รักนี้อยู่ที่กาแฟ!!!
9.8
เขียนโดย 
HoneyPie
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.15 น.
10 session
16 วิจารณ์
14.86K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
1) รับฉันเข้าร้านCoffee latte.
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ คราวนี้นะ ฉันจะให้นายรับจ้างฉันให้ได้!!! #ไล่ตามนายมาดนิ่งไปทั่ว
"นี่ ขอละฉันแค่ต้องการสูตรลับของนายเท่านั้นนะ ให้ฉันเป็นศิษย์นายเถอะนะๆ" อ้อนวอนรอบที่20แล้วนะยังไม่ใจอ่อนอีก ใจแข็งจังนะ #เดินไปรอบๆตัว
"ไม่ได้! เธอมันผู้หญิง ฉันรับแต่ผู้ชาย" โทโมะพูดแบบเรียบนิ่ง แล้วเดินต่อไป
"นี่ แค่ฉันเป็นผู้หญิงเองนะ นายรับฉันคนเดียวไม่ได้หรอ ขอร้องละนะ" #ทำตาแป๋ว ^_^
"นี่ เธอไม่จบจริงๆใช่ไหม" #หยุดเดินแล้วหันมาสบตาแบบเย็นชา แก้วคิดในใจ(ขอละๆ หันมาแล้วให้ฉันด้วยเถอะนะๆ) "ไม่จบ! ขอละนะ" อ้อนวอนอีกครั้ง "ไม่มีทาง!" ทำสายตาเย็นชาและดุดันใส่"ก็ได้ ฉันไปหาสูตรจากคนอื่นก็ได้ ชิ" ทำหน้าบึ้งแล้วเดินไปอีกทาง "กว่าจะไปได้" โทโมะพูดแล้วถอนหายใจ เฮ้อ! (สงสัยคงรำคาน -_-)
ฮ่า ฮ่า คิดว่าฉันยอมง่ายขนาดนี้หรอ ป่าวเลย แค่มาตั้งแผนใหม่ แล้วคราวนี้ละได้แน่ๆ หึ หึ... (แก้วคิดไรแผลงๆอีกแล้ว)
เช้าวันต่อมา...
"ผมมาสมัครงานตามป้ายนี้คับ" #เดินเข้ามา "ครับ เริ่มงานได้เลยนะครับ ว่าแต่ชื่ออะไรครับ" #หันมาขณะคั่วเม็ดกาแฟ (กึก...ลืมนึกชื่อไปเลย ชื่อไรดีนะ???) "ชื่อ...เอ่อ...ชื่อกอล์ฟ คับ" #เกือบไปแว้ว...คิดถึงลูกกอล์ฟได้ไงเนี่ย แต่ก็รอดแล้ว "อ่อ งั้นกอล์ฟนายเป็นเด็กเสิร์ฟแล้วกันนะ"โทโมะพูด "คะ...คับ" #เหนื่อยใจจัง นึกว่าเป็นลูกมือ =_=
งานลุล่วง (แต่สูตรไม่ได้เลย T-T)
เขื่อนเข้ามาในร้าน แล้วมาจ๊ะเอ๋โทโมะ "จ๊ะเอ๋! ไงเพื่อน" #ทำหน้ากวนๆ "มาทำไม" โทโมะพูดแบบไม่รู้สึกอะไร "โธ่เพื่อน อุตส่าห์มานะ กะว่าจะชวนไปผับซะหน่อยไปป่าว" เขื่อนชวนไปผับ "ไม่ละ ถึงแกจะชวนไปกี่ครั้ง ฉันก็ปฏิเสธแกอยู่ทุกครั้ง นี่ ขืนฉันไป สาวๆก็ล้อมฉันตายสิ" (แหม พูดซะ>สาวๆก็ล้อมฉันตายสิ<คิดได้เนาะๆ) "นี่ ที่แกพูดมาแกหล่อมากไง๊ว่ะ พูดซะฉันหดเลย ยังไงซะ ฉันนะหล่อกว่านายอีกนะโมะเอ้ย" #เขื่อนพูดเข้าตัวเอง "ฉันไม่ไปนายจะไปก็ไปเถอะ" #โทโมะไล่เขื่อน
