รักอลวนของสาวสุดเท่

7.7

เขียนโดย coffeemilo

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.34 น.

  8 บท
  1 วิจารณ์
  12.79K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2556 22.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) บทที่2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ความเดิมตอนที่แล้ว

"เฮ้ย/เฮ้ย"


"เฮ้ย/เฮ้ย"เอิร์นและเขาคนนั้นพูดพร้อมกัน

"เอิร์นนี่แกรู้จักด้วยหรอวะ"ฝ้ายพูด

"ไม่รู้จักแต่ไอหมอนี่แหละที่ทำให้ฉันมาสายน่ะ"เอิร์นพูด

"พวกเธอรู้จักกัยด้วยหรอ"รุ่นพี่คนเดิมถาม

"เปล่าหรอค่ะ แต่ไอหมอนี่ทำให้หมูมาช้านี่แหละค่ะ"เอิร์นพูด

"งั้นเอาอย่างนี้นะ ฉันจะให้พวกเธอบอกความลับของพวกเธอต่อหน้ารุ่นพี่คนละหนึ่งอย่าง ส่วนนาย นายจะต้องเป็นคนรับใช้ของเอิร์นหนึ่งเดือน!"รุ่นพี่พูดแล้วชี้มาที่ฉัน

"เอางั้นก็ได้ครับ/หนูก็ได้เหมือนกันค่ะ"เอิร์นและกอล์ฟพูดพร้อมกัน

"งั้นฉันต้องเริ่มก่อนสินะได้ รุ่นพี่คะ!"เอิร์นพูดเสียงดังจนรุ่นพี่ทุกคนหันมาหมดเลย

"มีอะไรครับร้อง เรียกซะเสียงดังเลย"รุ่พ่ี่ที่น่าตาน่าเกลียดพูด พลางยิ้มที่พี่เค้าคิดว่าหล่อที่สุดแล้วมาให้อีก(ทั้งที่ความจริงไม่เป็นอย่างนั้นเลยซักนิด)

"พวกหนูมาสายเลยโดนรุ่นพี่ทำโทษโดยการบอกความลับของตัวเองคนละหนึ่งข้อค่ะ ความลับของหนูคือ...หนูกลัวแมลงสาบเท่านั้นแหละคร้าาา"เอิร์นพูดอย่างไม่อายว่านี่จะเป็นความลับนั้นเป็นอย่างไร หลังจากนั้นเพพื่อนๆของเธอทุกคนจึงต้องมาบอกความลับมาคนละหนึ่งข้อ ที่เด็ดคือ รวงข้าวบอกว่า'ตัวเองนั้นชอบรุ่นพี่อยู่คนนึงที่อยู่ปี2ของมหาลัยนี้ค่ะ'หลังจากนั้นรุ่นพี่คนนั้ก็น่าแดงขึ้นมาเฉยเลย เอิร์นงงคร้าาาา

เมื่อกิจกรรมละลายสติจบลง รุ่นพี่่จึงบอกให้กอล์ฟไปรับใช้กลุ่มเราเร่มจากวันพรุ่งนี้และเขาก็รับคำแต่โดยดี

วันรุ่งขึ้นเวลาที่พวกเธอจะมีคนรับใช้เป็นเวลาหนึ่งเดือนมาถึงแล้วเมื่อถึงมหาลัยพวกเธอได้มาดูว่าห้องของตัวเองนั้นอยู่ห้องไหน อ้อนี่ไง ปี1ห้องAเลขที่33ไปเรียนดีกว่าป่านนี้เพื่อนของเธอคงไปรอแล้วมั้งเมื่อไปถึงเธอจึงเดินคุยกับเพื่อนของเธอเมื่อคุยกันซักพักครูเข้ามาเราจึงต้องไปนั่งตามเลขที่ตามที่ได้บอกไว้คือแถวที่สามคนที่สามที่ขวามือและเลขที่ต่อไปทางซ้ายมือของเธอ

"หวัดดี เธอชื่ออะไรอ่า"คนเลขที่34หันมาทักเธอ

"เอิร์น ถามทำไม"เธอพูด

"ก็จะได้เรียกถูกเวลาที่ต้องให้เธอเรียกรับใช้ ส่วนชั้นชื่อกอล์ฟนะ"กอล์ฟพูด

"เฮ้ย! ทำไมนายมานั้งนี้ล่ะ"

"ก็ฉันเลขที่34นี่นา ถามได้"

"นายเรียนเก่งขนาดนั้นเลยหหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ย"

"แล้วทำไม เธอเองก็เรียนเก่งนี่"

"เออ! ครูมาแล้วเรียนก่อนเถอะ"เอิร์นพูดปัดๆไปเพราะไม่อยากพูดกับคนใช้น่าหมา

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา