รักนะ..นายตัวอ้วน

รุ่งเช้าของวันใหม่  ชิโมดะ  บอกลา  มิมิจัง  ด้วยการบรรจงจูบเบาที่แก้มทั้ง 2 ข้างพร้อมๆกับให้คำมั่นกับ  มิิมิจัง ว่า

"ไม่ว่าอนาคตของเราจะเป็นอย่างไรของให้ มิมิ จำไว้ว่าผมจะรักคุณคนเดียวและ

   ตลอดไป"

"คะ  ชิโม  สัญญาแล้วนะ"

"ครับ ที่รักของผม"

"ฉันก็รักคุณนะคะ ชิโม "

ที่บ้านของ ชิโมดะ

"กริ๊ง  กริ๊ง !!!"(เสียงกริ๊งหน้าบ้าน ชิโมดะ  ดังขึ้น)

"มาแล้วคะ"(แม่ของ  ชิโมดะ  รีบออกมาเปิดประตู)

"กว่าจะมาเปิดเล่นเอายืนจนเมื่อยเลยนะยะ"

"หนูมาหาใครจ๊ะ"

"ฉันก็มาหาเจ้าของบ้านสิ แล้วแกเป็นใครมีสิทธิอะไรมาถามฉัน   แล้วว่าแต่  ชิโมดะ

  อยู่ป่าว  เอาว่าไงจะให้ฉันยืนอีกนานบะยัยป้า  จะไม่เชิญคนสำคัญของ ชิโมดะ

  เข้าไปในบ้านหรอก ร้อนจะตาย"(ซึมาโกะ พูดอย่างอารมณ์เสีย)

"ใครมานะแม่"(พ่อของ ชิโมดะ รีบเดินมาดูเหตุการณ์ที่หน้าบ้าน)

"ก็ไม่รู้เหมือนกันพ่อ จู่ๆจะมาหาลูกชายเรา แล้วยังด่าแม่ด้วยนะพ่อ ดูสิ"

  (แม่พูดเสร็จแล้วทำหน้า งง ใส่ ซึมาโกะ)

"ไอ..ย่า ขอโทษนะคะคุณแม่ ซึมาโกะ นี้มีตาหามีแววไม"

  (ซึมาโกะ ตกใจเมื่อรู้ว่ายัยป้านั้นคือแม่ของ ชิโมดะ)

"จ้า หนูฉันจะบอกอะไรให้นะว่าลูกชายเค้าไม่อยู่บ้าน 2 -3 วัน เค้าไปเฝ้าดูแล

  ว่าที่ลูกสะใภ้ของฉัน"

"ว่าไง...นะคะว่าที่ลูกสะใภ้"

"ใช่จ้า หนูคนนั้นชื่ออะไรนะพ่อ"

"เอ...ชื่ออะไรแล้วนะ...มิมิจัง จ้าแม่"

"มิมิจัง หรอกคะ"

"ใช่จ๊ะ แล้วหนูมีอะไรอีกเปล่าจ๊ะ"

"ไม่มีคะ งั้นหนูขอตัวนะคะ  สวัสดีคะ"

"ยัยมิมิจัง อีกแล้วหรอก ต้องโทรศัพท์ไปเช็คซะหน่อยว่าจริงหรือเปล่า"

.....................................................................................

"ฮัลโหล "(เสียงโทรศัพท์ของ ชิโมดะดังขึ้น แล้ว มิมิจัง ก็พูดสายเอง)

"หล่อนเป็นใครยะ"(ซึมาโกะ เริ่มเปิดฉาก)

"แล้วหล่อนถามฉันว่าฉันเป็นใครแล้วหล่อนแหละยะเป็นใคร"(มิมิจัง  ถามกลับ)

"ฉัน ซึมาโกะ เป็นภรรยาของ ชิโมดะ"

"หรอกยะ ฉันไม่เห็นรู้เลย"

"แล้วหล่อนแหละยะใคร  บอกมานะ"

"ฉันหรอก  ก็เป็นภรรยาผู้ชายคนที่หล่อนเรียกว่า สามี ไงยะ"

"ยัยมิมิจัง  ใช่แน่เลย อีนังหน้าด้าน"(ซึมาโกะ ด่า มิมิจัง)

"หล่อนหน้าด้านมากเลยนะที่เอาสามีคนอื่นไปนอนกก "

"งั้นเชียว หล่อนนี้ด่าฉันหรือว่าหล่อนด่าตัวเองยะ"

"ใครโทรมาหรอก ที่รัก"(ชิโมดะ ถาม มิมิจัง หลังจากออกจากห้องน้ำ)

"เปล่าคะ แค่คนบ้านะคะ"(มิมิจัง หลอกด่า ซึมาโกะ)

"คุยเร็วๆนะคะพี่คิดถึง ที่รัก"

"คะ  ได้ยินยังยะนังโง่"

"นอย..."(ซึมาโกะยิ่งโกรธ)

"ฝากไว้ก่อนนะยัยบ้ามิมิ"

"ยะ รีบมาเอานะยะ"

".............."(ซึมาโกะวางสายไปแล้ว)