悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

(ตอนนี้เหน็บรูปไว้ให้ 2 รูปน้า)

ณ คอนโด

ฉันคิดถูกหรือคิดผิดที่เอานายนั่นเข้ามาอยู่ในนี้ ไม่ว่าฉันจะทำอะไรนายโชวก็เอาแต่นอนจ้องฉัน

*นี่ ไม่มีอะไรทำหรือไง* ฉันเท้าเอวแล้วบอกหมอนั่น

*ก็ไม่มีหนิ่ ทำไมอ่ะ*

*ก็ฉันเบื่อหน่ะสิ นายหน่ะเอาแต่จ้องฉัน*

*จ้องก็ผิดด้วยหลอ*

*ใช่ผิดร้ายแรงขั้นมากเลย*

*ฮ่าๆ เธอเป็นผู้หญิงที่แปลกสุดๆ ทั้งเฮี้ยวทั้งแก่น คงเป็นพวกซึนเดเระ ซินะ*

*ไอ่บ้า ไม่ใช่นะเฟ้ย*

*เอาเถอะๆ นี่มันกี่โมงแล้วเนี้ย* เขาพูดพร้อมเปิดโทรศัพท์ดู

*6โมงเย็นแล้วหลอเนี้ยะ หิวจัง* เขาเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน

*หิว ก็ไปซื้อที่ร้านสะดวกซื้อเอาสิ*

*ถึงหิว แต่ก็ยังไม่ใช่เวลาอ่ะนะ*

*เอ้าแล้ว ทำไมอ่ะ*

*ฉันมีสิ่งที่จะต้องไปทำ ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ* เขาชวนฉัน

*นายต้องบอกมาก่อนฉันถึงจะรับปาก*

*ok  ได้ๆ ไปที่ถนนคนเดินหน่ะ*

*ไปสิๆ ฉันชอบไปดูการแสดง* ฉันเปลี่ยเป็นคนละคนขึ้นมาทันที

*ฮ่าๆ okๆ งั้นไปกัน* เขาลุกแล้วเดินนำหน้าฉันไป

ฉันเดินตามเขาไปเรื่อยจนถึงถนนคนเดิน ก็พบว่ามีการแสดงหลายๆอย่างเริ่มขึ้น

*แล้วที่ว่ามีสิ่งจะทำ อะไรหลอ*

*ก็การแสดงไง* เขายิ้มให้ฉันแล้วเดินต่อไป

*แล้วจะแสดงตรงไหน*

*ที่นั่นไง* เขาชี้ไปที่เวทีใหญ่ที่เป็นศูนย์กลางของถนนคนเดิน

*ชิ อย่างนายเนี้ยะนะจะได้ขึ้นแสดงบนนั้น*

*โธ่ มันก็แน่อยู่แล้ว* แล้วเขาก็เดินต่อไปจนถึงหลังเวที

*โย่ว พรรคพวก* โชวทักทายเพื่อนของเขา

*เห้ยไอ่โชว คนหลังใครวะ* เพื่อนเขาคนนึงถาม

*แม่ฉันเองอ่ะ* เขาพูดกวนส้น

*เห้ยจิงหลอวะยังสาวอยู่เลย  เอ้ยไอ่บ้า*

*ฮ่าๆ คนสนิทเนี๊ยะแหละ*

*ฉันสนิทกับนายตอนไหนมิทราบ* ฉันแทรกขึ้น

*แหมอยู่ที่เดียว...* *แปะ* ฉันรียเอามือปิดปากเขาก่อนที่เขาจะพูดสิ่งนั้นออกไป

*ไม่มีอะไรหลอก*ฉันปฏิเสธเพื่อนเขา

*อ๋อ คับ*

*ยัยแม่มด*เขาหันมาทำหน้าเบ้ใส่ฉัน

*ชิ* ฉันสบัดหน้าหนี

*โชวนายขึ้นแสดงอันดับ 3 นะ เตรียมตัวด้วยตอนนี่การแสดงที่1กำลังเริ่ม

*อ่อ คับ*

*เห้ย! ไอ่โชวลิต้ายังไม่มาเลยว่ะ* เพื่อนเขารีบวิ่งมาบอก

*ทำไงดีวะ โทรถามดิ*

*โทรแล้ว ยัยนั่นปิดเครื่องสงสัยไปเที่ยวกับแฟนแน่เลยว่ะ*

*โธ่โว้ย ยัยนั่นอยากโดนฉันฆ่ารึไง* โชวเริ่มโมโห

*งั้นไม่เป็นไร ฉันร้องเดี่ยวเอง*

*มันจะดีหลอว่ะโชว*

*ดีกว่าไม่ได้ร้องอ่ะ*เขานั่งลงบนเก้าอี้ตัวหนึ่ง

*หว่าแย่จังเลยนะ หวังว่ามาดูการแสดงอันยิ่งใหญ่ของนายแท้ๆ* ฉันเอ่ยขึ้น

*นี่ อย่าซ้ำเติมกันดิ*

*ป่าวซะหน่อย*

*การแสดงที่2ขึ้นแล้วหว่ะ* เพื่อนในกลุ่มเขาคนนึงบอก

*เออ ไม่เป็นไร เตรียมตัวกันเถอะ* โชวเตรียมตัวจะขึ้นเวที แล้วเขาก็เอาเนื้อเพลงมาดูแปปนึงแล้วก็วางลง

แล้วฉันก็รีบไปหยิบขึ้นมาดู

*เพลงHatsukoi no ehonเองหลอเนี้ย เพลงชอบของฉันเลยนะเนี้ยะ*

*ไอ่โชว เขาแสดงเสร็จแล้วเว้ย ขึ้นได้เลย*

*อืม* แล้วโชวก็รีบขึ้นไปบนเวที

*เอ่อ พี่ค่ะ ขอไมค์ได้ไหมค่ะ ฉันจะขึ้นร้องกับหมอนั่นหน่ะค่ะ* ฉันขอไมค์จากพนักงาน

*อ่อได้สิ*

*ถือว่าตอบแทนเขาที่ช่วยเราแล้วกัน*

เมื่อเสียงของดนตรีเริ่มฉันก็เริ่มร้องไปพร้อมกับโชว

deatta no wa itsu dakke?
nanen mae no haru dakke?
rouka de hashaide okorareteru hito

ฉันร้องอยู่หลังเวที ฉันคิดว่าเขาคงแปลกใจ แต่เขาก็ยังคงร้องเพลงร่วมกับฉันต่อไปจนจบ

พอจบฉันก็ได้ยินเสียงตบมือของผู้ชมที่ดังมากจนฉันก็รู้สึกดีใจไปด้วย แล้วโชวก็ลงจากเวที

ฉันเอาไมค์คืนพนักงานไป

*เสียงดีไม่เลวเลยหนิ...ขอบใจมากนะ* โชวเดินมากระซิบข้างหูฉันแล้วเอาไมค์ไปคืนให้พนักงาน

                                       พบกานใหม่น้า