Love Brother พี่ชายรักผมจริงดิ?

8.1

เขียนโดย เท็น

วันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.09 น.

  7 ตอน
  8 วิจารณ์
  22.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2556 13.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ประธาน กับความรักแบบบ้าๆ NC

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ผม ไอยาม่า คาซึยะ เป็นประธานสุดหล่อ เท่ที่สุดเท่าที่คุณทุกคนเคยเจอและสัมผัสมา(?)และรวยระดับมหาเศรษฐี แถมยังเรียนเก่ง กีฬาก็เก่งอีกต่างหาก แต่ถึงจะเก่งนาดไหนก็สลัดหมอนั้นไม่หลุดซักที... (หมายถึงซาโต้คุงจ้า)

" เจ้าบ้านั้น คงไม่ใช่ว่ากำลังหัวเราะที่ได้ที่ 1 หรอกใช่มั้ยเนี้ย!!? " ผมตะโกนซะดังในรถลีมูซีนของผมนั้นเอง เล่นเอาคนที่นั่งมาด้วยอย่างพ่อบ้านที่ว่าขรึมแล้ว ไหล้ติดประตู และทำหน้าผวาไปเลยล่ะ

" นั้นมันคุณหนู ชูจิ นิครับ "
" จริงง่ะ ที่รักฉันมาแล้วเหรอ? ส่งฉันลงตรงนี้ล่ะ "
" แต่ว่า...คุณชายครับ " พ่อบ้านท้วงขึ้น
" ฉันบอกว่า...จะลงตรงนี้... " ผมเลยหยอดสีหน้าอันโหดร้ายใส่นิดหน่อย
" ครับๆ " พ่อบ้านก็อนุญาติเรียบร้อย เท่านี้ก็จะได้เดินกับ ชูจิที่รัก ไปโรงเรียนแล้ว

" ชูจิจ้า... "
" หือ..นายเองเหรอ? " เหมือนจะเมินแห่ะ กล้าดีนี่
" อย่าทำเย็นชาขนาดนั้นสิ นะ "
" ก็ไม่ได้อยากจะทำหรอกนะ แต่เรื่องเมื่อวานซืนมันหน้าโมโห "
" แหม..ขอโทษนะ ที่รัก " ผมเอื้อมมือไปเพื่อจะคล้องไหล่ของชูจิ


หมับ! มือของผมถูกจับไว้ด้วยมือเรียวบางผิวขาวสวยของ...
" ตอนนี้มันที่โรงเรียน อย่ามาแตะตัว " ชูจิพูดกับผม และเอามือของผมออกไปห่างๆ ก่อนจะเดินต่อไป
" ไหวพริบดีจริงๆ " ผมพึมพำขึ้น

ถ้าคุณอยากรู้ว่าเรื่องเมื่อวานซืนเป็นยังไง ผมจะย้อนความให้

.....................................................................

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อเดือนก่อน ตระกูลของผมกับอาเมมิยะ จับพวกเราทั้งคู่หมั้นโดยไม่ได้ถามพวกเรากันเอง
แถมยังเป็นเรื่องที่สังคมไม่น่ายอมรับแท้ๆ แต่พวกเขาทั้งสองฝ่ายกับทำเหมือนไม่มีอะไรแล้วยังคงดำเนินการ
ต่อไป ตอนแรกพวกเราก็ไม่ยอมรับหรอก แต่ตัวผมน่ะ พออยู่ใกล้ๆ และคุยกับชูจิมากๆ เข้า ก็เริ่มคิดว่าหมอนี้
น่ารัก จริงๆ น่าตาก็หวานเหมือนผู้หญิง

แล้วหลังจากนั้นพวกเราก็ออกไปข้างนอกบ่อย ชูจิก็พาผมมาที่ร้านหนังสือที่ตัวเองทำงานอยู่ นั้นคือร้านที่
มีความลือถึงกฎระเบียบ และความเคร่งเรื่องมากมาย แต่พอผมเข้าไปคุยกับเจ้าของร้านก็ได้รู้ว่า จริงๆ แล้ว
เขาอยากให้ทุกคน เป็นคนที่รักในธรรมชาติและกฎระเบียบ รวมทั้งความสามัคคี ตัวผมเห็นด้วย บางครั้งจึง
มาช่วยงาน แล้วก็พึ่งรู้ด้วยว่า เจ้าซาโต้ มันเป็นลูกค้าขาประจำที่เข้ามาซื้อหนังสือเรียน และนิยายสืบสวน

