รักอลวนของสาวสุดเท่

ความเดิมตอนที่แล้ว

"ครูมาแล้วเรียนก่อนเถอะ"เอิร์นพูดแบบปัดๆไปดพราะไม่อยากคุยกับคนรับใช้น่าหมา

______________________________________________________________________

พักเที่ยงเอิร์นและเพื่อนๆของเธอไปทานข้าวพร้อมกับเธอเมื่อไปถึงพวกเธอจึงได้ใช้คนใช้ส่วนตัวของเธอเพื่อเป็นการลงโทษนั้นเอง

"กอล์ฟฉันกินข้าวมันไก่ นม ขนม ลูกอมแล้วก์น้ำส้มนะ"ฝ้ายพูด

"กอล์ฟฉันเป็นข้าวผัดนะ ผลไม้ สลัด นมแล้วก็ขนมนะ"มิ้วพูด

"กอล์ฟของฉันเหมือนของมิ้วนะ"รวงข้าวพูด

"ของฉันนม ไมโล โอวันติน น้ำเขียว น้ำแดง น้ำโค้ก ลูกอม ข้าวผัด ข้าวมันไก่ แต่ข้าวนั้นใส่กล่องให้หมดนะ จะเอาไปให้น้องหมาที่บ้าน"เอิร์นส่งยาวเป็นหางว้าวซะงั้น

 เอ่อ ไม่ทราบว่าพวกคุณกินหรือยัดวะ เนอะขนาดนี้ กอล์ฟได้แต่คิดในใจไม่กล้าพูดออกไป ก็ดูแต่ละคนสิ น่ากลัวT^T

"บ่นอะไร!บอกมานะ!!"เธอตวาดใส่ นี่เธอมีความสามารถที่ดคนอื่นได้อ่านความคิดคนอื่นได้ด้วยหรอ OMG O_O

"เปล่า แค่นี้ใช้มั้ย ok งั้นฉันไปละ"เขาพูดแล้วเดินไปซื้อของที่พวกเราสั่งทั้งหมด

ตอนที่พวกเธอยืนอยู่นั้นก็มีรุ่นพี่คนหนึ่งมาขอตัวรวงข้าวไป เห็นว่าจะคุยกันเห็นว่าจะขอคุยกันเป็นการส่วนตัวหน่อย รวงข้าวจึงเดินไปกับรุ่นพี่เขา ส่วนเธอและเพื่อนของเธอนั้นเดินไปเลือกโต๊ะที่จะนั่งกินเธอเห็นกอล์ฟเดินมาพอดีเขาเดินมาอย่างลำบากเพราะมีของ(หรือนั้นก็คือกับข้าวหรือขนมของเอิร์นและเพื่อนนั้นเอง)ของพวกเธออยู่เมื่อไปถึงโต๊ะเอิร์นได้ตรวจของที่เพื่อนๆของเธอสั่งไว้และทุกอย่างอย่างที่เธอและเพื่อนๆของเธอสั่งมาครบหมดทุกอย่าง เชื่อแล้วว่ะว่ามันความจำดีและเก่งจริงว่ะ

"ครบทุกอย่างใช้มั้ยครับคุณหนู"กอล์ฟพูดกับเอิร์นที่ตอนนี้กำลังอึ้งกับความจำของหมอนี่ แต่ก็พยักหน้าเบาๆตอบรับ

"เอิร์นฉันว่าเรามากินข้าวกันดีกว่า เค้ากับมิ้วหิวแล้วนะ แล้วไอรวงมันก็เดินมาโน้นแล้ว"ฝ้ายพูดแล้วเอามือลูบท้องตัวเองเบาๆ

"นั้นดิ หิวจะตายอยู่แล้ว"มิ้วพูด

"มากินกันเถอะเอาข้าวของของรวงข้าวออกมาด้วยน้ำ นม ขนมเอาออกมาให้หมดด้วย"เอิร์น

พูดแล้วหันไปสั่งคนใช้ส่วนตัวของเธอต่อแล้วก็จัดการโซ้ยข้าวตัวเองต่อ

"ครับๆๆ ผมเอาออกมาให้หมดแล้วครับ คุณหนูทานเถอะครับเดี๋ยวเย็นหมด"คนใข้ส่วนตัวของเธอพูดแแล้วนั่งลงข้างเอิร์น

