悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

*ตี๊ด~~~ ติ่ด* ฉันอิดๆออดๆอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ซึ่งมันทำให้ฉันรู้ว่าตอนนี้ 6.00 แล้ว
*โอ่ย ไม่อยากไปโรงเรียนอ่า~* ฉันบ่นกับตัวเองก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน
เพื่อตั้งสติจากอาการเซาๆ แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉันก็ออกมาพร้อมชุดนักเรียนที่ผิดระเบียบเหมือนเดิม
*โชว! นายตื่นยังเนี๊ยะ* ฉันเดินไปปลุกโชวที่โซฟา
*ขอต่ออีกแปปนะ* เขาหลี่ตาขึ้นมาเพื่อบอกว่าตัวเองยังไม่อยากลุก
*เมื่อคืนฉันบอกนายว่าอะไร*
*ให้ตื่นเร็วๆ*
*แล้วทำไมตอนนี้นายยังไม่ตื่น*
*นี่มันพึ่งกี่โมงเอง เดี๋ยวค่อยตื่น หน่า นะ * เขาทำตาแป๋วใส่ฉัน
*งั้นก็ไปโรงเรียนทีหลังแล้วกัน*
*หึ ไม่เอาอ่ะ* เขารีบเด้งตัวมาจากโซฟาแล้วพูดเสียงแข็ง เมื่อฉันบอกว่าจะไปโรงเรียนก่อน
*ถ้าไม่เอาก็รีบไปอาบน้ำเลย*
*เธอห้ามไปก่อนนะ*
*รู้แล้วหน่า นายรีบเตรียมตัวเถอะ*
*น่ารักมาก* เขาทิ้งท้ายคำพูดให้ฉันก่อนรีบสปีดเข้าไปในห้องน้ำทันที
ฉันยืนรอหมอนั่นสักพัก แล้วเขาก็ออกมาจากห้องน้ำ
*เรียบร้อยแล้วครับ*เขาทำท่าเส็ทผมให้ตั้งขึ้น
*งั้นไปกันเถอะ*
*โอเชเลย*แล้วเราก็เดินลงไปข้างล่าง
*นี่ ขอจับมือหน่อยดิ* เขาเอามือมาสกิดแขนฉันขณะที่กำลังเดินไปโรงเรียน
*ไม่เอาอะ นายถือกระเป๋าให้ฉันดีกว่า ดูดีกว่าเยอะ* ฉันเปลี่ยนความคิดเขาแล้วยื่นกระเป๋านักเรียนให้เขาถือ
เขารับมันไว้ถือแต่โดยดี
*โห ไรกันอ่ะ*
*ถือไปเถอะ มันไม่หนักหลอก*
แล้วเรา2คนก็มาถึงหน้าโรงเรียนเซนโจ สายตานักเรียนหลายคนดูแปลกๆ เมื่อเห็นว่าฉันกับโชวมาโรงเรียนด้วยกัน
ฉันก็พอรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกันอยู่ แต่ก็ช่วยไม่ได้หนิ ยังไงฉันก็ไม่ค่อยสนใจอะไรอยู่แล้ว
*วันนี้ดีจังเลยนะ ไม่มีสภานักเรียน* ฉันพูดกับเขาในขณะที่เราเข้ามาในโรงเรียน
*อืม งั้นเดี๋ยวไปที่ห้องเรียนกันเถอะ* เรา2คนเดินไปที่ตึกเรียน
ห้องของโชวอยู่ติดกับห้องฉันซึ่งมันเป็นห้อง ม.4/3
*เอากระเป๋ามา* ฉันยื่นมือเพื่อจะรับกระเป๋าจากเขา
*ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไปส่งให้ถึงห้องเลย* เขาพูดแล้วรีบเข้าไปในห้องเรียนฉัน
เมื่อเสียงเปิดประตูของโชวดังขึ้น ทำให้คนที่อยู่ในห้องเรียนหันมามองกันหมด
*ที่ของเธออยู่ไหนอ่ะ*
ฉันไม่พูดอะไร แต่ใช้นิ้วชี้ไปที่โต๊ะหลังห้อง
*โอเค เดี๋ยวโชวเอาไปวางให้นะ*
*นี่นายแทนตัวเองด้วยคำว่าโชวหลอ มันแปลกๆอ่ะ*
*ไม่แปลกหลอก เรียกง่ายดี*
พอเขาวางกระเป๋าให้ฉัน เขาก็นั่งลงที่โต๊ะตรงข้ามกับโต๊ะฉัน
*นี่ กลับไปห้องนายได้แล้ว*
*อีกแปปนึง* เขานั่งจ้องหน้าฉันไม่หยุด
[ขอพบ นักเรียน นิซึกะ เซโกะ ที่ห้องปกครองด้วยค่ะ] เสียงประกาศของโรงเรียนดังขึ้น
*เธอไม่ใช่หลอ* เขายิ้มกว้างเมื่อรู้ว่าฉันโดนเรียกเข้าห้องปกครอง
*เห้ย ซวยแล้วไง นายไม่ต้องมายิ้มเลย* ฉันฟุบหัวลงกับโต๊ะทันที
 
                                                  พบกันใหม่นะ