จับผิดร้ายแรง แซงหัวใจไฮโซ

 "นี่เทอ..ฉัน โดนเทอฉีกเสื้อ แล้วยังจะมาเก่ง อีก คิดว่าฉันจะไม่อาย หรอ"    เขาดุใส่ ฉัน ผู้ชายคนนี้ เจ้าเล่ห์ชัวร์
"ก้อฉัน.."   ฉันยังพูดไม่จบ   ผู้ชายคนนี้ แทรกเสียงเข้ามา
"ถ้าเทอ  ไม่ทำฉัน เรื่องก้อไม่ถึง ขนาดนี้   ใอ่แค่ ฉันไปชนเทอ เทอจะทำอะไรขนาดนี้ เลยหรอ เทออยากจะแก
แค้นฉันใช่ไหม"   อุ่ย  ฉันกลัว  และฉันเกินไปจิงๆ แหละ
"เอ่อ..ฉันขอโทษ..เอ่อ...คือว่า.."
 
"ว่าอะไร ตอบมาเซ่"   เสียงตะคอกใส่ ฉันอย่างร้ายกาจ 
 
 
"ว่าฉัน อยากหาเรื่องสนุกเท่านั้นเอง"   วันนี้ทำไมมีแต่ปัญหา
  "ฉันเบื่อ เทอจิง ฉันขอจบประเด็นไว้แค่นี้ ฉันขอไปเปลื่ยนชุดก่อน"หึ นึกไปก้อไป แต่แปลก  ทำไมหน้า
 
เขาเวลาโกรธ ทำไมดูหล่อจัง  นี่ยัยเนมีโกะ เทอจะหลงเสน่ห์ ตานี่ทำไม
"เอ้า เรายังคุยกันไม่จบเลย"
"คุยอะไร.. ฉันต้องคุยอะไรกับเทอ" ตานี้ชั่ง โหดร้ายเหลือเกิน
"ใช่ แฟนฉันไปชอบขี้หน้าเทอ ด้วยแหละ ยัยหน้าโง่"  พนักงานคนนั้นด่าฉัน จากนั้นตาผู้ชายคนนั้นก้อเดินไปยัง
คอนโด ของเขา
"นี่ฉันไม่หน้าโง่นะ"   จิงๆนะ ฉันเปนคนที่หน้าฉลาด
 
"เพื่อนของฉันไม่โง่ เว้ย ยัยหน้าเป็ด"  ยัยฮวีวอนด่า พนักงานคนนั้น
 
"นี่ ฉันไม่ได้ชื่อหน้าเป็ดนะ ฉันชื่อยอนมิฮวา จำใส่กระโหลกไว้ด้วย" ฉันไม่อยากจำหรอก ลกสมอง
"ยินที่ได้ รู้จัก นางหน้ายอนเป็นวา "  ห่าๆๆๆๆๆ  หัวเราะ ได้ตั้งชื่อใหม่
"นี่ ฉันไม่ได้ชื่อนั้นนะ.."
 
"โน้น สามีเทอไปโน้นแล้ว" ยัยยอนเป็นวายืน หน้าอับอายอยู่ แล้วเดินสบับตูดไปโน้นแล้ว ฮ่าๆๆ ขำ
"นี่เทอ ฉันก้อซะใจจัง เลยฉันไม่เคยร้ายแต่ฉันร้ายได้"  ฮวีวอน อวดฉันใหญ่เลย
"เทอเก่งอยู่แล้ว แหละ เพื่อนรัก"   หลังจากฉันพูดเสร็จ  ท้องฉันร้องเลย เอิก.....อุก
 
"นี่เทอ เสียงใครท้องร้องร้องเสียงแปลกๆด้วย"
"ฉันเองแหละ" ฉันหิวข้าวนะ
 
"เอ้า..  เสียงเทอหรอ อุ้ยจิงด้วยสิเรายังไม่กินข้าวกันเลย"  จากนั้นเราสองคนก้อเดินไป
ในร้านอาหาร
 
