I'm not your playmate : กูไม่ใช่เพื่อนเล่นมึงครับ!

8.4

เขียนโดย Master

วันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 14.16 น.

  25 บท
  18 วิจารณ์
  58.95K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) Need…

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
8
Need… แค่อยาก...
 
 
“เก้า วันนี้ไปเตะบอลกันมั้ยวะ?” หนังชวนผมในตอนเย็นของวันจันทร์
 
“หา? เอ่อ...” ถ้ากูบอกว่ากูจะอ่านหนังสือ พวกมึงจะหัวเราะเยาะกันมั้ยครับ?
 
“เอาดิๆ ไปกันเยอะๆ สนุกออก วันนี้พวกไอ้ต้องมาด้วยนะเว้ย!”
 
ต้องคือเด็กโรงเรียนอื่นที่รู้จักกับพวกผมตอนพวกผมไปแดก... เอ๊ย! ดื่มกัน เป็นพวกโรงเรียนชายล้วน แถมพวกไอ้ต้องเป็นนักฟุตบอลด้วย
 
“ยังไงพวกมึงก็ชนะมีไอ้ต้องซะอย่าง”
 
“ไอ้ต้องมาเป็นคู่แข่งว่ะ”
 
“หอง! ไม่เอาอ่ะ ไม่อยากเสี่ยงตายว่ะ”
 
ป้าบ!
 
“เดี๋ยวไอ้เก้ากับกูจะตามไป ไม่ต้องห่วง ไปเคลียร์ที่รอเลย” คิง มึงโผล่มาทีไรชีวิตกูบรรลัยทุกทีเลย มึงเลิกโผล่มาแบบกูไม่รู้ตัวได้มั้ยว่ะครับ?
 
“เออๆ”
 
เชี่ยหนังคร้าบ!!! เชื่อฟังมันอย่างกับเป็นลูกไล่มันอ่ะ! ถ้ามันสั่งมึงไปตาย มึงจะไปมั้ยครับ?
 
“คิง มึงก็รู้ว่ากูจะกลับไปอ่านหนังสือ”
 
“เออน่า”
 
ตั้งแต่วันเสาร์ที่ไปดื่มกัน แล้วผมไปสลบเหมือดอยู่ที่บ้านมัน มันก็ดูแปลกไปตั้งแต่วันนั้น เหมือนมันจะหลบหน้าผม
 
...ประมาณนั้นมั้ง?
 
“ไปก็ไปว่ะ”
 
สุดท้ายผมก็ปลงตกสักที ไปก็ไปว่ะ!
 
 
 
“คิง... มึงแน่ใจว่ามาถูกที่?”
 
“แหงดิว่ะ กูไม่ใช่เด็กหลง”
 
“แต่ว่านะ...”
 
นี่มันสนามใหญ่ของจังหวัดไปใช่เหรอว่ะ?! มึงเช่าสนามเขาเลยเรอะ!
 
“ไง คิง เก้า”
 
“ดี” ผมยิ้มพร้อมโบกมือทักทายไอ้ต้อง
 
“อืม”
 
“ยังตัวติดกันเหมือนเดิมเลยนะ”
 
“พวกกูไม่ใช่แฝดสยาม” เอาไปหนึ่งดอก... ผมแอบสะใจ
 
“เรอะ?” แล้วต้องมันก็หัวเราะ หัวเราะห่าไรครับ? ผมมึน
 
“เอาๆ วันนี้พวกกูมีซ้อมก่อนไปแข่งกับอีกจังหวัด กูเลยได้สนามมาซ้อม อยากแข่งกับพวกมึงอีกครั้งว่ะ... ที่สอง”
 
เอิ่ม...วอนหาเท้าเหรอครับ? คิงขมวดคิ้วแล้วนะมึง
 
ผมกระตุกชายเสื้อคิงเบาๆ ส่ายหน้าไม่ให้มันเดินไปต่อยมัน เมื่อช่วงปิดเทอมพวกเราแข่งบอลประจำจังหวัดกันแล้วแพ้พวกมัน ได้ที่สองไปแทน แอบเสียใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่มากเท่าไหร่ แต่คิงมันโมโหมาก
 
“ไปเหอะ... ลงสนามดีกว่า” ผมบอก
 
“เออ”
 
มันปัดมือผมทิ้งแล้วเดินนำไปก่อน ผมเลยเดินตามไป ได้ยินเสียงต้องมันเห่าเบาๆตามหลังว่าเดินตามอย่างกับลูกหมา แต่ผมต้องสนใจ?
 
เฮอะ! ผมไม่สนใจหรอก
 
“เก้า มึงไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ” คิงไล่ผม ทั้งที่คนอื่นก็เปลี่ยนกันได้แท้ๆ แต่ทำไมไล่ผมคนเดียวอ่ะ? “ที่มันเต็ม ไม่ต้องมาเบียดกู”
 
“เร๊อะ!” ผมขึ้นเสียงสูง แต่พอมันหันมาจ้องหน้า โอเคๆ ผมไปก็ได้ ชิ!
 
ผมเดินไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำชายด้านหลัง พอออกมาก็เจอคิงคนเดียวที่เหลืออยู่คนอื่นเขาไปวอร์มกันหมดแล้ว เหลือแต่มันคนเดียวที่ไม่ไป มันพยักหน้าให้ผม แล้วเราสองคนก็เดินออกมาพร้อมกัน
 
“มึงเป็นโกล์ว” ผมตอบรับงึมงำในคอให้คิง
 
คนมาดูเกือบครึ่งสนามเหมือนกัน ทั้งที่เป็นการซ้อมธรรมดา แต่คนมาเยอะมาก แถมส่วนมากเป็นผู้หญิง... ที่มาดูพวกผม (เหรอ?)
 
“คิงหล่ออ่ะแก กรี๊ด~”
 
“พี่ต้องหล่อกว่า กรี๊ด~”
 
ผมหวังว่าอาจจะมีสักสองสามเสียงตะโกนชมผมบ้าง
 
“พี่เก้ายืนอยู่กับพี่คิงแล้วน่ารักเว่อร์อ่ะ” เอิ่ม... อีกแล้วเหรอครับ? เฮ้อ~ เหนื่อยใจจริงเว้ย
 
เกิดมา... เตี้ย (เจ็บช้ำ) ต้องทำใจ ฮึ่ย!
 
 
ไม่นานก็มีกรรมการเสื้อดำออกมาคนหนึ่งเรียกพวกผม แล้วพูดอะไรก็ไม่รู้สักพัก แล้วก็เป่านกหวีด ...เกมส์ได้เริ่มขึ้นแล้ว
 
“ส่งบอลดิว่ะๆ”
 
โกล์วอย่างผมมีหน้าที่ยืน... รอ... ตะโกนด่าเพื่อนในทีม... และรับลูกที่จะมานานๆครั้ง ส่วนมากจะว่างขนาดนั่งร้องเพลงได้เลย ก็พวกมันเก่งเกินไป แย่งบอลกันอุตลุด ไม่จบไม่สิ้นสักที
 
เฮ้อ~ เซ็ง กูอยากอ่านหนังสือ อุตส่าห์ตั้งใจแล้วนะเว้ย!
 
รู้สึกว่าบอลจะเริ่มมาทางนี้แล้ว แต่ไม่อยากลุกเลยเว้ย! ใครเลี้ยงลูกมาว่ะ เดี๋ยวพ่อตบเลย...
 
...เอิ่ม... คิง... กูขอโทษว่ะ ถอนคำพูดด้วย
 
“อย่ายิงโกล์วตัวเองดิว่ะ เหี้ยคิง” จีนตะโกนด่า
 
“เออกูรู้แล้วน่า แต่เหี้ยแม่งประกบกูอยู่เนี่ย”
 
“ก็ส่งบอลเด้!” ผมตะโกนใส่ “แล้วมึงมาทางนี้ทำไมแต่แรกว่ะ?”
 
“มึงรับดีๆนะเว้ยเก้า”
 
เหี้ย!!! แม่ง!!! มันไม่ตอบคำถามผม แต่ตะโกนมาแทน พอพูดจบ มันก็วิ่งตรงมาทางผม แล้วยิงลูกทันที ผมที่ไม่ทันระวัง...
 
ปี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด~!!!
 
“ฟาล์ว เข้าโกล์วตัวเอง”
 
ห่ารากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!
 
“มึงยิงเข้าโกล์วตัวเองทำไมว่ะ” ผม... นายตองเก้า ป๊อกเก้า รัดเกล้า (ไม่ฮา) กำลังทำใจกล้าด่ามันอยู่ มันคงไม่ฆ่าผมหรอกเนอะ?
 
“กูบอกให้มึงรับ” เออ อันนี้กูผิด
 
“แล้วทำไมมึงไม่ส่งบอลช้าๆ”
 
“เดี๋ยวไอ้ต้องแย่งได้” ก็ถูกของมัน...
 
“แล้วมึงมาทางนี้ทำไมแต่แรกว่ะ?” อันนี้ผมสงสัยมาก
 
“กูก็แค่อยาก...”
 
“หา?”
 
“กูแค่อยากเห็นหน้ามึง... แค่นั้นเอง” มันพูดจบแล้วเดินหนีไป เมื่อกี้มันพูดว่าอะไรนะ? มึงพูดว่าอะไรนะ?
 
“เขาเรียกว่าการสารภาพรักรึเปล่าว่ะ?” นะตะโกนถาม
 
เหยดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!
 
เชี่ยคิง จำไว้นะมึง! กูรู้นะว่ามึงพูดล้อเล่น แสรดดดดดด!!
 
ตายห่าไปซะ ตายห่าไปซะ!!!
 
 
 
:: TALK ::
 
มาช้าดีกว่าไม่มา (ฮา)
พอดีติดสอบ O-Net เจ้าค่า (ไรท์อยู่ม.3) T^T กลับมาแล้วน้อ
คราวนี้จะรีบอัพนะ ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา