water war ล่าตำนานรักเหนือน่านน้ำ

กา กา กา
เสียงอีกาตัวสีดำขับพากันร้องระงมในยามเย็น อีไรซ่ายื่นมองดูผิวน้ำที่แม่น้ำปริศนาอย่างสงบ อีไรซ่าได้แต่ถอดหายใจนั่งลงข้างแม่น้ำนั้น แสงสีแดงสาดไปทั่วพื้นผิวน้ำและมีตะวันสีแดงสะท้อนอยู่กลางแม่น้ำ อีไรซ่าไม่แม้แต่จะไปมองดูหลุมฝังศพของพ่อที่อยู่ข้างแม่น้ำ
"จ๋อม"
อีไรซ่าขว้างก้อนหินลงไปในน้ำอย่างเบื่อหน่าย เงาในน้ำที่เป็นสีแดงกระเพือบสั่นไหวระริก อีไรซ่ามองเพร็งพินิจไปในน้ำที่มีสีดำกระเพือบสลับแดง อีไรซ่ายืนขึ้ยแบบตั้งท่าแล้วจ้องลงไปในน้ำ เสียงอีการ้องระงมดังลั่นทั่วป่า แรงกดดันระอุกดความรู้สึกของอีไรซ่าอย่างรุนแรง เหงาดำในน้ำเริ่มเคลื่ยนที่ตรงมาริมตลึ่งที่เธอยืนอยู่ช้าๆ เสียงอีการ้องดังลั่นความกดดันทำให้อีไรซ่าจะหยิบปืนข้างกายออกมา เงาดำนั้นใกล้ขึ้น.........
 
"เฮ้อย่ายืนตรงนั้...."
ชายหนุ่มเจ้าหน้าที่ที่เจอกันครั้งก่อนวิ่งมาแตะไหล่อีไรซ่าอย่างรวดเร็วและเงีบยเฉียบทำให้อีไรซ่าชักกระบอกปืนมาจ่อที่หน้าท้องของเขาอย่างแรงจนชายหนุ่มถึงกับจุก
"ผมบอกแล้วว่าไม่ให้มาที่นี้"
"นายไม่จำเป็นต้องยุ่งกับฉัน...ฉันดูแลตัวเองได้"
"ผมไม่ได้ห่วงคุณ..ผมห่วงงานผมไม่อยากให้มีคนตายปริศนาในหน้าที่รับผิดขอบผมอีก"
"นายคิดว่าฉันจะยิงตัวตายมั้ย"
"..."
อีไรซ่าชี้กระบอกปืนจ่อที่ขมับศรีษะแล้วยิ้มยั่ว ชายหนุ่มยืนอึ้งแต่ก็ไม่คิดว่าอีไรซ่าจะทำจริงๆ
"แก็ก"
"นี้อย่านะ"
ชายหนุ่มกระโจนจะคว้าแขนของอีไรซ่าที่พึ่งลงไกปืนเตรียมยิงตัวเอง แต่ทว่าชายหนุ่มกลับโดนเข่าใส่ที่หน้าท้องทันทีอย่างแรงและคว้ากระชากคอเสื้อด้วยมือที่ว่างอยู่มาจ่อที่หน้าเธอเอง
"ฉันไม่ฆ่าตัวเองจนกว่าจุดประสงค์ฉันจะสำเร็จ"
"นี้คุณ...คุณทำแบบนี้ไม่ถูกนะผมหวังดี"
"ฉันไม่ต้องการการหวังดี"
อีไรซ่าเหวี่ยงชายหนุ่มลงกับพื้นแล้วเก็บปืนใส่ปอกที่เอวของเธอ ชายหนุ่มยันตัวขึ้นนั่งบนพื้นมองอีไรซ่าอย่างงงๆที่เธอชอบเล่นแรงๆกับคนอื่น
"ผมถามจริงเถอะชีวิตนี่คุณอยู่คนเดียวมาตลอดเลยรึไง"
"ฉันก็มีพ่อและแม่เหมือนคนอื่น"
"งั้นพ่อแม่คุณตั้งชื่อให้คุณว่าอะไรล่ะ"
"อีไรซ่า"
"ผมเอเดท...ยินดีที่ได้รู้จัก"
เอเดทยืนมือขึ้นเพื่อรอการสัมผัสมือจาอีไรซ่าแต่ทว่าอีไรซ่ากลับก้มลงมาจ้องตาเขม้ง
"แล้วนายจะได้รู้ว่าฉันไม่ได้มา....ดี"
อีไรซ่าคว้ามือเอเดทแล้วฉุดให้เขาลุกขึ้น ทั้งสองจ้องมองกันอย่างสังเกตุแล้วอีไรซ่าก็เดินกลับหลังหันไป เอเดทมองดูเอวและบั้นท้ายของอีไรซ่าที่แน่นและเป็นกล้ามเนื้อเล็กๆซ่ายไปมาแล้วยิ้มทะลึ่ง
"ยายวายร้าย"