Hireko Story เรื่องราวของฮิรีโกะ

---------------------------------------------------------------------------------       หลังจากเมื่อวานเมื่อโซเฟียได้เรียกทูตเฟอร์เวียออกมา ตอน 06.00 เช้า ก็ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับคุณพ่อของฉัน .. ฉันกำลังนอนอยู่บนเตียงเหม่อคิดถึงเรื่องๆของแม่แทบทุกวัน ถึงฉันคิดไปมันคงช่วยอะไรไม่ได้เเล้วหล่ะ..."สวัสดีตอนเช้าค่ะ คุณฮิรีโกะ" ทูตแห่งกาลเวลาเฟอร์เวีย มาปรากฎตัวต่อหน้าฉัน"สวัสดีเช่นกันค่ะ" ฉันทักทาย"เเล้ว ท่านโซเฟียไปไหนเเล้วหล่ะค่ะ" ทูตเฟอร์เวีย"ไปเที่ยวเล่นข้างนอกหนะ เดี๋ยวก็คงกลับมา" ฉัน"มาเเล้วจ้า ..ขึกๆๆ" เธอกล่าวพร้อมกับเปิดประตูเลื่อนเสียงดัง"วันนี้อากาศเป็นยังไงบ้าง โซเฟีย" ฉัน"อากาศเหมือนมีเมฆครื้มๆนิดหน่อย แต่โดยรวมก็โอเคดีนะ ^^" โซเฟีย"สวัสดีค่ะ ท่านโซเฟีย ฉันได้ข้อมูลมาเเล้วค่ะ" ทูตเฟอร์เวียพูดด้วยเสียงที่เยือกเย็น"ขอบคุณนะ ไหนลองเล่ามาซิ" โซเฟีย"ตอนนี้ พ่อของคุณฮิรีโกะ อายุ 63 ปี อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น อยู่จังหวัดไซตามะ" ทูตเฟอร์เวีย"เเล้วฉันมีโอกาสเจอพ่อของฉันหรือเปล่า?" ฉันถาม"เมื่อคุณเดินทางกลับประเทศญี่ปุ่นและเดินทางขึ้นสู่จังหวัดไซตามะ โปรดจำไว้ว่าคุณจะพบกับสิ่งเลวร้ายสิ่งหนึ่ง" เฟอร์เวียพูดอย่างปริศนา"สามารถบอกฉันไ้ด้ไหม?" ฉันสงสัย"เมื่อถึงที่นั่น คุณก็จะรู้เอง.." เฟอร์เวียพูดด้วยความปริศนาเช่นเดิม"ขอบคุณมาก ทูตโซเฟีย ไปพักผ่อนได้เเล้วหล่ะ" โซเฟีย"ถ้ามีอะไรก็สามารถเรียกฉันได้ตลอดเวลาค่ะ ด้วยความยินดีค่ะ" เฟอร์เวียกล่าวเเละเเล้วร่างของทูตแห่งความทรงจำและกาลเวลาเฟอร์เวียก็หายไป.."เราจะออกเดินทางกันวันนี้นะ ฮิรีโกะ" โซเฟีย"พร้อมเสมอ :) แต่..ถึงแม้ว่าฉันจะอยู่ที่นี่แค่ 2-3 วันก็เถอะนะ ฉันก็ยังมีความทรงจำที่ดีกับสถานที่นี้มาก.." ฉันพูด"ฉันเข้าใจเธอนะ" โซเฟีย"อืม..ไม่เป็นไร งั้นเราเก็บของกันเถอะ" ฉันพูด"เดี๋ยวฉันเก็บให้นะ" โซเฟียพูดพร้อมกับใช้เวทย์มนต์ร่ายของทุกอย่างไปอยู่ในกระเป๋าอย่างเป็นระเบียบ"ขอบใจมากเลยนะ โซเฟีย" ฉัน"อื๊ม..:)" โซเฟียหลังจากนั้น ฉันและโซเฟียจึงไปบอกกับคุณเจมส์และคุณมิสึตะ รวมถึงชายด์และคินดี้ด้วย ว่าเราทั้งสองจะต้องไปเเล้ว...  ไปตามหาพ่อของฉัน  คนนั้น... และตอนนี้พวกเราทั้งหมดก็อยู่ที่ประตูหน้าบ้าน"เธอจะไปจริงๆหรือชายด์" ชายด์พูดด้วยความสลดใจ"อืม ใช่เเล้วหล่ะ" ฉันพูด"เเล้วเธอจะเดินทางไปยังไงหล่ะ" คุณมิสึตะ"นั่นสินะ" คุณเจมส์พูด"โซเฟีย เธอร่ายเวทย์มนต์ให้ฉันไปที่ญี่ปุ่นเลยได้ไหม" ฉันถามโซเฟีย"อืม..คงไม่ไ้ด้หรอกนะ ถ้าฉันใช้พลังเคลื่อนย้ายจากสวิตเซอร์แลนด์ไปยังญี่ปุ่น ก็คงต้องสูญเสียพลังมากเลยหล่ะ บางทีพลังในตัวฉันก็อาจหมดเลยก็ได้นะ" โซเฟีย"งั้น ไปโดยเครื่องบินได้ไหมหล่ะ ฮิรีโกะ"ชายด์แนะนำ"ก็คงได้อยู่หรอกนะ ตอนนี้ฉันไม่มีเงินติดตัวเลย" ฉันพูด"เอาเงินของฉันไปนะ" ชายด์พูดพร้อมกับควักเงินจำนวนค่อนข้างมากมาให้ฉัน"นี่ชายด์! เงินขนาดนี้เลยหรอ!" ฉันพูดกับชายด์"นี่เป็นเงินเดือนที่ฉันเก็บมาตลอด 4-5 เดือนที่ผ่านมาฉันคิดว่าคงจะพอสำหรับค่าเครื่องบิน และค่าอื่นๆ" ชายด์"ขอบคุณมากนะ ที่เธอต้องลำบากขนาดนี้เพื่อฉัน" ฉันขอบคุณชายด์"ไม่เ็ป็นไรหรอก ก็เธอจะไปเเล้ว ฉันก็พยายามเพื่อเธอนะ" ชายด์"โอเค ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยนะ สำหรับบ้านหลังนี้ ขอบคุณมากนะคะ คุณเจมส์ คุณมิสึตะ ที่คอยดูแลหนูมาตลอด .." ฉัน"ไม่เป็นไรจ่ะ" ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน"ขอบคุณเธอนะเจ้าคินดี้ ที่เป็นความอบอุ่นให้ฉัน" "เมี๊ยว" คินดี้"ฉันคงต้องไปเเล้วหล่ะ ดูแลรักษาสุขภาพให้ดีด้วยนะ พระเจ้าคุ้มครองนะ" ฉันกล่าวคำอวยพร แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลลงอาบแก้มของฉัน "เดี๋ยวก่อน" ทุกคนพูดพร้อมกันแล้ววิ่งเข้ามากอดฉัน ร้องไห้กับฉัน..มันช่างเป็นเรื่องราวที่แสนดีมากมายเลยจริงๆ ฉันไม่อยากออกไปจากที่นี่เลย ฉันคิดถึงทุกคนมากๆ .. ฉันหลับตานึกถึงเรื่องราวในช่วงเวลาสั้นๆที่เราเคยทำอะไรหลายอย่างร่วมกัน ในบ้านหลังนี้...แล้วฉันก็ค่อยๆเดินออกจากบ้าน โบกมือให้กับทุกคน และทุกคนก็โบกมือให้ฉัน ฉันยิ้มให้กับทุกคนและก็ฝากน้ำตาแห่งความสุขไว้ ที่บ้านแห่งนี้  .. พร้อมคำอวยพรสุดท้าย"ขอให้มีความสุขมากๆนะ" ฉันตะโกน"เช่นกันจ้า แล้วอย่าลืมกันนะ" ชายด์ตะโกนกลับ"ฉันจะไม่มีวันลืม ทุกคนแน่ๆเลยน๊า!" ฉันตะโกนอีกครั้ง"หวังว่าเราจะได้พบกันอีกนะ บาย~!" ชายด์บอกลาเป็นครั้งสุดท้าย":)" ฉันยิ้มพร้อมกับน้ำตาเเละเเล้วฉันก็มุ่งหน้าเดินไปกับโซเฟีย เป้าหมายที่ฉันต้องไปต่อจากนี้ คือสนามบินในเมือง...--------------------------------------------------------------------------------