จับผิดร้ายแรง แซงหัวใจไฮโซ

  "โอ้ยวันนี้ชั่งมีแต่ปัญหา"ฉันพูดกับฮวีวอน หลังจากขึ้นมายังห้องของฉันหลังจาก มีเรื่องวุ่นวายมากมายเลย

ฉันพึ่งก้าวขามาเกาหลีวันแรกแท้ๆ แต่ฉันจะผิดรึป่าว ที่ฉันทำกับพนักงานคนนั้น ฉันรู้สึกผิดมากเลยที่ทำแบบนี้

ฉันอยากจะกลับไปแก้ไขทุกอย่างที่ฉันทำ

"มันจะไม่มีได้ไง ถ้าไม่มีเธอคงไม่มีปัญหา" เขาตอบกลับ โดยที่ฉันรู้สึกผิดมาก ฉันคงจะไม่โดนแก้แค้นกลับนะ

ฉันกลัว ฉันก็ทำหน้าง๋อย

หลังจากนั้นฉันก็เดินไปยังโซฟา ในห้องของฉัน แล้วฉันก้อหยิบรีโมท เปิดทีวี

แต่ฉันตกใจมากที่ในทีวีที่ฉันเปิด เป็นรายการ ที่ฉันไม่ชอบดูเลย รายการที่เกาหลีในยุคนี้มันแปลกนะ

แต่ฮวีวอน เดินไปในห้องครัวในห้อง ฉันเลยสบายใจ เพราะไม่มีใครคอยสอนฉัน ฉันอยากจะบ้าตายจริงๆ

หลังจากนั้นเปลื่ยนช่องไป ช่อง11 ดันเป็นช่องหนังรัก เซ็กซ์ ฉันเลยปิดทีวีเลย ฉันไม่ชอบพวกที่เกี่ยวกับ

การมีเซ็กซ์

******

แต่ดูเหมือนว่า ฮวีวอนเงียบๆแปลกๆ นะหลังจากที่ เขาพูดกับฉันครั้งนั้น ฉันทำหน้า งงนิดๆ

"นี่ยัยฮวีวอน เธอเป็นอะไรรึป่าว ดูเงียบๆ"

"ฉันก็แค่อยากจะบอกเธอว่า.." เขายังไม่ทันพูดจบ เขาก็หยุดชงัก ทำไม เขาดูแปลกๆจัง

ฉันอยากจะรู้ ฉันเลยถามกลับไปว่า

"นี่อะไร เธอบอกฉันมาซิ"

"เอ่อ..คือว่า..ตอนที่เธอลงไปข้างล่าง ระหว่างฉันรอเธอฉันเธอ ฉันเจอยัยไรนาโกะ"

เฮ้ย... จิงหร๊อเนี่ย ฉันไม่เชื่อเลยนะเนี่ย

"นี่ฉัน อยากจะบ้าตาย ยัยนั้น ตามฉันมาหร๊อ" โอ้ยตายแหละฉัน หอุดส่าห์ หนีมาเกาหลี เทอยังจะมาตามตื้อฉัน

อีก

"ใช่ซิ มันจะตามเทอมาทาม แป๊ะรัย !!!!!"  ฮวีวอนถาม

 

 

"ก้อยัยนั้น มันชอบฉันนิ๊ -_-"   นี่ฉันยังจะมาตอบย้ำตัวเองอีกอีก ฉันไม่ชอบยัยไรนาโกะจิงๆ  ยัยนั้นจะบอกฉันรึ

 

ป่าวฉันเปน ไอโซ

 

"แล้วยัยนั่น พักที่ไหนหรอ" ฉันอยากรู้จังเลย ว่ายัยนั่น ยุ่ไหน ฉันจะได้ เตรียมทัน

"คงอยู่ที่เดียว กับเรา"   ฮ่า !!!!! เซ็ง...   

 

"นี่เทอฉันว่า เทอต้อง จัดการแล้วแหละ" แน่นอน

 

"ฉันขอสู้ย่ะ.."      พอฉันพูดเสร็จรีบเดิน ไปยังประตู ฉันกำลังออกไป ข้างนอก

"เอ้านี่..เทอจะไปไหนอีก"    ฮวีวอนถาม

 

"ฉันจะไปกินข้าวน่ะ นี่ก้อ กลางวันและ"

"นี่เทอใส่ชุดแดง ขนาดเนี่ย เทอคง โดนมองว่าเปนไฮโซ "   ฮวีวอน  ทักๆตักเตือนจ้า

 

"เออ..ใช่ ฉันต้องเปลื่ยนชุดก่อน  "   ฉันต้องเปลื่ยนเป็นชุด ธรรมดาๆชุดหนึ่ง พอดีฉันมีแต่ชุดราคาหลักล้าน น่ะ

โทดทีนะ

 

"ฉันมีชุดธรรมดาไม่กี่ชุดเอง..ยัยฮวีวอน"  

"มีชุดไหน ก้อใส่ชุดนั้นแหละ"   นี่ยัยฮวีวอน ใส่ชุดไหนก้อได้  ฉันก้อหมดสวยซิ

 

"นี่ หัดซื้อของ มีราคากันเองๆบ้างไม่ใช้ ซื้อ ของราคา หลักล้านเลย ของเธอทุกอย่างหลักล้านหมดเลยนะ"

 

"แม้..ฉันต้องใช้ เงินให้มีประโยชน์หน่อยซิ"   ตามงั้นเลย

 

"เดี๋ยวก้อหมดน่ะ เงินเทอ"  ไม่หมดหรอก พ่อฉันส่งมาทุก อาทิตย์ อาทิตย์ละ  ล้านบาทน้อยจะตาย

"เงินในธนาคารฉัน มีตั้ง ร้อยล้านแหนะ "  ไม่กลัวหมดหรอก จากนั้นฉันก้อเดินไปยังตู้เสื้อผ้า

ฉันหยิบผ้าขนหนู จากนั้นหยิบชุดธรรมดาๆ ขึ้นแล้วไปเปลื่ยน

 

 

 

      "นี่ชุดธรรมดายัง"  ฉันถามฮวีวอน

"ก้อ เคนะ" 

"นี่ ฉันขอให้เทอ ถอด สร้อยเพรช ได้ไหม ดูแล้วน่าจะรวย"   เขาขอร้องให้ถอด ฉันก้อถอด เดี๋ยวคนมองว่าฉันไฮ

โซ

 

ฉันอยากจะบ้าตาย ชีวิตอยากจะไฮโซ มันอยากที่จะ จะสบายๆ พูดถึงทำตัวตาม สบายๆก้อได้แต่ ฉันกลัวจะมีคน

ตื้อ นั่นซิ แต่ ฉันไม่รู้ว่า คนที่นี่จะ เปนอย่างนี้หรือป่าว นะ เลยกันไว้ดีกว่าแก้

 

             ร้านอาหาร Hep  korea Otop Food

"ฉันต้องกิน อะไรเปนอาหารเนี่ย"   ฉันถามยัยฮวีวอน

"นี่เทอก้อกินอะไร ตามปกตินั่นแหละ ไม่มีใครสงสัยอะไรหรอก แค่การกินเอง เทอจะกลัวไปทำไม"

 

"นี่ๆๆๆๆเทอ.."   ฉันเจอ พนักงานที่โดน ไล่ออกแต่งตัว เซ็กซี่มาก ใส่เกาะอกสีแดง ครึ่งตัว ไม่ใส่เสื้อในเลย

ใส่กางเกงสีดำ สั้น จู๋ รู๋เลย  ใส่รองเท้า สีแดง ส้นสูง  ประมาณ ห้านิ้ว  ทำผมแซบเวอร์

"อะรัยๆๆ มีอะรัยยัยเนมีโกะ"   เทอหันไปมองดิ

 

"เทอ เห็นยัย พนักงานคนนั้นไหม "   ฉันชี้  ยัยพนักงานคนนั้นให้ ฮวีวอนดู ระหว่างเราเดิน ใกล้ถึง

ร้านอาหาร 

"อ๋อ..คนนั้นนะ แต่งตัวแซบเวอร์เลยนิ "    ฉันว่างั้นแหละ

"แต่งตัวนั้น ไปไหน น่ะ"    ฮวีวอนพูดขึ้น ฉันก้อไม่รู้เหมือนกัน

"นี่ฉันว่าเทอไปขอโทษ ยัยนั่นเถอะ"  ฮวีวอนขอร้องฉันให่ไปขอโทษยัยนั่น   ตอนนี้ยัยพนักงานคนนั้นยืน จ้องๆ

มองๆ อยู่ที่ คอนโด  boy Rock  ที่มีแต่ผู้ชาอยู่

 

"ก้อได้.." ฉันยอมตกลงไปขอโทษ  

 

"อว๊ากกกกกก......"  มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งมาชนฉัน ล้มหน้าคว่ำ ลงกลับพื้น 

"นี่..นาย กล้าดีไงมาชนฉัน"  ฉันตะคอกใส่ อย่างแรง

"โทดที พอดีว่าฉัน รีบ "  หน๊อย.....กล้าพูด  ฉันโดน คนอื่น ที่เดินอยู่ แถวๆนี้ ขำฉัน ฉันอายนะ

 

 

"เน่.....เทอต้องรับผืดชอบฉันเลยนะ ฉันไม่ยอม"   ฉันไม่เรียกค่าทำขวัญหรอกน่า ฉันตังเยอะ

"เอาตังค์กี่บาท.."    โอ้ย..ฉันไม่ต้องการเงิน แต่ฉันต้องการที่ จะทำให้เทออับอายต่างหากย่ะ

"ฉันไม่เอา แต่ฉัน.."   ฉันพูดไม่จบ  ฉันก้อ..

 

"เฮ้ย..นี่เทอ.."   ฉํนเดินไป  กระฉากเสื้อ ดึงขาด   เขาได้โชว์กล้าม และ ความอับอาย  แต่ผู็ชายคนนี้ มีหน้าที่

หล่อ แถวยังมีกล้าม มีซิกแพค  น่า..จัง

"นี่เทอทำไรเนี่ย.."  เสียงดุ ตะคอกใส่ฉัน นายคนนี้ ฉันดูแล้วน่าจะเปนพวก  อะไรซักอย่าง

"ป่าว.."

"นี่ยยัยฮวีวอน. เทอไม่ดึงเสื้อเขาทำไม"      ทำไมหรอ หมันเขี้ยว...   จากนั้น พนักงานคนนั้นก้อวิ่งมา แต่ใกล

เลย

"นี่เทอทำ อะไรกะแฟนฉัน" เสียงผู้หญิง ของพนักงานคนนั้นดังขึ้น  จากนั้นพนักงานคนนั้นก้อ อึ้ง  ค้างเลย

ฮ่า..อะไรน่ะ ยัยนี่กะผู้ชายคนนี้เปนแฟนกันหรอ คงเข้ากันได้นะ

 

"นี่เทอ.."  พนักงาน คนนั้นพูดขึ้น  ระหว่างที่เขากำลังอึ้ง 

"ทำไมหรอ..ทำไม"   ฉันตอบกลับ  แบบอยากหาเรื่อง

"นี่ยัย เนมีโกะ เทอต้องขอโทษเขานะ"  ฮวีวอนกระซิบบอกฉัน

"นี่ ที่รัก  เปนรัยไหม"  พนักงานคนนั้น ถามตาพระเอกสุดหล่อ

"ไม่..แค่โดนฉีกเสื้อ เฉยๆๆ"    ตานี้ พูดอย่างกะเปน คนที่เย็นชาเลยนะ

"แต่เทอ ต้องขอโทษฉันเดี๋ยวนี้"  เสียงอันเข็มๆ ดังขึ้น โดนไม่ได้ทันตั้งตัว เล่นซะตกใจเลย

 

  "ไม่เทอมาชนฉันก่อนทำไมล่ะ"  

"ก้อฉันรีบ.."   แม้รีบ ไปหายัยพนักงานนี่ นี่นะ

"รีบขนาดนั้นเลย.. "   หาเรื่องจ้า  ฉันไม่ห่วงสวยแหละ  ไม่ห่วงรวยเจ้าคร้าๆๆๆๆ

"นี่เทอหาเรื่อง หรอ ต้องโดน ทวีคูณกับเมื่อเช้าด้วยนะ"    เขาเดินมาผลักฉันลงกับพื้น

 

"โอ้ยยยยๆๆๆๆๆๆ .."  เสียงร้องฉัน  หลังจากที่โดน ยัยพนักงาน หยิกหัว

"ต้องโดนอีกเด้ง"

"แป๊ะ.."  เสียงตบที่ดังสนั่น    ยัยนันตบฉัน

"นี่..เทออย่ามาทำร้ายเพื่อนฉันนะ " ฮวีวอน มาป้องกันฉันแล้ว

 

"ทำไมถึงทำไม่ได้ ถึงเวลาแก้แค้นแหละ.."   ฉันว่าแล้วต้องโดนแก้แค้นกับ  ระหว่างนั้น คนมุงเต็มเลย

"เฮ้ยนี่ หยุดนะ"เสียงหล่อเข้มดังขึ้น  

"นี่ แก.."   ฮวีวอน คงทนไม่ไหว เลยเดินไปผลักยัยพนักงาน ล้ม   แล้วเอามือไปตบ แรงบนหน้าของ

 

พนักงาน 

"โอ้ย..โอ๊ะ.อย่านะ..หยุด.โอ้ยฉันเจ็บ" พนักงานคนนั้น  ร้องอย่างเจ็บปวด  เมื่อยโดนฮวีวอนตบ อย่างต่อ

เนื่อง 

"นี่ ฮวีวอนพอแล้ว"   ฉันขอร้องฮวีวอน

"นี่เทอ..หยุดเดี๋ยวนี่"  จากนั้นผู็ชายคนนั้น เดินไปจับไหร่ ฮวีวอนแล้วผลักออก จากพนักงานคนนั้น

 

"พอซักทีทำไรกันเนี่ย" เสียงดูเข้มที่ผสมความหล่อไปในนั้น

"ก้อยัยนั้น มาตบฉันก่อนนิ"  ยัยพนักงานคนนั้น จ้องมองหน้า ฮวีวอน อย่าง ดุร้ายมาก

 

โปรดติดตามตอนต่อไป>>>>>>>>