EVOLUTION (วิวัฒนาการเหนือโลก)

      ปี 2010 มนุษยชาติได้รอดพ้นจากคำทำนาย ว่าโลกจะเกิดภัยพิบัติที่ทำให้มนุษยชาติสูญสิ้น
ต่อมาในปี 2020 โลกได้พบกับภัยร้ายแรงอีกครั้ง เมื่อเกิดลมสุริยะครั้งใหญ่ที่สุดพัดผ่านมายังโลก แต่มันเป็นที่น่าแปลกใจมันไม่ส่งผลต่อการดำรงของสิ่งมีชีวิตเลย ทำให้มนุษยชาติดำรงอยู่ต่อไปได้
ในเวลาต่อมาเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งเป็นผลมาจากลมสุริยะในครั้งนั้น ทำให้การดำรงชีวิตของสิ่งมีชีวิตเปลี่ยนไป จากที่มนุษย์ครองโลกอยู่ฝ่ายเดียว เมื่อสิ่งมีชีวิตต่าง ๆ บางส่วนเริ่มมีวิวัฒนาการในลักษณะเดียวกับลิงที่วิวัฒนาการมาเป็นมนุษย์  สัตว์ชั้นสูงทุกชนิดเริ่มมีการพัฒนาสมอง ร่างกายสามารถเดิน 2 ขา ไม่เว้นแม้กระทั้งปลาที่เปลี่ยนคลีบเป็นแขน เปลี่ยนหางเป็นขา และพัฒนาถึงขั้นขึ้นมาหายใจบนบกได้ ทำให้เกิดการแบ่งฝ่ายออกเป็นฝ่ายมนุษย์ และฝ่ายสัตว์ที่วิวัฒนาการมา ซึ่งเราเรียกมันว่าสัตว์อสูร ส่งผลให้เกิดสงครามระหว่างมนุษย์กับสัตว์อสูร ถึงแม้ว่ามนุษย์จะมีเทคโนโลยีเพียงใด แต่ก็ไม่อาจต้านกองทัพสัตว์อสูรได้ ไม่ว่าจะเป็นจำนวนกองทัพที่ต่างกัน รวมทั้งความสามารถทางร่างกายของมัน ส่งผลทำให้จำนวนประชาการมนุษย์ลดลงเหลือเพียง 1 ใน 10 ทำให้สายพันธุ์มนุษย์ที่เหลือต้องอพยพไปอยู่รวมกันเพื่อความอยู่รอด และฝ่ายสัตว์อสูรขึ้นปกครองโลกแทน โดยในฝ่ายสัตว์อสูรนั้นยังมีการแบ่งชนชั้น ซึ่งจะปกครองโดยสัตว์อสูรสายพันธุ์ที่ดุร้าย ประกอบด้วยสัตว์อสูรสายพันธุ์ฉลามปกครองพื้นมหาสมุทรทั้งหมด สัตว์อสูรสายพันธุ์เสือและสิงโตปกครองพื้นดินทั้งหมด  ฝ่ายสัตว์อสูรนั้นได้มีการจับมนุษย์มาเป็นทาส และยังจับนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรมาเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีให้กับตนเอง ส่วนฝ่ายมนุษย์ใช่ว่าจะอยู่อย่างโดดเดี่ยว ยังมีสัตว์อสูรบางส่วนที่ยังคงเข้าข้างและอาศัยอยู่รวมกับมนุษย์ แต่ยังคงมีสัตว์อสูรบางส่วนอยู่บนโลกโดยไม่มีท่าทีว่าจะเข้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ได้แก่ สัตว์อสูรสายพันธุ์หมีขาวอาศัยอยู่ขั้วโลกเหนือและขั้วโลกใต้อย่างโดดเดี่ยว สัตว์อสูรสายพันธุ์วาฬอาศัยอยู่ในมหาสมุทรในเขตของสัตว์อสูรสายพันธุ์ฉลาม และยังมีบางส่วนอยู่ในป่าลึก





และนี่คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ไป
   ปี 21xx ได้มีการก่อตั้งรัฐบาลขึ้นมาเพื่อรวบรวมเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่เหลือไว้เข้าด้วยกัน
เขตการปกครองของมนุษย์ เมือง ลาสทาวน์ ณ บริเวณตลาดในเขตสลัม"หยุด! อย่าหนีเจ้าหัวขโมย"   เป็นประโยคประจำวันของทุกเช้าในตลาดแห่งนี้และก็จะปรากฏร่างเล็ก ๆ ของเด็กหนุ่มคนหนึ่งถืออะไรบางอย่างที่ขโมยมา วิ่งหนีไปตามตรอกซอกซอยต่าง ๆ
จีโอ : "จ้างให้ก็ตามไม่ทันหรอก" จีโอพูดพร้อมกับมองหันไปยังชายแก่พ่อค้าที่ขโมยของมาจีโอเด็กหนุ่มวัย 15 ปี เด็กธรรมดาทั่วไป
ลักษณะพิเศษ ผมสีขาว ตาสีฟ้าข้าง ดำข้าง ผิวสีแทน
เด็กตัวแสบประจำตลาดแห่งนี้ได้วิ่งหนีไปเรื่อย ๆ จนลับสายตาพ่อค้าไป
จนในที่สุดก็วิ่งมาหยุดที่ ๆ แห่งหนึ่ง ซึ่งห่างไกลจากตลาด ที่แห่งนี้มีตึกร้างอยู่ตึกหนึ่ง
ถ้ามองจากข้างนอกก็เป็นตึกร้างดี ๆ นั้นเอง มีเถาวัลย์ ไม้เลื้อยขึ้นอยู่เต็มไปหมด รอบ ๆ ไม่มีตึกอื่นอยู่เลย เป็นตึกเดียวในกลางป่า เมื่อมองเข้าไปข้างในก็จะมีเด็กจำนวนหนึ่ง
ที่แห่งนี้ก็คือสถานเด็กกำพร้านั้นเอง
จีโอ : "เอ้า ! เทเล" แล้วจีโอก็ยื่นอาหารที่ขโมยมาให้กับเด็กสาวเทเล : "พี่จีโอ ไปขโมยอาหารมาอีกแล้วใช่ไหม"เทเลเด็กสาววัย 14 ปี ท่าทางเรียบร้อย ผมสีดำยาว ตาสีน้ำตาล กำลังต่อว่าจีโอจีโอ : "แล้วจะให้พี่ทำยังไงในเมื่อทางฝ่ายปกครอง ไม่สนใจและเข้ามาดูเลย มันเลยเป็นสถานเด็กกำพร้าล้างยังไง และยังมีเจ้าพวกนี้อีก ใครจะเป็นคนดูแล"เทเล : "แต่พี่ก็ไม่น่าจะไปขโมยมาน่ะ ในเมื่อฉันไปขออาหารเอง" จีโอ : "พอเถอะ! เทเล เธอไม่เข้าใจ พี่ไม่อยากถูกมองว่า เราเป็นพวกไร้ค่า ต้องขอทาน ขออาหาร สู้พี่เป็นขโมยดีกว่า เอาเป็นว่าเรื่องนี้เราคุยกันหลายรอบแล้ว ข้อให้พี่ได้ทำตามที่พี่ต้องการเถอะ "เทเลมีท่าทีไม่พอใจ แต่ก็ยอมฟังจีโอ และก็เอาอาหารไปแจกจ่ายแก่เด็ก ๆ "พี่จีโอ ! " เสียงเด็ก ๆ พร้อมทั้งเทเลก็ดังขึ้นทันใดนั้นจีโอเมื่อได้ยินเสียงก็รีบวิ่งไปตามเสียงที่ได้ยินทันที และก็มองไปยังน้อง ๆจีโอ : "มีอะไร" จีโอร้องถามด้วยความตกใจเด็ก ๆ ต่างนิ่งเงียบ ไม่ตอบกลับ ได้แต่ชี้ไปยังสิ่งที่ต้องการจะบอกกับจีโอ จีโอก็หันไปตามเป้าหมายที่นิ้วชี้นั้น ก็ปรากฏร่างชายคนหนึ่ง ก็ทำให้จีโอตกใจอย่างหนัก เมื่อชายที่จีโอพบนั้น ไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นสัตว์อสูร สัตว์อสูรสายพันธุ์สุนัข นับเป็นครั้งแรกที่จีโอได้เห็นสัตว์อสูรตัวเป็น ๆ จีโอ : "พวกเธอหลบไปก่อน"จีโอสั่งเด็ก ๆ ให้หลบอยู่หลังเขา พร้อมทั้งหยิบไม้มาเพื่อเป็นอาวุธจีโอ : "แก ต้องการอะไร"สัตว์อสูรตนนี้บาดเจ็บอยู่และท่าทางอาการสาหัส หันมาทางจีโอทีแบล็ค : "เจ้าหนู ฉันชื่อทีแบล็ค ฉันเป็นคนของรัฐบาล เพิ่งทำภารกิจกลับมา แต่เกิดถูกลอบทำร้ายระหว่างทาง เลยหนีมาจนรอด แล้วเจอตึกร้างแห่งนี้ ก็เลยเข้ามาพัก ไม่ได้มีเจตนาทำร้ายพวกเธอ"สัตว์อสูรพยายามพูดทั้ง ๆ บาดเจ็บสาหัสจีโอ : "ฉันไม่เชื่อ " จีโอยังคงกำท่อนไม้ไว้แน่นทีแบล็ค : "งั้นลองดูในกระเป๋าฉันสิ มีมีหลักฐานอยู่ มันเป็นบัตรที่แสดงว่าเป็นคนของรัฐบาลอยู่ เอานี่" ทีแบล็คพูดเสร็จก็ยื่นกระเป๋าให้จีโอ
จีโอเห็นดังนั้นก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้ ๆ แต่ก็ยังคงถือไม้อยู่เพื่อความปลอดภัย แล้วจีโอก็ยื่นมือเพื่อไปหยิบกระเป๋าจากทีแบล็ค ทันใดนั้นทีแบล็คก็ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจสุดขีดทีแบล็ค : "เจ้าหนู แกเป็นใครกันแน่"