คำสาปร้ายของแม่มดสุดเนี้ยบ!!!

เรียน คุณโรส สุคนธรส

เรื่อง เรียนต่อ

        เนื่องจากโรงเรียนเฟื่องของเราได้เปิดการศึกษาในปีการศึกษาใหม่ ทางโรงเรียนได้พิจรณาการร้องขอการเข้าเรียนของคุณโรสแล้ว เป็นข้อตกลงกันว่าคุณโรสมีคุณสมบัติพอที่จะได้เข้ารับเรียนวิชาเวทมนต์ขั้นกลาง ในระดับชั้น เกรด 11 หรือ มัธยมศึกษาปีที่ 5 ของโรงเรียนเฟื่อง จึงเรียนมาเพื่อทราบเพื่อมอบตัวในวันศุกร์ที่ 4 ของเดือน

                                                                                                    เรียนมาเพื่อทราบ

                                                                                                 ฝ่ายธุรการโรงเรียนเฟื่อง

หะ หะ หะ กรี้ดๆๆๆ))))  (><  )(  ><) จริงๆหรอเนี่ย โรงเรียนเฟื่องรับฉันเข้าเรียนเวทมนต์แล้ว ว้าว ว้าว ว้าว หลังจากที่ยื่นใบสมัครตั้งแต่สามปีก่อน โอ้ว~ ลืมไปเลยนะเนี่ยว่าเคยสมัครไป ดีใจดีใจ งั้นวันนี้กลับไปหาแม่ที่บ้านดีกว่าเออ.. แล้ววันนี้วันที่เท่าไรหล่ะเนี่ย

"นี่ๆ แก้ว แก้ว))" อ้าวยัยนี้เรียกก็ไม่ได้ยิน ต้องฉันมาตรการขั้นหนึ่งซะแล้ว

แล้วฉันก็เอามือไปป้องหูยัยแก้วแล้วก็.....

"ยัยแก้ววววววววววววว))))))))))))))))" ตะโกนเรียกชื่อให้หูแตกกันไปข้างไงหล่ะ ฮ่ะ ฮ่า

"โอ้ย! ไอ้เพื่อนบ้า ถ้าหูฉันแตกขึ้นมาจะทำยังไงห๊ะ! ฉันต้องใช่หูทำมาหากินนะเว้ย ถ้าฉันไม่ได้ยินอะไร ฉันจะแกะเพลงช่วยทำการบ้านแกได้ไม๊ ห๊ะ!"

"โอ๋ๆ อย่างอนไปเลยนะเพื่อนคนสวย ถ้าแกไม่ช่วยฉันแกะเพลง การบ้านฉันคงไม่เสร็จ ขอโทษน๊า~~ แต่ก็เป็นความผิดของแกเหมือนกันนั้นแหละ นี่ฉันเรียกตั้งหลายรอบแกก็ไม่หันมาสักที"  (สุดท้ายก็โทษคนอื่นจนได้สินะ>>นักเขียน)

"จริงๆเลยสินะ อ่าๆ แล้วมีอะไร"

"เอ้อ! จะถามว่าวันนี้วันที่เท่าไรแล้ว"

"วันที่ 24 "

"อ่าๆ"

"ทำไม?"

"เปล่าๆ เปล่าหรอกไม่มีอะไร แกแกะเพลงต่อเหอะ ฉันไม่กวนล่ะ"

  ถ้าวันนี้ 24 เป็นวันพุธ ก็อีกสองวันแล้วหล่ะสิที่ต้องไปรายงานตัว >< อร๊าย ตื่นเต้นๆ ถ้างั้นวันนี้ต้องรีบกลับไปบอกคุณแม่และก็เตรียมตัวไปโลกเวทมนต์ >< อร๊าย(อีกรอบ) ตื่นเต้นอีกแล้ว ตั้งแต่ยื่นใบสมัครเมื่อสามปีก่อนก็ไม่ได้โลกเวทมนต์ไปอีกเลย ช่างเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นจริงๆ!!

กริ้ง~~))

ว้าว! เสียงสวรรค์ เลิกเรียนแล้ว กลับบ้าน กลับบ้าน

"นี่ๆ รส เราไปกินไอติมหน้าโรงเรียนป่ะ"

"เออ.. ขอโทษทีนะ บังเอิญว่าวันนี้มีธุระต้องกลับบ้านเร็วหน่อยหนะ" ไม่ใช่อะไรหรอกอยากรีบกลับไปบอกแม่แล้ว

"อือๆ ไม่เป็นไร"

เอ้อ! โทรบอกพี่เนตรก่อนดีกว่าว่าวันนี้กลับไปหาแม่ จะได้ไม่มารับเก้อ 

ตู้ด ตู้ด ตู้ด

"ฮาโหล รสพี่ใกล้ถึงโรงเรียนแล้วหล่ะ เธอไปรอพี่หน้าโรงเรียนได้เลย"

"อ..เออ.. พี่เนตร วันนี้รสว่าจะไปนอนบ้านแม่หนะ"

"อ้าวหรอ งั้นไม่เป็นไรเดียวพี่ไปส่ง"

"ขอบคุณค่ะ งั้นเดียวรสไปรอหน้าโรงเรียนนะคะ"

ติ้ดๆๆ วางโทรศัพท์จากพี่เนตรเสร็จก็รีบเอากระเป๋าแล้วก็กล่องวิ่งไปหน้าโรงเรียนอย่างรวดเร็ว เพราะอยากกลับบ้านไปบอกแม่เต็มทีแล้ว ><  

นั้นไงๆรถพี่เนตรมาแล้ว

บรืน)) เอี้ยด!

ฉันรีบเปิดเบาะหลังยัดของลงไปแล้วก็วิ่งมานั้งเบาะหน้าทันทีจนพี่เนตรดุตาเขียว

"นี่จะรีบไปไหน ไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ ไม่ดงไม่ดูมันหล่ะรถที่สวนไปสวนมาหนะ"

"แฮะๆ ก็รสรีบคิดถึงแม่นะค่ะ แล้วก็จะได้ถึงบ้านเร็วๆ พี่เนตรจะได้ไม่กลับบ้านค่ำมืดไงคะ"

"ไม่ต้องกังวลหรอก วันนี้พี่ค้างด้วย"

"หะ!"

"มีอะไร พี่ก็คิดถึงแม่เหมือนกันนะ ไม่ได้ไปนอนกับท่านซะนาน"

"เออ เปล่าหรอกค่ะ แค่แปลกใจเฉยๆ"

แล้วรถก็แล่นไปอย่างเรื่อยๆตามถนนอีกสายหนึ่งที่ปรกติจะต้องไปอีกทางหนึ่งเพ่อกลับบ้าน ผ่านไป 20 นาที

"รสถึงแล้ว ลงไปเปิดประตูหน่อบป่ะ"

"ค้าาา" ลงจากรถลงมา เดินไปที่ประตูบ้านก็กดรหัสประตูเข้าไป ประตูก็เปิดออกช้าๆพร้อมกับคนข้างไหนบ้านวิ่งออกมาดูว่าใคนมาเยือน

"ว้าว คุณหนูรสกลับมาบ้านหรือคะเนี่ย"

"อร็าย~ คิดถึงแม่นมมากๆเลย มัวฟ! หอมหน่อยๆ"

แม่นม หรือ ป้าศรี  เป็นพี่เลี้ยงให้ฉันตั้งแต่เกิดรวมถึงพี่เนตรด้วย แม่นมเป็นคนที่ใจดีมากๆ ทำอาหารอร้อย อร่อย แถมชอบร้องเพลงให้ฟังอีกต่างหาก เพราะมากๆด้วย ฉันถือให้แม่นมเป็นแม่คนที่สองเลยนะ ที่จริงแล้วแม่นมอยู่ที่บ้านนอก สมัยสาวๆแม่ไปจ้่างมาเป็นแม่บ้านด้วยที่อายุห่างจากแม่ไม่มากทำให้สนิทกับแม่ และที่เป็นคนจิตใจดี ซื่อๆ แม่จึงวางใจให้มาช่วยดูแลลูก 

"ทำมาเป็นปากหวานนะคะคุณหนูรส ป้ารู้ทันหรอกว่าจะมาให้ป้าทำอาหารอร่อยๆให้กินหน่ะ"

"โธ่~~ แม่นม รสคิดถึงแม่นมจริงๆ น๊า~~"

"ค้าา ป้าก็คิดถึงคุณหนูรสเหมือนกัน"

"สวัสดีค่ะ ป้าศรี" พี่เนตรเดินเข้ามาทักแม่นมหลังจากที่เอารถเข้าไปเก็บแล้ว

"อ้าว! คุณเนตร สวัสดีค่ะ" 

"คุณแม่อยู่ด้านในรึเปล่าคะ"

"ค่ะๆ คุณหญิงอยู่ด้านใน"

ฉันเคยถามแม่นมว่าทำไมไม่เรียกพี่เนตรว่าคุณหนูเหมือนที่เรียกฉัน เรียกแค่คุณ แม่นมบอกว่าพี่เนตรเป็นพี่คนโตและยังมีบุคลิกที่เป็นผู้ใหญ่จึงเรียกแบบนั้น

"งั้นเราเข้าบ้านกันเถอะค่ะคุณหนูรส คุณแม่ต้องดีใจแน่ๆเลยที่คุณหนูมา"

"ค่ะ ^^"

.....................ตอนที่ 3 ไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ยังไม่จบเดียวมาเขียนใหม่ติอตามกันด้วยนะคะ :))...................