จะบ้าตาย..ถ้าวันไหนมากับชูจิ คงต้องระวังเรื่อง ซาโต้ ซักหน่อยแห่ะ

แล้วพวกเราก็กลับบ้านของผมแล้วไปนอนด้วยกัน เพราะทางบ้านชูจิ อนุญาติให้ผมพาชูจิมานอนค้างได้ตลอด
แบบว่าไม่ได้ทำอะไรเลย -___-'

เวลาผ่านเรื่อยมา จนผมมั่นใจแล้วว่า ชูจิ นั้นแหละ คือคนที่ผมรักที่สุด และอยากจะอยู่ด้วย ด้วยความที่ว่า
ชูจิ ชอบมีเรื่องกับพวกชอบหลี หรือพวกไถ่เงิน ก็กลัวเขาจะพลาดท่าเจ้าพวกชอบหลี ผมเลยตัดไฟตั้งแต่
ต้นลมไปเมื่อวานซืน นั้นเอง หึหึหึ

.....................................................................

ที่ห้องผู้อำนวยการ

" อือ..อืม " ผมประกบจูบร่างบางที่ลากมาที่ห้องนี้หลังจากที่เดินเข้าโรงเรียนแล้ว โดยอ้างว่า ผู้อำนวยการ
โรงเรียนจะขอพบ จริงๆ ชูจิก็พยายามไม่มานะ แต่ด้วยพละกำลังของผม จึงอุ้มมาซะเลย

" หลอกกันชัดๆ " ชูจิพูดหลังจากที่ผมผละริมฝีปากออก
" จริงๆ พอรู้ว่านายไม่มาเนี้ย เล่นเอาฉันจะหยุดเรียน แล้วตามไปดูแลนายเลยนะ "
" ไปต้องเลย ฉันจะไปห้องแล้ว วันนี้เวร "
" อ่ะเดี๋ยวก่อน.. ยังมีเวลาเยอะแยะ นี่มันก็แค่เช้ามืดเองนะ "

" อะ..อืม..อื้ม " ผมจูบปากร่างบางสุดที่รักของผมอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนมือลงไปเพื่อปลดกางเกงออก
แล้วก็ลงมือได้เลย

นั้นคือ..การทำให้ร่างบางรู้สึกดีนั้นเอง

" ดะ..เดี๋ยว! นี่คิดจะทำอะไร หยุดเลยนะ! "
" ไม่มีทางหยุดฉันได้หรอกนะ เพราะฉันก็เริ่มไม่ไหวแล้วด้วย "
" จะ..เจ้าบ้า! อื้อ..อืม ยะ..อย่า..อ๊ะ.. "

ผมเอามือครอบครองแกนกายของร่างบางแล้วเอานิ้วชี้สอดเข้าไปในช่องด้านหลังของร่างบาง

" อย่า..เอาออกนะ ขอล่ะ..อืม " เมื่อร่างบางพูดจบประโยค ผมก็เพิ่มนิ้วเข้าไปอีก มืออีกข้างที่ยังจับ
แกนกายของร่างบาง ก็รูดขึ้นลงเป็นจังหวะ สร้างความเสียวส่านให้ร่างบางเป็นอย่างมาก

" อือ..อืม..อื้อ " ร่างบางเอามือปิดปากเหมือนพยายามปิดเสียงไม่ให้ได้ยินเสียงครางอันหน้าหลงไหลนั้น
" ไม่เอาน่า ชูจิ เอามือออกเถอะ ฉันอยากได้ยินเสียงนายนะ " ผมเอานิ้วออกจากช่องทางหลังก่อนจะค้อม
ตัวร่างบาง แล้วกระแทกแกนกายของตัวเองเข้าไป

" อ๊า!! " ร่างบางร้องออกมาอย่างน่าหลงไหลก่อนจะเอามือมาปิดปากตัวเองอีกครั้ง แต่ไม่สำเร็จหรอกนะ
เพราะผมจับมือพวกนั้น แล้วค่อยประกบจูบอย่างร้อนแรงให้กับร่างบาง

" อือ..อื้อ..อือ..อือ..อื้ม " เมื่อวานซืนผมก็ไม่อยากทำหรอกนะครับ เพราะครั้งแรกมันทรมาน ผมรู้ดี ฟัง
จากเสียงของร่างบางที่ร้องไห้ และก็เสียงอวดครวญนั้น

" อา..อ๊า..ฮา..อ๊า พอแล้ว..หยุดเถอะ..ขอร้องล่ะ "
" อีกเดี๋ยวนะ จะออกแล้ว "
" อา อ๊า อ๊า ฮ๊า อ๊า " แล้วผมก็เพิ่มความเร็วให้มากขึ้น จนร่างบางทำหน้าเหมือนทนไม่ไหว
" อ๊าาาาา " พวกเราปล่อยออกมาพร้อมกัน

