Hireko Story เรื่องราวของฮิรีโกะ

--------------------------------------------------------------------------------
 
หลังจากที่ฉันและเจ้าคินดี้ ไปเที่ยวที่หมู่บ้านของคุณยาย .. อ๋อลืมบอกไปนะ ว่าหมู่บ้านแห่งนี้ชื่อว่า 'แฮปปี้เนส วิลเลช' ซึ่งก็แปรว่า 'หมู่บ้านแห่งความสุขสันต์' มันก็เหมาะอยู่นะ   เมื่อพวกเราเที่ยวกันเสร็จเรียบร้อย ก็พากันเดินไป สำรวจสวนดอกไม้และน้ำตก ตามทางที่ชายด์บอกฉัน ว่าไปทางขวา  ตอนนี้ก็เป็นเวลา 12.00 นาฬิกาซึ่งเป็นเวลาอาหารเที่ยงเเล้ว ...ฉันรู้สึกหิว .. เมื่อไปถึงชายด์ก็แนะนำให้รับประทานอาหารก่อน พวกเราเลือกนั่งพักกัน ใต้ต้นไม้แห่งหนึ่ง ที่นี่มีสวนดอกไม้บานสะพรั่งเต็มไปหมด ช่างสวยจริง ^^ อาหารมื้อนี้เป็นข้าวผัดกับไข่ทอดและไส้กรอก 

"เมี๊ยว เหมียว -D-" คินดี้แสดงท่าทางหิว
"กินเเล้วนะคะ" ฉันและชายด์พูดพร้อมกัน
"เมี๊ยว เมี๊ยว -0- " คินดี้อยากกิน
"อ่ะ เดี๋ยวฉันแบ่งให้นะเจ้าคินดี้ *0* อ้าปากนะ" ชายด์พูด
"*0*"คินดี้อ้าปาก
"จ๊อบ แจ๊บ จ๊อบ แจ๊บ" พวกเราทั้งสองคนและหนึ่งตัวกินด้วยความหิวโหย
"อึก อึก อึก อึก" พวกเราพากันดื่มน้ำด้วยเสียงดัง
"ไปกันเถอะ ชายด์ คินดี้"
"ลุยเลย!..เมี๊ยว" ชายด์และคินดี้



แล้วพวกเราทั้งสามก็วิ่งไปทั่วทุ่งดอกไม้ มันเป็นดอกไม้ที่เหมือนจะมีคนมาปลูกไว้ด้วย หลากสีสันมากมายเลย มันยาวจนถึงประมาณน่ิองของพระเราทั้งสองคน ส่วนคินดี้เมื่อวิ่งไปในทุ่งดอกไม้ ดอกไม้ยาวถึงหัวของมัน ถ้ายาวกว่านี้ มองไม่เห็น คินดี้แน่ๆเลย -.- อุอุอุ ขนาดที่ชายด์และคินดี้เล่นกันอยู่ ฉันก็เห็นอะไรบางอย่าง มันเป็นแสงแว็บๆ อยู่ในระยะไกล .. เป็นแสงสีขาวประกายเหมือนเพชร ล่ิองลอยไปมาเหมือนอะไรซักอย่าง

ฉันวิ่งเข้าไปด้วยสภาพที่สงสัย โดยทิ้งให้ชายด์และคินดี้เล่นอยู่ตรงนั้น ฉันวิ่งเข้าไป ตามมันไปเรื่อยๆ 
มันพาฉันเข้าไปที่น้ำตก แห่งนั้น มันสวย แต่ตอนนี้ฉันยังเล่นไม่ได้ ต้องไปดูแสงล่องลอยนั่นซะก่อน!
มันลอยเข้าไปใต้น้ำ ฉันหยิบสิ่งที่ช่วยหายใจได้ มันก็คือไม้ไผ่ท่อนยาวๆเล็กๆอันหนึ่ง เเล้วจึงกระโดดเข้าไป ในน้ำตกนั่น 




"นั่นอะไรหนะ? มีถ้ำใต้น้ำตกด้วยหรือ?" ฉันสงสัย
"งั้นเข้าไปดีกว่า คงจะปลอดภัยอยู่ --?" 