 
"โอ้ยอิ่มจัง.ง"  ฉันกินข้าวเสร็จแล้ว
"ใช่เหมือนกัน"
"กว่าเราจะกินข้าวได้ปัญหาเยอะแยะเนอะ"   อิอิอิอิ ใช่เพราะเราเอง
"นี่เทอ ก้อหัดทำตัว ให้มีปัญหาน้อยหย่อยนะ"   ใช่จิงด้วย
 
 
"อ้าาาาาาา   "กรี๊ดกันทำไมดารามารึไง ว่ะ  ฉันบ่นเองแหละ
"เฮ้ยนี่เทอ ดูสิ ฮันจองซู  มา "   ใครกันเนี่ย  อ๋อ ฉันรู้ตานักร้องดังๆไง ไหนอยู่ไหน
"อร้าา...."  เอ้า ตายแล้วยัยฮวีวอนไปเขาร่วมกะเขา อีก ว่าแต่เขามาที่นี้ทำไม
 
"ฉันก้อขอ  ไปแจมด้วยนะฉํนอยากเจอตัวจิง น่ะ"  อร้าาาๆ  เราต้องเซ่แซร้ง เปนอย่างคนอื่นบ้าง
 
"อร้าาา.."  ฉันกรี๊ด แต่ไม่มีใครกรีด ดีเท่า ..
"อร๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา....." ฮวีวอนไง ตัวแม่เลยกรี๊ดโครตดังเลย
"พี่จองซูค่ะ อยู่นี้ค่ะ "   ยัยฮวีวอนเรียนตานักร้องนั่น
 
"พอครับๆ  หยุดกรี๊ดได้แล้วครับ" จองซู นั่นพูดกับบรรดาสาวก สาวๆจ่ะ
 
"พี่มาทำไมทำไมแถวนี้ค่ะ"  ใครไม่รู้ พูด ฉันไม่รู้จักหรอก
"พี่จะมาทานข้าวครับ"  ตอบมาเสียงหล่อเวอร์   ฉันอยากถ่ายรูปกะเขา
 
"นี่ถ้อยให้หมด...."  ฉันตะโกนใส่ทุกคน   แล้วแหวก ไปหาตานักร้อง 
"พี่ค่ะ หนูขอถ่ายรูปค่ะ"   ฉันเปนคนเดียวที่กล้าขอ
"ได้ครับ"   จากนั้นฉันก้อยิบโทรศัพท์ ฉันมาถ่าย รูปฉันแอ๊บ เต็มที่เลย  ชูสองนิ้ว จร้าๆๆๆ
 
"ขอบคุณ ค่ะ  ฉันชื่อเนมีโกะค่ะ"  ต้องแนะนำตัวหน่อย
"ครับ ยินดีที่ได้รู็จัก  ๐.๐"    ฮ่ะๆๆๆ
"เอ่อ ขอเบอร์ได้ไหมค่ะ"   ฉันขอเบอร์ย่ะ
"ฮุ้ย  ยังจะมากล้าขอเบอร์ดารา อีก อะไรยะ"    เสียงงผู้หญิงคนหนึ่ง ดังออกมา  แต่ไม่รู้ใคร ไม่รู้จักชื่อ
 
  "......."   เงียบไม่ตอบ   แล้วเขาก้อเดินไปยัง ร้านอาหาร
 
"นี่ยัย  เนมีโกะ ฉันอุตสาห์เปนแฟนคลับเขา ฉันยังไม่กล้าไปขอถ่ายรูป กะขอเบอร์เลยนะ
"ฉันเป็นคนที่กล้า ย่ะ"  
 
"อือ งั้นฉันขอไปช็อปปิ้ง ก่อนนะ  ฉันอยากช็อปปิ้งน่ะ"   แม้อยากไปก้อไปเลยนะ
 
"นี่แหละฉันล่ะ "  ใช่ฉันล่ะ
"เทอก้อมากะฉันซิ มาช็อปปิ้งกะฉัน "   อ่าว แล้วฉันจะไปซื้อไร  อ๋อซื้อเสื้อผ้า น่ะ
โปรดติดตามตอนต่อไป  >>>>>>