EVOLUTION (วิวัฒนาการเหนือโลก)

  อะไรกันแน่ที่ทำให้ทีแบล็คซึ่งเป็นสัตว์อสูรและยังเป็นคนของรัฐบาลต้องร้องตกใจ ซึ่งแน่ ๆ มันคงต้องไม่เป็นเรื่องธรรมดา

จีโอก็แปลกใจกับท่าทีของสัตว์อสูรตนนี้ แต่ก็คงยังดูท่าทีของทีแบล็ค
"อะไรกัน" จีโอถามกลับด้วยท่าทีที่พร้อมจะตอบโต้กลับ
"เจ้าหนูแกเป็นใคร มาอยู่ที่นี่ได้ไง" ทีแบล็คยังคงถามต่อ ด้วยท่าที่อย่างรู้คำตอบอย่างยิ่ง
"ทำไม แกอยากรู้ไปทำไม" จีโอเริ่มรู้สึกสงสัยกับคำถามของที่แบล็คที่พยายามจะหาคำตอบ
"เจ้าหนู แกไม่รู้จริง ๆ หรือแกล้งทำเป็นไม่รู้" ทีแบล็คเริ่มไม่พอใจกับคำตอบที่ไม่ได้อะไรของจีโอแต่ก็ยังคงพยายามถามต่อ
"แกไม่รู้หรือไง ก็ไอ้ที่อยู่ที่ข้อมือของแกไง" ทีแบล็คพูดพร้อมชี้ไปที่ข้อมือของจีโอ

   สิ่งที่อยู่บนข้อมือของจีโอมันคือรอยสักขนาดไม่ใหญ่มากนัก ซึ่งมันมีลวดลายที่มองดูผ่าน ๆ ก็ดูธรรมดาทั่ว ๆ ไป รอยสักที่อยู่บนข้อมือจีโอนั้น มีลักษณะเป็นตัวอักษรกับตัวเลข โดยตัวเลขจะมีขนาดใหญ่อยู่ด้านหลัง ซึ่งเป็นตัวเลขศูนย์หนาทึบ

และด้านหน้าจะมีตัวอักษรอยู่บนตัวเลข ซึ่งเป็นตัว L กับตัว v

"แล้วมันคืออะไรกันเล่า"จีโอเริ่มไม่พอใจกับคำถามของทีแบล็คที่ดูเหมือนว่าจะรู้ว่ามันคืออะไรซึ่งมันเป็นสิ่งที่  จีโอไม่รู้

ทีแบล็คเริ่มสงสัยและพอเข้าใจอะไรบางอย่างกับคำตอบของจีโอ แล้วเริ่มบทสนทนาใหม่เพื่อยืนยันความคิดของตนเอง
 "งั้นเอาอย่างนี้หล่ะกัน ข้าขอถามอะไรสัก สอง สามข้อ" พอทีแบล็คพูดจบก็เริ่มคำถามแรกโดยไม่รอคำตอบจากจีโอ
"แกมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"
จีโอไม่พอใจกับการที่ต้องโดนตั้งคำถามและต้องตอบคำถามเหล่านั้น แต่ก็ตอบกลับเพื่ออยากรู้ในสิ่งที่ตนเองก็พยายามหาคำตอบเหมือนกัน
"ก็ได้ ฉันจะเล่าให้ฟัง" พอพูดจบจีโอก็เริ่มเล่าให้ทีแบล็คฟังเกี่ยวกับตัวเอง

"...แต่มันคงไม่ได้อะไรมากนักนะ ย้อนไปเมื่อ 2 ปีก่อน มันได้ว่ามีเหตุการณ์อะไรบางอย่างกิดขึ้นกับฉันซึ่งมันทำให้ฉันสลบไป ซึ่งฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นและความทรงจำก่อนหน้านั้นมันก็หายไป พอตื่นขึ้นมาฉันก็มาอยู่ที่นี่ ตามร่างกายมีบาดแผล เสื้อผ้าขาดวิ้น หลังจากนั้นก็ตามที่เห็นฉันอยู่ที่นี่ เจอพวกเด็ก ๆ ที่ถูกทิ้งเหล่านี้" จีโอพยายามเล่าถึงเรื่องเมื่อสองปีก่อนซึ่งมันเป็นความทรงจำที่เหลืออยู่