เขื่อนทำเซ็งๆ แล้วหันไปหาแก้วที่ปลอมตัวเป็นกอล์ฟ "นั่น เด็กใหม่หรอ" #ชี้ไปทางแก้วที่ทำความสะอาดเคาน์เตอร์ "อืม ใช่ ชื่อกอล์ฟ" เขื่อนเดินไปกอดคอ แก้วถึงกับสะดุ้งใช้ข้อศอกใส่ที่ท้องเขื่อนทีนึง ปึก! "โอ๊ย!" #ร้องแล้วจับท้องคิดในใจ>แรงช้างป่ะว่ะ< แก้วหันมาและพูดว่า"ขะ...ขอโทษคับ คือ ผมตกใจอ่ะฮ่ะ ก็คุณเข้ามากอดคอ ผมขอโทษจริงๆนะคับ" แก้วโค้งขอโทษ "นี่ นายต้องชดใช้ถ้าฉันโดนมากกว่านี้นายเจ็บตัวแน่"#เขื่อนชี้หน้า โทโมะเดินมาแล้วพูดว่า"นี่ เพื่อนฉัน ชื่อเขื่อน ไม่ต้องไปขอโทษมันก็ได้ เพราะ มันเป็นอย่างงี้" พูดด้วยเสียงเนียบนิ่งมาก "คับๆ งั้นผมกลับก่อนนะฮ่ะ"#แก้วเก็บกระเป๋า "เด๋วก่อน นายต้องชดใช้"#เขื่อนชี้หน้า "ไปไป๊... เขือนไม่ต้องชดชงชดใช้ไปได้แล้ว"#โทโมะลากเขื่อนออกจากร้าน แก้วก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย>เฮ้อ! โล่งอกนึกว่าต้องไปชดใช้อะไรนั่น<แก้วคิดในใจ
"นี่ ขอละฉันแค่ต้องการสูตรลับของนายเท่านั้นนะ ให้ฉันเป็นศิษย์นายเถอะนะๆ" อ้อนวอนรอบที่20แล้วนะยังไม่ใจอ่อนอีก ใจแข็งจังนะ #เดินไปรอบๆตัว
"ไม่ได้! เธอมันผู้หญิง ฉันรับแต่ผู้ชาย" โทโมะพูดแบบเรียบนิ่ง แล้วเดินต่อไป
"นี่ แค่ฉันเป็นผู้หญิงเองนะ นายรับฉันคนเดียวไม่ได้หรอ ขอร้องละนะ" #ทำตาแป๋ว ^_^
"นี่ เธอไม่จบจริงๆใช่ไหม" #หยุดเดินแล้วหันมาสบตาแบบเย็นชา แก้วคิดในใจ(ขอละๆ หันมาแล้วให้ฉันด้วยเถอะนะๆ) "ไม่จบ! ขอละนะ" อ้อนวอนอีกครั้ง "ไม่มีทาง!" ทำสายตาเย็นชาและดุดันใส่"ก็ได้ ฉันไปหาสูตรจากคนอื่นก็ได้ ชิ" ทำหน้าบึ้งแล้วเดินไปอีกทาง "กว่าจะไปได้" โทโมะพูดแล้วถอนหายใจ เฮ้อ! (สงสัยคงรำคาน -_-)
ฮ่า ฮ่า คิดว่าฉันยอมง่ายขนาดนี้หรอ ป่าวเลย แค่มาตั้งแผนใหม่ แล้วคราวนี้ละได้แน่ๆ หึ หึ... (แก้วคิดไรแผลงๆอีกแล้ว)
เช้าวันต่อมา...