เมื่อกินข้าวกันเสร็จแล้วพวกเธอจึงนัดกันไป่บ้านคนเดียวแต่เพื่อนของเธอจะมาอยู่ด้วยเป็นประจำและวันนี้ก็มีคนใช้มาด้วยเมื่อเข้ามาในบ้านของเธอเสร็จแล้วเพื่อนๆของฉันจึงตั้งคำถามรวงข้าวเป็นชุดเลย

"รวงข้าว รุ่นพี่คนมะกี้ใครอ่ะแล้วคุยอะไรกับแกบ้าง บอกมานะ"ฝ้ายถามรวงข้าวเป็นคนแรก

"เปล่า พี่เค้าเรียกไปคุยด้วยนิดเดียวน้า"รวงข้าวพูด แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย งงฟร่ะ

"แล้วพี่เค้าทำอะไรแกหรือเปล่าบอกฉันมานะ เดี๋ยวจัดการเอง"มิ้วถามต่อจากฝ้าย

"ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะ จริงมั้ยพวก"เอิร์นหันไปถามรวงข้าวจบแล้ว จึงเอียงคอถามถามเพื่อนๆที่เหลือของเธอ แต่นั้นทำให้รวงข้าวหน้าแดงกว่าเดิมซะอีก

"เปล่าซะหน่อย ก็ที่แดงเพราะเดินทางมาเหนื่อยไง เข้าใจมั้ย"รวงข้าวพูดแล้วเอามือจับหน้าตัวเอง

ต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่งั้นรุ่นพี่เค้าคงไม่มาชวนรวงข้าวไปหรอกจริงมั้ย(ถามทำไมวะ)รุ่นพี่คนนั้นรู้สึกว่าจะชื่อที่ขึ้นต้นด้วยสระ โ แล้วก็ อ อ่าง คงชื่อโอ๋หรอโอมนั้นแหละ น่าจะโอมนะ(ทำไมไม่ถามแต่แรกวะ)"รวงข้าวรุ่นพี่คนนั้นชื่ออะไรอะ ฉันอาจรู้จักก็ได้"

"พี่เค้าชื่อโอม เอิร์นถามทำไมหรอ"รวงข้าวถาม

"เปล่า แค่สงสัยน่ะ"นั้นไงฉันเก่งมั้ย เดาถูกซะด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

"กอล์ฟ ไปทำอาหารให้น้องหมาน้อยของฉันหน่อยสิ พอดีขี้เกียจทำ"เอิร์นหันไปสั่งกอล์ฟที่นั่งดูนิตยสารอยู่ข้างเอิร์นอย่างสบายอารมณ์(แต่หมอนั้นคือคนใช้นะทำไมนั่งสบายจัง)

"ฉันไม่รู้ว่าห้องครัวบ้านเธออยู่ตรงไนของบ้านนะ บ้านเธอเล็กซะด้วย "ประชดซะเจ็บเลยนะ

"ตรงไปเลี้ยวซ้าย ตรงไปอีกนิดเลี้ยวขวา ตรงอีกซักหน่อยเลี้ยวขวา ตรงอีกซักหน่อยโค้งซ้าย  แล้วเลี้ยวขวาเลี้ยวซ้าย ก็ถึงแล้ว แค่500เมตรเอง แน่นี้จิ๊บๆเนอะกอล์ฟ"เธอพูดบอกบอกทางอย่างชำนาน

"ทำไมมันไกลจังอะแก ห้องครัวอยู่ห้องข้างๆนี้เองไม่ใช้หรอ"มิ้วกระซิบถามเอิร์นเพราะสงสัย ทำไมเอิร์นจึงบอกไปแบบนั้นเพราะอะไร เจอกันตอนหน้านะครับ