เเล้วฉันก็ค่อยๆดำน้ำลึกลงไปเรื่อยๆ เห็นทางเข้าของถ้ำ เเล้วจึงพุ่งตัวไป

"โอ๊ย..เจ็บจัง ตอนนี้คงหายใจสะดวกเเล้วสินะ" ฉันพูด

ฉันสูดอากาศหายใจเต็มที พร้อมเดินเข้าไปสำรวจถ้ำนี้พร้อมกับตัวเปียกไปด้วย เมื่อเข้าไปเเ้ล้วฉันพบกล่องใบหนึ่ง มันเป็นกล่องสีเหลี่ยมที่ทำจากไม้ ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหามัน ด้วยความตื่นเต้น

"!!...!!" ฉันทำใบหน้าตกใจเมื่อมีแสงสีขาวออกมา




และเมื่อฉันมองไปที่กล่องก็พบเจอกับทูตตัวหนึ่ง มีปีกคล้ายๆนางฟ้าใส่ชุดสีขาว มีผมยาวสีเหลืองทองๆกำลังนอนอยู่ในกล่องนั้น เเล้วค่อยๆลืมตาขึ้นมา

"แอ๊กกกก!! นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันนะ ฉันบินมาที่นี่ได้ยังไงกัน!!"
" o o?" ฉันมองหน้าทูตที่เหมือนนางฟ้าตัวนั้นกำลังพึมพำ
"เเล้วนี่เธอเป็นใครหรอ? หน้าตาเหมือนมนุษย์โลกเลยนะ เธอมาที่นี่ได้ยังไงกัน" ทูตนางฟ้า
"อ๋อ ฉันเห็นแสงสีขาวเปล่งประกาย ก็เลยตามมันมา จนไม่คิดว่าจะได้มาพบเธอนี่เเหละ ฉันดำน้ำตก เเล้วลึกๆของน้ำตกก็มีถ้ำอยู่ เมื่อเดินเข้าไปฉันก็พบเธอในกล่องอันนี้เเหละ" ฉันบอก
"อ๋อ ฉันเป็นนางฟ้าที่ถูกส่งลงมาบนโลกนี้ เพื่อมาตามหาใครบางคนหนะสิ" ทูตนางฟ้า
"เเล้วเธอรู้จักชื่อของคนนั้นไหม?" ฉันถาม
"อ๋อ เธอคนนั้นหนะหรอ ชื่ออะไรนะ ..ฮิ..ริ..กะ โกะ อะไรประมาณนี้เเหละ"ทูตนางฟ้าพูดกับฉัน
"คงเป็นฉันหรือเปล่า เพราะฉันชื่อฮิรีโกะนะ"
"ใช่เเล้ว! เธอนี่เองที่ฉันตามหาอยู่" นางฟ้าพูด
"ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฮิ..รี..โกะ ฉันชื่อ 'โซเฟีย' เป็นนางฟ้าจากโลกอีกมิติหนึง" ทูตโซเฟีย
"เราขึ้นไปคุยกันข้างบนเถอะนะ" ฉันพูด

ฉันและโซเฟีย ว่ายน้ำขึ้นไปโผล่ที่น้ำตก เเล้วค่อยๆขึ้นฝั่งไป ไปที่สวนดอกไม้

"ว๊าวว! โลกมนุษย์นี่ช่างสวยจริง *0*" โซเฟีย
"เธอคงเห็นที่นี่เป็นครั้งแรกสินะ" ฉันพูด
"อือ ฉันคิดว่ามันคงสวยกว่าโลกอีกมิติหนึ่งที่ฉันอาศัยอยู่ มันคล้ายๆกันนะ แต่ว่าที่นี่คงจะสวยกว่า*0*" โซเฟีย

ฉันกับโซเฟียเดินไปตามหาชายด์และคินดี้ ซึ่งพวกเขาก็ไปวิ่งเล่นมาเเละนั่งรอฉันอยู่ที่ใต้ต้นไม้

"ฮิรีโกะ หายไปไหนนะ เห็นฮิรีโกะไหมเจ้าคินดี้!" ชายด์ถามคินดี้
"เมี๊ยว (-- ) ( --) "คินดี้ส่ายหน้า
"นั่นไง ฮิรีโกะ นี่เธอไปไหนมาหนะ นี่ฉันเป็นห่วงเธอมากเลยนะ" ชายด์
"ฉันไปเดินดำน้ำเล่นที่ำน้ำตกมาหนะ" ฉันพูด
"โอ้ เธอตัวเปียกหมดเลยนะ -0-" ชายด์
"อิอิอิ" ฉันหัวเราะ
"นั่นมันแมลง ! ตัวอะไรกัน บินได้ด้วย" ชายด์ตกตะลึง
"นี่! ฉันไม่ใช่แมลงนะยะ ฉันเป็นทูตนางฟ้าชื่อโซเฟียหยะ!"
"นางฟ้า!?"ชายด์
"ก็ใช่หนะสิยะ ฉันถูกส่งให้มาเพื่อดูแลคุณฮิรีโกะเนี่ยเเหละ!"โซเฟียพูดด้วยความไม่พอใจ
"อ๋อ? นี่คงเป็นเพื่อนใหม่ของเธอสินะ ฉันชื่อชายด์ยินดีที่ได้รู้จัก เธอ..โซเฟียใช่ไหม"ชายด์ถาม
"ใช่เเล้ว ฉันเป็นนางฟ้าที่สวยที่สุดในสามโลกเชียวนะ >0< โฮะๆๆ" โซเฟียอวด
"เมี๊ยว! +_+* (ฉันก็สวยไม่แ้พ้นางฟ้าอย่างเธอหรอกหย่ะ)" คินดี้พูดภาษาเเมวพร้อมทำท่าเริ่ด
"ไปแข่งกันขัดส้วมเลยไป๊! XD ฮ่าๆๆ" ชายด์พูดพร้อมตลกไปด้วย
"-_+ +_-"ทั้งสองทำหน้าน่ากลัว
"งั้นกลับบ้านกันเถอะนะ ตอนนี้ก็เป็นตอนเย็นเเล้วหล่ะ"ฉันแนะนำ

แล้วพวกเราก็ได้เพื่อนใหม่มาอีกหนึ่งโซเฟียบอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อดูแลฉัน แต่ฉันก็ไม่รู้นะว่าจะเชื่อใจเธอได้มากขนาดไหน
พวกเราทั้งสี่เดินไปตามเส้นทางเดิม ผ่านป่าผ่านเนินเขาและก็ถึงบ้านกันพอดี ฉันตัวเปียกไปหมดเลยตอนนี้ก็เป็นเวลาตอนบ่ายสามโมงเเล้วสิ ไปเที่ยวมาวันนี้เหนื่อยมากเลย เมื่อทุกคนมาถึงบ้าน ก็แยกยายกันไปทำธุระของตนเอง ฉันแนะนำให้โซเฟียรู้จักกับห้องของฉันและห้องอื่นๆ และฉันก็ได้ทำความรู้จักกับโซเฟียด้วย ตอนนี้เราสองคนอยู่ในห้องนอนเเล้ว

"โซเฟีย ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆเธอก็ต้องมีพลังวิเศษใช่ไหมหล่ะ?" ฉันถามโซเฟีย
"อ๋อ อืมใช่ ฉันมีพลังวิเศษที่จะสามารถเรียกทูตเรียกสิ่งของ มองเห็นอนาคตและรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับตัวเธอได้" โซเฟียตอบ
"ถ้างั้น เธอคงรู้ใช่ไหม ว่าพ่อของฉันอยู่ที่ไหน?" ฉัน
"อืม ฉันจะลองใช้เวทย์มนต์ดูนะ ..." โซเฟีย
"เซ็นต์เดอบรา มูคิเลอเฟอรากลอเวียร์!" โซเฟียร่ายเวทย์มนต์แล้วก็มี แสงสีขาวที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมคล้ายจอออกมา หลังจากนั้น ก็มีทูตตัวหนึ่งโผล่ออกมา เป็นผู้หญิงผมสีน้ำเงินใส่ชุดราตรีพร้อมคฑาหนึี่่งอัน 
"มีอะไรให้'ทูตแห่งกาลเวลาและความทรงจำเฟอร์เวีย'รับใช้คะ" ทูตนั้นถามโซเฟีย
"ช่วยตามหาพ่อของเธอ และข้อมูลของพ่อของเธอคนนี้หน่อยนะ" โซเฟียบอกทูต
"เเล้วเธอชื่ออะไรหล่ะ?" ทูตถามฉัน เสียงของเธอแผ่วเบาและเยือกเย็น
"ฮิรีโกะ มิสึตะค่ะ"ฉันตอบทูต
"อีกหนึ่งวัน คือวันพรุ่งนี้ฉันจะมารายงานให้คุณโซเฟียทราบค่ะ"ทูตนั้นบอก
"โชคดีนะ ทูตเฟอร์เวีย ขอบคุณมากๆ"โซเฟีย
"ยินดีรับใช้ค่ะ" เฟอร์เวีย

แล้วหน้าจอสีขาวนั่นก็หายไป 

"นี่เป็นพลังวิเศษที่ใช้เรียกทูตของฉันหนะ สามารถติดต่อผ่านทางจอหรือเรียกออกมาตัวจริงๆก็ได้"โซเฟีย
"เเล้วพรุ่งนี้ฉันจะรู้ใช่ไหมว่าพ่อของฉันอยู่ที่ไหน"
"แ่น่นอนสิ ทูตแห่งกาลเวลาและความทรงจำ ไม่เคยทำงานพลาดซักครั้งเดียวจะรายงานความจริงเสมอ" โซเฟียบอกฉัน
"ขอบคุณนะ :) โซเฟีย"ฉันยิ้ม
"ยินดีเสมอค่ะ ^^" โซเฟียส่งยิ้มให้กำลังใจฉัน

พวกเราทั้งสองก็ทำธุระส่วนตัว โซเฟียใช้เวทย์มนต์อ่านหนังสือรอฉันขณะอาบน้ำ เมื่อแต่งตัวอาบน้ำเสร็จ ฉันและโซเฟีย ก็ได้ลงไปข้างล่างและได้แนะนำโซเฟียให้คุณมิสึตะ และคุณเจมส์ด้วย ทั้งสองไม่ตกใจเลย เมื่อได้เห็นโซเฟีย ทั้งสองดีใจเมื่อได้เห็นทูตนางฟ้า เพราะจะได้เห็นเวทย์มนต์ด้วย ฉันคิดว่า คุณเจมส์และคุณมิสึตะ ช่างฝันเหมือนกันจริงๆ :) แล้วพวกเราทานข้าวด้วยกัน

"นี่ คุณฉันลืมทำกับข้าวหนะ!" คุณมิสึตะพูดด้วยความตกใจ
"โอ้ตายจริง งั้นพวกเราคงจะหิวกันแย่เลย" คุณเจมส์
"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเองค่ะ" ทูตโซเฟียเอ่ย
"เธอทำได้จริงๆหรอ *0*"คุณมิสึตะและคุณเจมส์ทำหน้าแปลกใจพร้อมกัน
"ได้สิคะ ดูนะคะ..." โซเฟียใช้มือเรียกอาหารออกมา เป็นสเต็ก มีนู๊ดเดิ้ล มีต้มผัก เครื่องดื่มชาที่น่ากินทั้งหมดเลย
"*0* *0* *0* *0* *0*" ฉันกับชายด์กับคินดี้และคุณเจมส์คุณมิสึตะ ทำหน้าตกตะลึง
"แปะๆๆๆๆๆๆ" ตามด้วยเสียงปรบมือ
"ขอบคุณค่ะ ^(W)^"โซเฟียขอบคุณด้วยความเขิน
"ถ้างั้นพวกเราคงไม่ต้องทำกับข้าวเเล้วหล่ะสิ" คุณเจมส์พูด
"ไม่ได้นะคะ!!! ถึงยังไงก็ยังต้องมีความรับผิดชอบสิ คุณนี่พอเห็นเวทย์มนต์แล้วลืมฝีมืออาหารของฉันงั้น เหร๊อะ!!" คุณมิสึตะพูดให้คุณเจมส์ฟัง
"เข้าใจเเล้วจ่ะ ที่รัก -o-" คุณเจมส์ทำหน้าหงอย
"ฮ่าๆๆๆๆๆๆ" ฉันกับชายด์เจ้าคินดี้และโซเฟียพากันหัวเราะ

แล้วพวกเราก็กินข้าวกันอย่างมีความสุข ^^ ขอบคุณนะคะคุณแม่

--------------------------------------------------------------------------------