悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

*ตี๊ด~~~ ติ่ด* ฉันอิดๆออดๆอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินเสียงนาฬิกาปลุก ซึ่งมันทำให้ฉันรู้ว่าตอนนี้ 6.00 แล้ว

*โอ่ย ไม่อยากไปโรงเรียนอ่า~* ฉันบ่นกับตัวเองก่อนที่จะเด้งตัวขึ้นมาจากที่นอน

เพื่อตั้งสติจากอาการเซาๆ แล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฉันก็ออกมาพร้อมชุดนักเรียนที่ผิดระเบียบเหมือนเดิม

*โชว! นายตื่นยังเนี๊ยะ* ฉันเดินไปปลุกโชวที่โซฟา

*ขอต่ออีกแปปนะ* เขาหลี่ตาขึ้นมาเพื่อบอกว่าตัวเองยังไม่อยากลุก

*เมื่อคืนฉันบอกนายว่าอะไร*

*ให้ตื่นเร็วๆ*

*แล้วทำไมตอนนี้นายยังไม่ตื่น*

*นี่มันพึ่งกี่โมงเอง เดี๋ยวค่อยตื่น หน่า นะ * เขาทำตาแป๋วใส่ฉัน

*งั้นก็ไปโรงเรียนทีหลังแล้วกัน*

*หึ ไม่เอาอ่ะ* เขารีบเด้งตัวมาจากโซฟาแล้วพูดเสียงแข็ง เมื่อฉันบอกว่าจะไปโรงเรียนก่อน

*ถ้าไม่เอาก็รีบไปอาบน้ำเลย*

*เธอห้ามไปก่อนนะ*

*รู้แล้วหน่า นายรีบเตรียมตัวเถอะ*

*น่ารักมาก* เขาทิ้งท้ายคำพูดให้ฉันก่อนรีบสปีดเข้าไปในห้องน้ำทันที

ฉันยืนรอหมอนั่นสักพัก แล้วเขาก็ออกมาจากห้องน้ำ

*เรียบร้อยแล้วครับ*เขาทำท่าเส็ทผมให้ตั้งขึ้น

*งั้นไปกันเถอะ*

*โอเชเลย*แล้วเราก็เดินลงไปข้างล่าง

*นี่ ขอจับมือหน่อยดิ* เขาเอามือมาสกิดแขนฉันขณะที่กำลังเดินไปโรงเรียน

*ไม่เอาอะ นายถือกระเป๋าให้ฉันดีกว่า ดูดีกว่าเยอะ* ฉันเปลี่ยนความคิดเขาแล้วยื่นกระเป๋านักเรียนให้เขาถือ

เขารับมันไว้ถือแต่โดยดี

*โห ไรกันอ่ะ*

*ถือไปเถอะ มันไม่หนักหลอก*

แล้วเรา2คนก็มาถึงหน้าโรงเรียนเซนโจ สายตานักเรียนหลายคนดูแปลกๆ เมื่อเห็นว่าฉันกับโชวมาโรงเรียนด้วยกัน

ฉันก็พอรู้ว่าพวกเขาคิดอะไรกันอยู่ แต่ก็ช่วยไม่ได้หนิ ยังไงฉันก็ไม่ค่อยสนใจอะไรอยู่แล้ว

*วันนี้ดีจังเลยนะ ไม่มีสภานักเรียน* ฉันพูดกับเขาในขณะที่เราเข้ามาในโรงเรียน

*อืม งั้นเดี๋ยวไปที่ห้องเรียนกันเถอะ* เรา2คนเดินไปที่ตึกเรียน

ห้องของโชวอยู่ติดกับห้องฉันซึ่งมันเป็นห้อง ม.4/3

*เอากระเป๋ามา* ฉันยื่นมือเพื่อจะรับกระเป๋าจากเขา

*ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวไปส่งให้ถึงห้องเลย* เขาพูดแล้วรีบเข้าไปในห้องเรียนฉัน

เมื่อเสียงเปิดประตูของโชวดังขึ้น ทำให้คนที่อยู่ในห้องเรียนหันมามองกันหมด

*ที่ของเธออยู่ไหนอ่ะ*

ฉันไม่พูดอะไร แต่ใช้นิ้วชี้ไปที่โต๊ะหลังห้อง

*โอเค เดี๋ยวโชวเอาไปวางให้นะ*

*นี่นายแทนตัวเองด้วยคำว่าโชวหลอ มันแปลกๆอ่ะ*

*ไม่แปลกหลอก เรียกง่ายดี*

พอเขาวางกระเป๋าให้ฉัน เขาก็นั่งลงที่โต๊ะตรงข้ามกับโต๊ะฉัน

*นี่ กลับไปห้องนายได้แล้ว*

*อีกแปปนึง* เขานั่งจ้องหน้าฉันไม่หยุด

[ขอพบ นักเรียน นิซึกะ เซโกะ ที่ห้องปกครองด้วยค่ะ] เสียงประกาศของโรงเรียนดังขึ้น

*เธอไม่ใช่หลอ* เขายิ้มกว้างเมื่อรู้ว่าฉันโดนเรียกเข้าห้องปกครอง

*เห้ย ซวยแล้วไง นายไม่ต้องมายิ้มเลย* ฉันฟุบหัวลงกับโต๊ะทันที

                                                  พบกันใหม่นะ