุ่ย...ลืมไปว่าไปอยู่เมืองนอกเสียนานเดวิลเลยทานเผ็ดไม่ได้งั้นก็ลองนี้ผัดผักรวม"

"ครับ"

"เกือบลืมป้าพร้อมคะ"

"คะคุณหนู"

"เดี๋ยวป้าพร้อมช่วยจัดห้องให้เดวิล 1 ห้องด้วยนะคะคือเดวิลเค้าไม่อยากให้หนูเสียหายนะคะ"

"คะ"

"เดี๋ยวฉันขึ้นไปจัดให้เองนะป้า"

"แกนี้จริงๆๆเลยนะินังนาว"

"^^"

หลังจากรับประทานเสร็จแล้วทุกคนแตกก็แยกกันไปนั่งตามที่ต่างๆภายในบ้านอาทิเช่น พ่อกับแม่นั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่น  มานพนั่งอ่านหนังสือไปจิบนำ้ชาไป ส่วนอนงค์นางเข้าห้องกำลังกายเพื่อเผาผลาญไขมันและจะได้หลับสบาย

สำหรับเดวิลบอกทุกคนว่าง่วงนอนมากเลยขอขึ้นไปนอนที่ห้องก่อนใคร  เดวิลขึ้นไปได้ประมาณ 10 นาทีมะนาวก็ขึ้นตามไปจัดห้อง

ก๊อบ  ก๊อบ  เีสียงเคาะประตูห้องเดวิลดังขึ้น

"ใครอะ นางเหรอ"

"มะนาวเองคะคุณเดวิล"

"มะนาวเหรอ...เข้ามาสิ"

"เชิญคุณเดวิลไปนั่งตรงเก้าอี้ก่อนนะคะ"

"ไม่อะไปอาบน้ำดีกว่า"

"งั้นเชิญตามสบายเลยคะ"

"เดี๋ยวผมมานะ"

"คะ"

......................................

"สดชื่นจริงๆๆ"

"อาบน้ำนานจริงเลยนะคะนี้มะนาวก็เหลือแต่ปัดเตียงแล้วคะ"

ขณะที่มะนาวกำลังปัดเตียงเดวิลก็อดใจไม่ไหวกับท่าทางอันยั่วยวนของมะนาวเค้าจึงใช้มือทั้ง 2 ข้างถอดที่เอวของมะนาวๆรู้ว่าโดนจับเอวจึงหันตัวกลับไปหาเดวิลจากนั้นเดวิลก็ผลักมะนาวลงบนเตียงทั้ง 2 คนต่างจ้องมองตากันจากนั้นก็........

ตลอดคืนมะนาวไม่ได้กลับไปที่ห้องไม่มีใครรู้นอกจากป้าพร้อมคนเดียวที่รู้ส่วนมะนาวและเดวิลเมื่อเสร็จความใคร่แบบไม่ป้องกันแล้วมะนาวก็ขอสัญญากับเดวิลว่า

"คุณเดวิลอย่าทิ้งมะนาวนะคะ"

"จ้าไม่ทิ้งเหรอ"

"จริงๆๆนะคะ"

"จ้า"

"มะนาวรักคุณที่สุดเลยคะ"

"จ้า"

หลังจากคืนนั้นไปต้นมาทั้งมะนาวและเดวิลก็ได้เสียกันมาโดยที่ไม่มีใครในบ้านรู้แม้กระทั่งตัวของอนงค์นางเอง จนมาถึงวันที่เรื่องราวความจริงระหว่างเดวิลกับมะนาวกำลังจะถูกเปิดเผยให้คนทั้งบ้านได้รับรู้