"ผมมาสมัครงานตามป้ายนี้คับ" #เดินเข้ามา "ครับ เริ่มงานได้เลยนะครับ ว่าแต่ชื่ออะไรครับ" #หันมาขณะคั่วเม็ดกาแฟ (กึก...ลืมนึกชื่อไปเลย ชื่อไรดีนะ???) "ชื่อ...เอ่อ...ชื่อกอล์ฟ คับ" #เกือบไปแว้ว...คิดถึงลูกกอล์ฟได้ไงเนี่ย แต่ก็รอดแล้ว "อ่อ งั้นกอล์ฟนายเป็นเด็กเสิร์ฟแล้วกันนะ"โทโมะพูด "คะ...คับ" #เหนื่อยใจจัง นึกว่าเป็นลูกมือ =_=
งานลุล่วง (แต่สูตรไม่ได้เลย T-T)
เขื่อนเข้ามาในร้าน แล้วมาจ๊ะเอ๋โทโมะ "จ๊ะเอ๋! ไงเพื่อน" #ทำหน้ากวนๆ "มาทำไม" โทโมะพูดแบบไม่รู้สึกอะไร "โธ่เพื่อน อุตส่าห์มานะ กะว่าจะชวนไปผับซะหน่อยไปป่าว" เขื่อนชวนไปผับ "ไม่ละ ถึงแกจะชวนไปกี่ครั้ง ฉันก็ปฏิเสธแกอยู่ทุกครั้ง นี่ ขืนฉันไป สาวๆก็ล้อมฉันตายสิ" (แหม พูดซะ>สาวๆก็ล้อมฉันตายสิ<คิดได้เนาะๆ) "นี่ ที่แกพูดมาแกหล่อมากไง๊ว่ะ พูดซะฉันหดเลย ยังไงซะ ฉันนะหล่อกว่านายอีกนะโมะเอ้ย" #เขื่อนพูดเข้าตัวเอง "ฉันไม่ไปนายจะไปก็ไปเถอะ" #โทโมะไล่เขื่อน
เขื่อนทำเซ็งๆ แล้วหันไปหาแก้วที่ปลอมตัวเป็นกอล์ฟ "นั่น เด็กใหม่หรอ" #ชี้ไปทางแก้วที่ทำความสะอาดเคาน์เตอร์ "อืม ใช่ ชื่อกอล์ฟ" เขื่อนเดินไปกอดคอ แก้วถึงกับสะดุ้งใช้ข้อศอกใส่ที่ท้องเขื่อนทีนึง ปึก! "โอ๊ย!" #ร้องแล้วจับท้องคิดในใจ>แรงช้างป่ะว่ะ< แก้วหันมาและพูดว่า"ขะ...ขอโทษคับ คือ ผมตกใจอ่ะฮ่ะ ก็คุณเข้ามากอดคอ ผมขอโทษจริงๆนะคับ" แก้วโค้งขอโทษ "นี่ นายต้องชดใช้ถ้าฉันโดนมากกว่านี้นายเจ็บตัวแน่"#เขื่อนชี้หน้า โทโมะเดินมาแล้วพูดว่า"นี่ เพื่อนฉัน ชื่อเขื่อน ไม่ต้องไปขอโทษมันก็ได้ เพราะ มันเป็นอย่างงี้" พูดด้วยเสียงเนียบนิ่งมาก "คับๆ งั้นผมกลับก่อนนะฮ่ะ"#แก้วเก็บกระเป๋า "เด๋วก่อน นายต้องชดใช้"#เขื่อนชี้หน้า "ไปไป๊... เขือนไม่ต้องชดชงชดใช้ไปได้แล้ว"#โทโมะลากเขื่อนออกจากร้าน แก้วก็กลับบ้านอย่างปลอดภัย>เฮ้อ! โล่งอกนึกว่าต้องไปชดใช้อะไรนั่น<แก้วคิดในใจ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