ทีแบล็คได้ฟังก็ดูเหมือนจะไม่แปลกใจเลย ยังคงถามจีโอต่อ

"เจ้าหนู แล้วระหว่างที่แกอยู่ที่นี่ แกรู้สึกว่าแกมีอาการเหมือนคุมตัวเองไม่ได้บ้างไหม"
จีโอสงสัยในคำถามที่เหมือนกับรู้ว่ามันต้องเกิดขึ้น แต่ก็ยังคงตอบกลับไป
"มีหลายครั้งที่ฉันโมโห แล้วมันเหมือนกับมีอะไรภายในพร้อมจะระเบิดออกมา ดีที่ได้เทเลคอยห้ามไว้"จีโอตอบมองไปทางเทเล
"เอาหล่ะ ข้าพอจะรู้เรื่องราวแล้ว ข้าไม่สามารถบอกรายละเอียดได้หมด แต่บอกแกได้ว่า แกไม่ใช่คนธรรมดา และไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป เพราะมันจะทำให้พวกเด็ก ๆ รวมทั้งเทเลเด็กสาวคนนั้นต้องมีอันตรายไปด้วย"ทีแบล็คตอบด้วยท่าทางที่จริงจังอย่างมาก พร้อมทั้งยื่นอะไรบางอย่างไปให้จีโอ
"ถ้าแกต้องการรู้ตัวจริงของแกมากกว่านี้ นี่ที่อยู่ที่ติดต่อข้า และรับสิ่งนี้ไปด้วย" สิ่งที่ทีแบล็คยื่นไปให้นั้นมันเป็นอะไรบางอย่างที่คล้ายกับนามบัตร แต่มันคงต้องไม่ใช่นามบัตรธรรมดาแน่ ๆ

"เออ! ข้าชื่อทีแบล็ค... ร้อยโททีแบล็ค หน่วยสืบราชการลับ หัวหน้าฝ่ายสัตว์อสูร"

   จีโอรับสิ่งนั้นไว้ และเหมือนว่าจะพยายามพูดอะไรบางอย่างเพื่อให้ทีแบล็คเล่าสิ่งที่รู้เกี่ยวกับตัวเอง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเหมือนกำลังสับสนอย่างมาก

"ข้าต้องไปแล้ว ก่อนไปข้าขอคุยอะไรเป็นการส่วนตัวเล็กน้อยได้ไหม" ทีแบล็คพูดไปเหมือนมีอะไรที่สำคัญจะบอกกับจีโอ จีโอจึงตอบตกลง
"ได้ เทเลตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันเชื่อในสัตว์อสูรตนนี้ ขอให้เราคุยเป็นการส่วนตัวนะ เธอพาเด็ก ๆ ไปที่อื่นก่อนนะ"
"ก็ได้พี่จีโอ ไปเถอะเด็ก ๆ " เทเลตอบเสร็จก็พาเด็ก ๆ ออกไปเล่นที่อื่น
"เอาหล่ะตอนนี้เราอยู่กันตามลำพังแล้ว มีอะไรก็ว่ามาเถอะ" จีโอเร่งให้ทีแบล็คพูดในสิ่งที่บอกออกมา

   ตอนนี้จีโอเริ่มมีความสงสัยอย่างมากกับสิ่งที่ทีแบล็คได้บอก และมีความอยากรู้เกี่ยวกับตนเองมากขึ้นแต่ก็นึกถึงคำเตือนของทีแบล็คจึงได้ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป

"ข้าอยากเตือนแก มันสำคัญมากในตอนนี้ เจ้าหนู...ข้าอยากให้แกไปซ่อนตัวที่ไหนก่อนก็ได้ให้ไกลจากที่นี่และไกลจากพวกเด็กๆ เพราะข้าว่าอาจจะมีใครเริ่มรู้แล้วว่าแกอยู่ที่นี่ เมื่อหาที่ซ่อนได้แล้วก็ให้มาหาข้า และยังไม่ต้องสงสัยอะไรทั้งนั้น ขอให้เชื่อใจในตัวข้า ตอนนี้ข้าไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้" เมื่อทีแบล็คพูดจบ ก็เดินจากไปทันที

เมื่อจีโอได้ฟังก็อยากจะถามกลับไปว่าทำไม แต่ทีแบล็คไม่เปิดโอกาส ได้แต่รับฟังเพียงอย่างเดียว

...ในตอนนี้จีโอเริ่มคิดหนักว่าจะทำยังไงต่อไปดี

"หึ หึ หึ สงสัยจะยินอะไรดีๆ เข้าแล้ว คุ้มค่าจริงๆ ที่เสียเวลาคอยแอบฟังอยู่ตั้งนานสองนาน" ชายลึกลับปรากฏขึ้นมาต่อหน้าจีโออย่างกระทันหัน พูดด้วยน้ำเสียงที่สูง และประหลาดยิ่งนัก
"แกเป็นใคร" จีโอพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงความตกใจออกมา
"ข้าเป็นใคร อืม... ข้าเป็นใครหว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ชายผู้นี้ไม่ยอมตอบจีโอง่าย ๆ ตอบด้วยท่าที่พูดเล่นๆ กับจีโอ
"เอาเป็นว่าข้าเป็นพวกเดียวกับเจ้า เอ๋... หรือไม่ใช่กันหว่า เอาเป็นว่า ข้าจะมาจับตัวเจ้าไปหล่ะกัน"
ยังพูดไม่ทันจบ ชายผู้นี้ก็วิ่งเข้าหาจีโอทันที

ตู้มมม...เสียงจากร่างกายที่ลอยละลิ้วไปชนกันต้นไม้ แล้วมันคือเสียงของใครกัน ทั้งๆ ที่จีโอก็ยังยืนอยู่นิ่ง

"เป็นแกจริงๆ ด้วยที่ตามข้ามา" เสียงคุ้น ๆ มันคือเสียงของทีแบล็คนั้นเอง และเสียงที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้คือเสียงที่ทีแบล็คตบชายลึกลับด้วยแขนของสัตว์อสูรนั้นเอง
"แก...แกยังอยู่อีกเรอะ ก็ดีข้าจะได้เก็บงานต่อจากเมื่อกี้นี้" ชายลึกลับพูดพร้อมกับยืนขึ้นด้วยท่าทีที่เหมือนกับไม่เป็นอะไรเลย
"เจ้าหนู หนีไป ข้าจะถ่วงเวลาให้ พาเด็ก ๆ หนีไปด้วย" ทีแบล็คสั่งจีโอทันที
"ข้าจะช่วย" จีโอตอบกลับทันทีเหมือนกัน
"แกไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน รีบหนีไปซะ เร็ว ๆ " ทีแบล็คพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังอย่างมาก
จีโอไม่รู้จะทำยังไง แต่ก็เชื่อทีแบล็ค จึงรีบไปหาเทเล แล้วพาเด็กหนีไป

"โอ๊ โอ๋ จะหนีกันไปแล้วว... แต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวค่อยตามไปก็ได้ คงต้องจัดการงานตรงนี้ให้เสร็จก่อน เฮ้อ! ขี้เกียจจริงๆ สิ" ชายลึกลับพูดด้วยท่าทางสบาย ๆ เหมือนกับเบื่อหน่าย ทั้ง ๆ ที่คู่ต่อสู้คือสัตว์อสูรที่เป็นถึงหัวหน้าหน่วย
"ไม่ต้องพูดมาก อย่างน้อยข้าก็พอที่จะสามารถถ่วงเวลาได้บ้าง"
"จริงเร้ออ" เสียงของชายลึกลับดังใกล้ทีแบล็คมาก
พร้อมกับทีแบล็คก็กะอักเลือดออกมา เพราะโดนมือของชายลึกลับเสียบทะลุท้องออกไปทางด้านหลัง
"น่าเบื่อจริงๆ ไปตามจับหนูอีกตัวดีกว่า"
"เดี๋ยว มันยังไม่จบ" ทีแบล็คพูดดังขึ้นมาพร้อมกับจับมือของชายลึกลับไว้
"แกยังไม่ตายอีกเรอะ น่ารำคาญจริง แกก็อึดเหมือนกันนะ แต่คงมาได้แค่นี่แหล่ะ" ชายลึกลับพูดพร้อมพยายามดึงมือออกจากร่างทีแบล็ค แต่ดึงเท่าไหร่ก็ไม่ออกซักที และดูเหมือนว่าทีแบล็คจะสลบไปแล้วแต่มือยังจับไว้แน่น

"แกนี่มันน่ารำคาญจริงๆ ..."

ชายลึกลับเหวี่ยงร่างทีแบล็คออกไปอย่างสุดแรง ทำให้ร่างทีแบล็คลอยไปไกลเข้าไปทางในป่า
"อะ เลือดมันกะเด็นติดเต็มตัวเลย เฮ้อ เบื่อแล้วกลับไปอาบน้ำดีกว่า" อยู่ๆ  ชายผู้นี้ก็เปลี่ยนใจไม่ตามจีโอไป เขาคิดอะไรกันอยู่แน่  

   ทางด้านทีแบล็ค ร่างกายที่แนบนิ่งเต็มไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลขนาดใหญ่ที่ท้องของเขา ทำให้ทีแบล็คไม่อาจที่จะมีชีวิตอยู่รอดได้ การเสียสละเพื่อให้จีโอมีชีวิตอยู่รอดนั้นสำคัญเพียงนั้นหรือ

"หัวหน้าทีแบล็คตอบด้วย หัวหน้าตอบด้วย" เสียงจากเครื่องมือสื่อสารจากร่างทีแบล็คก็ดังขึ้น แต่ทีแบล็คก็แนบนิ่งไปแล้ว

กลับมาทางด้านจีโอ ก็พาเด็ก ๆ วิ่งหนีไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปที่ไหนได้

"พี่จีโอเราจะไปไหนกันดี" เทเลถามขึ้นมา
"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนี้เราก็ไม่มีที่อยู่แล้ว ที่จะไปก็ไม่มี"
 จีโอหยุดวิ่งแล้วก็นิ่งไปสักพัก แต่แล้วก็ดูเหมือนว่าจีโอจะคิดอะไรออกมาได้
"เอาอย่างนี้หล่ะกัน เซ็นเตอร์... เราจะเข้าไปเซ็นเตอร์กัน" จีโอตัดสินใจจะเข้าไปยังบริเวณที่รัฐบาลตั้งอยู่

จีโอคิดอะไรกันอยู่นะ แล้วมีอะไรรอจีโออยู่ที่เซ็นเตอร์ ติดตามต่อในตอนความจริง (ตอนต้น)