หลังจากนั้นผมก็ปล่อยร่างบางไปทำเวรห้อง และผมก็ลงไปหา อากาเนะ เพื่อช่วยงาน ที่หน้าประตูโรงเรียน
เพราะเมื่อกี้ขอไปว่า ขอตัวไปทำธุระแปป

" อากาเนะ ขอโทษที่มาช้า " ผมพูดกับอากาเนะ ที่ดูเหมือนจะกังวลอะไรบางอย่าง
" อ้าว..มาก็ดีแล้วล่ะ อยากถามอะไรหน่อย "
" อืม ว่าไงล่ะ "
" ก็เมื่อกี้ก่อนนายมา ฉันได้คุยกับ เคนคุง ที่พึ่งเดินเข้าประตูมาน่ะสิ "
" อ่า..แล้ว... "
" ก็เขาต้องเดินมากับพี่ตัวเองทุกวันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมมาคนเดียวล่ะ "
" ฉันไม่รู้หรอก คงมีธุระเลยมาก่อนพี่ตัวเองมั้ง? "
" งั้นเหรอ? "

อากาเนะเป็นดาวโรงเรียนครับ แล้วในคุณสมบัตินั้นก็คือ มีจิตใจเมตตา เป็นห่วงคนอื่น นั้นแหละครับ ที่เขา
พยายามถามเรื่อง เคน น้องของ เจ้าซาโต้ ด้วยความเป็นห่วงน่ะ

และเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น พร้อมกับเรื่องกังวลของอากาเนะ โดยที่น่าจอขึ้นชื่อว่า พ่อบ้าน

" ฉันเอง มีอะไร? "
[ ขออภัยด้วยครับ ที่โทรมาในช่วงที่ท่านทำภารกิจพิชิตรัก ] นี่นายกวนบาทาฉันใช่มั้ย? พ่อบ้าน...
" อ่าๆ ฉันคุยได้ ว่ามาเร็วๆ ด้วย อย่าให้มีน้ำโห "
[ คือ..คุณนายบอกว่า วันนี้ให้ชวนคุณหนู ชูจิ กลับมาบ้านด้วยครับ ]
" รับทราบคร้าบบบบบ คุณพ่อบ้าน ผมจะพากลับไปแน่ ใช่บอกคุณแม่ด้วยน้าาาาา บายจ้า จุ๊บๆ "

[ไม่อยากจะเชื่อเล้ย เปลี่ยนบุคลิกอย่างเร็ว]


ผ่านไปสักพักโดยคิดว่า ชูจิคงทำเวรเสร็จแล้ว ผมก็ไปที่ห้องกระจายเสียงเพื่อให้สาวๆ ชมรมกระจายเสียง
ประกาศเรียกที่รักไปที่ห้องผู้อำนวยการอีกครั้ง

[ นักเรียน อาเมมิยะ ชูจิ ห้อง 4/A ประธานนักเรียนขอพบที่ห้องอำนวยการค่ะ ]

ผมเชื่อได้เลยว่า ต้องโดนว่าแน่ เรื่องที่ถึงกับต้องประกาศเรียกแบบนี้

ปัง!
" จะประกาศเรียกหาอะไร? "

อย่างที่ตูคาด...เฮ้อ...

" เจ้าบ้า! ฉันไม่อยากเด่นนะ จะประกาศทำไม? "
" พอดีว่า แม่ชวนมาเที่ยวที่บ้านน่ะ ไปนะ "
" ไปก็ได้ แต่ช่วยตอบมาก่อนได้มั้ย ว่าจะประกาศทำไม เจ้าบ้า! " เห็นชูจิเงียบๆ แต่พออยู่กับผม ก็เป็นซะ
แบบนี้ละครับ ซึนไปเลยล่ะ

" ก็ถ้า เจ้าบ้าคนนี้ จะขออยู่กับคนที่รักและคิดถึงเนี้ย คงไม่ว่าอะไร..เนอะ "

ฉ่าาาาาาา 0///0
ชูจิน่าแดงขึ้นมาก่อนจะออกจากห้องผู้อำนวยการนี่ไป


........................................................................

แล้วถ้า วิปริตคนนี้ จะขอทำให้พวกคุณสองคนเลิกกันเนี้ย คงไม่ว่าอะไรสินะ อิอิ

ล้อเล่นๆ
จบไปอีกตอนจ้า คู่นี้ก็คงเป็นครูเสริมที่ จะทำให้นักอ่านที่เข้ามาอ่านไม่เบื่อไปตามๆ กันนะค่ะ

ขอบคุณที่โหวตแล้วเม้นกันนะจ้ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา