รักนะ..นายตัวอ้วน

"ใครโทรมาอะจ๊ะ"
"ก็ยัยผู้หญิงที่ชื่อ ซึมาโกะไงแหละอึ้งไปเลยอะดิ"
"เค้าโทรมาพูดอะไร"
"เหมือนเดิม เค้าบอกว่า...."
"แป๊บนะโทรศัพท์ดัง"
"ฮัลโหล  ครับ   ครับ   ได้ครับ  ครับ"
"ใครโทรมาอะคะ"
"แม่นะครับ  บอกให้พี่รีบกลับบ้าน"
"มิมิ  ไปเที่ยวบ้านพี่ด้วยได้ไหมจ้า"
"ไม่  ไม่   ไม่ได้นะ"(ขื่นไปตายแน่เลยเรา)
"ทำไมอะ หรือว่าที่ยัยนั้นพูดจะเป็นเรื่องจริง"(มิมิ เริ่มใช้อารมณ์)
"ไม่ใช่จ้า  เดี๋ยวค่อยไปนะจ้าที่รัก"
"หึ..."
"งั้นพี่ไปก่อนนะจ้า"
"เชิญเลย...หึ"(มิมิ แสดงอาการงอน)
"บาย  นะ เดี๋ยวที่โทรหานะจ้า"
"โอ๊ย...จะไปก็ไปพูดมากอยู่ได้"
"จ้ะ"
.........................................................................
ที่บ้าน ชิโมดะ
"มีอะไรครับ คุณแม่ คุณพ่อ"
"เมื่อกี้มีผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้จะมาหาลูก"
"ใครครับ"(ชิโมดะ ถาม)
"แม่ก็ไม่รู้จู่ๆก็ทาด่าว่าแม่"(แม่ตอบ)
"แล้วลูกไม่รู้จักหล่อนเหรอ รูปร่างเล็กๆผอมๆผมยาวประมาณบ่า "(พ่อพูดขึ้น)
".....เอ...ผมนึกออกแล้วต้องใช้แน่ๆ"
"...ใคร..."(พ่อกับแม่พร้อมใจกันถาม ชิโมดะ)
"ซึมาโกะ นะครับ"
"คนที่ทิ้งลูกไปแต่งงานกับคนอื่นใช่ไม"(พ่อถาม)
"ครับ"
"ดีแล้วแหละ...อิอิ"(แม่หัวเราะ)
"ทำไมครับแม่"
"ก็หล่ิอนด่าแม่แก...แล้วแม่แกก็ด่าหล่อนตอบ"
"จริงหรอกครับ..สุโก้ยครับแม่"
"5555...555"
"เอ่อ...แล้วนอกจากเรื่องนี้แล้วมีเรื่องไรอีกครับ"
"คือแม่กับพ่ออยากจะเจอหนู มิมิจัง แฟนของลูกนะจ้า"
"ไม่ไม่ได้ครับ"
"ทำไมแหละลูก"(แม่ถาม ชิโมดะ)
"คือเธอยังไม่รู้เลยครับว่าผมเป็นคนเดียวกับที่เธอเคยรังเกียจ"
"หมายความว่าไง แม่งง"
"นั้นสิ มิมิ รู้แล้วไม่ใช่หรอกว่าลูกชื่อ ชิโมดะ ไม่ใช่ ชินอิจิ"
"รู้ครับ  แต่เธอยังไม่รู้ว่าผมเป็นคนเดียวกับ ชิโมดะ ที่เป็นแชมป์เปี้ยนการกิน"
"อ้าว!!"
"แล้วอย่างนี้เมื่อไรแม่กับพ่อจะได้พบลูกสะใภ้กันแหละนี้"
"อีกไม่นานนี้แล้วครับ  ขอผมตั้งตัวก่อน"
"จ้า  เร็วๆๆนะแม่อยากอุ้มหลาน"
"ครับ"