悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

(ตอนนี้เหน็บรูปไว้ให้ 2 รูปน้า)
ณ คอนโด
ฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่เอานายนั่นเข้ามาอยู่ในนี้ ไม่ว่าฉันจะทำอะไรนายโชวก็เอาแต่นอนจ้องฉัน
 
*นี่ ไม่มีอะไรทำหรือไง* ฉันเท้าเอวแล้วบอกหมอนั่น
*ก็ไม่มีหนิ่ ทำไมอ่ะ*
*ก็ฉันเบื่อหน่ะสิ นายหน่ะเอาแต่จ้องฉัน*
*จ้องก็ผิดด้วยหลอ*
*ใช่ผิดร้ายแรงขั้นมากเลย*
*ฮ่าๆ เธอเป็นผู้หญิงที่แปลกสุดๆ ทั้งเฮี้ยวทั้งแก่น คงเป็นพวกซึนเดเระ ซินะ*
*ไอ่บ้า ไม่ใช่นะเฟ้ย*
*เอาเถอะๆ นี่มันกี่โมงแล้วเนี้ย* เขาพูดพร้อมเปิดโทรศัพท์ดู
*6โมงเย็นแล้วหลอเนี้ยะ หิวจัง* เขาเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน
*หิว ก็ไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อเอาสิ*
*ถึงหิว แต่ก็ยังไม่ใช่เวลาอ่ะนะ*
*เอ้าแล้ว ทำไมอ่ะ*
*ฉันมีสิ่งที่จะต้องไปทำ ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ* เขาชวนฉัน
*นายต้องบอกมาก่อนฉันถึงจะรับปาก*
*ok  ได้ๆ ไปที่ถนนคนเดินหน่ะ*
*ไปสิๆ ฉันชอบไปดูการแสดง* ฉันเปลี่ยเป็นคนละคนขึ้นมาทันที
*ฮ่าๆ okๆ งั้นไปกัน* เขาลุกแล้วเดินนำหน้าฉันไป
ฉันเดินตามเขาไปเรื่อยจนถึงถนนคนเดิน ก็พบว่ามีการแสดงหลายๆอย่างเริ่มขึ้น
*แล้วที่ว่ามีสิ่งจะทำ อะไรหลอ*
*ก็การแสดงไง* เขายิ้มให้ฉันแล้วเดินต่อไป
*แล้วจะแสดงตรงไหน*
*ที่นั่นไง* เขาชี้ไปที่เวทีใหญ่ที่เป็นศูนย์กลางของถนนคนเดิน
*ชิ อย่างนายเนี้ยะนะจะได้ขึ้นแสดงบนนั้น*
*โธ่ มันก็แน่อยู่แล้ว* แล้วเขาก็เดินต่อไปจนถึงหลังเวที
*โย่ว พรรคพวก* โชวทักทายเพื่อนของเขา
*เห้ยไอ่โชว คนหลังใครวะ* เพื่อนเขาคนนึงถาม
*แม่ฉันเองอ่ะ* เขาพูดกวนส้น
*เห้ยจิงหลอวะยังสาวอยู่เลย  เอ้ยไอ่บ้า*
*ฮ่าๆ คนสนิทเนี๊ยะแหละ*
*ฉันสนิทกับนายตอนไหนมิทราบ* ฉันแทรกขึ้น
*แหมอยู่ที่เดียว...* *แปะ* ฉันรียเอามือปิดปากเขาก่อนที่เขาจะพูดสิ่งนั้นออกไป
*ไม่มีอะไรหลอก*ฉันปฏิเสธเพื่อนเขา
*อ๋อ คับ*
*ยัยแม่มด*เขาหันมาทำหน้าเบ้ใส่ฉัน
*ชิ* ฉันสบัดหน้าหนี
*โชวนายขึ้นแสดงอันดับ 3 นะ เตรียมตัวด้วยตอนนี่การแสดงที่1กำลังเริ่ม
*อ่อ คับ*
*เห้ย! ไอ่โชวลิต้ายังไม่มาเลยว่ะ* เพื่อนเขารีบวิ่งมาบอก
*ทำไงดีวะ โทรถามดิ*
*โทรแล้ว ยัยนั่นปิดเครื่องสงสัยไปเที่ยวกับแฟนแน่เลยว่ะ*
*โธ่โว้ย ยัยนั่นอยากโดนฉันฆ่ารึไง* โชวเริ่มโมโห
*งั้นไม่เป็นไร ฉันร้องเดี่ยวเอง*
*มันจะดีหลอว่ะโชว*
*ดีกว่าไม่ได้ร้องอ่ะ*เขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง
*หว่าแย่จังเลยนะ หวังว่ามาดูการแสดงอันยิ่งใหญ่ของนายแท้ๆ* ฉันเอ่ยขึ้น
*นี่ อย่าซ้ำเติมกันดิ*
*ป่าวซะหน่อย*
*การแสดงที่2ขึ้นแล้วหว่ะ* เพื่อนในกลุ่มเขาคนนึงบอก
*เออ ไม่เป็นไร เตรียมตัวกันเถอะ* โชวเตรียมตัวจะขึ้นเวที แล้วเขาก็เอาเนื้อเพลงมาดูแปปนึงแล้วก็วางลง

แล้วฉันก็รีบไปหยิบขึ้นมาดู
*เพลงHatsukoi no ehonเองหลอเนี้ย เพลงชอบของฉันเลยนะเนี้ยะ*
*ไอ่โชว เขาแสดงเสร็จแล้วเว้ย ขึ้นได้เลย*
*อืม* แล้วโชวก็รีบขึ้นไปบนเวที
*เอ่อ พี่ค่ะ ขอไมค์ได้ไหมค่ะ ฉันจะขึ้นร้องกับหมอนั่นหน่ะค่ะ* ฉันขอไมค์จากพนักงาน
*อ่อได้สิ*
*ถือว่าตอบแทนเขาที่ช่วยเราแล้วกัน*
เมื่อเสียงของดนตรีเริ่มฉันก็เริ่มร้องไปพร้อมกับโชว
deatta no wa itsu dakke?nanen mae no haru dakke?rouka de hashaide okorareteru hito
ฉันร้องอยู่หลังเวที ฉันคิดว่าเขาคงแปลกใจ แต่เขาก็ยังคงร้องเพลงร่วมกับฉันต่อไปจนจบ
พอจบฉันก็ได้ยินเสียงตบมือของผู้ชมที่ดังมากจนฉันก็รู้สึกดีใจไปด้วย แล้วโชวก็ลงจากเวที
ฉันเอาไมค์คืนพนักงานไป
*เสียงดีไม่เลวเลยหนิ...ขอบใจมากนะ* โชวเดินมากระซิบข้างหูฉันแล้วเอาไมค์ไปคืนให้พนักงาน
 
                                       พบกานใหม่น้า