รักวุ่นวายของยัยอ้วนกับนายสุดหล่อ
9.4
19) ในที่สุดก็เขินอีกจนได้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันกับพี่พาสเมื่อตกลงกันเสร็จเราสองคนก็แยกย้ายกลับไปทำงานของตัวเองกันต่อโดยที่ไม่พยายามมองหรือเข้าใกล้กันมากนัก ก็น่ะ เพิ่งจะบอกรักกันไปเมื่อกี้ใครมันจะไปทำตัวปกติได้หล่ะขอทำใจสักนิดก่อนตอนนี้ยังรู้สึกว่าหน้าร้อนๆอยู่เลย
"น้องวิว ไปไหนมาครับ"
"วิวไปทำธุระส่วนตัวนิดหน่อยหน่ะค่ะ"
"ครับ ถ้ายังไงให้พี่ช่วยเสริฟน้ำนะ"
"อย่าเลยค่ะรบกวนพ่อเลี้ยงเปล่าๆแค่นำไม้มาช่วยวิวก็ขอบคุณมากๆแล้ว"
"ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจ ให้พี่ได้ช่วยเถอะน่ะ"
"งั้นก็รบกวนด้วยน่ะค่ะ"
"ครับ"
จะว่าไปพ่อเลี้ยงเขาก็เป็นคนดีมากๆเลยน่ะทั้งสุภาพ มีน้ำใจ และเสมอต้นเสมอปลายฉันก็ยังแอบสงสัยตัวเองอยู่นิดๆว่าทำไมถึงไม่ชอบพ่อเลี้ยง
"ว่าสาวฮอต"
"อะไรพี่ปอนด์"
"เปล่า แค่มาดูว่าอุณหภูมิความฮอตของน้องพี่มันถึงจุดเดือดแล้วหรอหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ถึงได้ตามขายขนมจีบกันจนหัวกะไดบ้านไม่หายเลย"
"แซวหรอ"
"เปล่า แล้วตกลงคุยกับไอ้พาสเคลียร์ยัง"
"ค่ะเรียบร้อยแล้ว"
"ดีแล้ว แล้วสรุปว่าไง"
"ก็ไม่ว่าไง"
"เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยน่ะหมู"
"ไม่เล่า ไปดีกว่า เห็นหน้าพี่แล้วปวดหัว"
"จ้า ฉันไม่ใช่ไอ้พาสนี่"
ฉันเดินเลี่ยงหนีไอ้พี่ช่างล้อออกมาอีกทางระหว่างทางไปครัวฉันก็เห็นพี่พาสกำลังเลื่อยไม้อย่างขมักเขม้นอยู่โดยแวดล้อมไปด้วยสาวๆที่ต่างคนก็แย่งกันดูแลจนหน้าหมั่นไส้ เห็นแบบนี้แล้วก็แอบกังวลเล็กๆว่าอนาคตข้างหน้าถ้าเราคบกันจริงๆฉันจะทนเห็นภาพพวกนี้ได้รึเปล่า แล้วพี่พาสจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่นเมื่อไหร่ก็พี่พาสฮอตซะขนาดนี้รอบตัวก็มีแต่ผู้หญิงสวยๆทั้งนั้นเลยด้วยมันก็เป็นเรื่องที่น่ากังวลไม่ใช่หรอ ฉันเดินคิดด้วยจิตใจที่ล่องลอยจนไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่าพี่พาสวิ่งตามมาตอนไหนรู้อีกทีก็ตอนที่ถูกจับเข้าที่หัวไหล่แล้ว
"พี่พาส 0/////0 มี มีอะไรหรอค่ะ"
"ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกพี่แค่อยากให้วิวช่วยอะไรสักอย่างนึงน่ะ"
"อะไไรหรอค่ะ"
"ช่วยอยู่ห่างจากพ่อเลี้ยงหน่อยได้มั้ย"
"ทำไมหรอค่ะ?"
"พี่...พี่ พี่ หึง!"
"0/////0พี่พาส!"
"ได้มั้ยวิว"
"จะพยายามค่ะ0/////0"
"ขอบคุณน่ะ พี่ทำให้วิวลำบากใจรึเปล่า"
"เปล่า เปล่าค่ะ0/////0"
"ถ้างั้นพี่ขออีกอย่างนึงได้มั้ย"
"ขออะไรค่ะ"
"พี่ขอกำลังใจ"
"กำลังใจ?"
ฉันทำหน้างงในตอนแรกแต่พอพี่พาสเอี้ยงแก้มเข้ามาใกล้ฉันก็รู้เลยว่ากำลังใจอะไรจนตอนนี้จากหน้างงกลายเป็นหน้าไหม้ไปเรียบร้อย
"ได้มั้ยวิว"
"0/////0คือ เอ่อ"
"น่ะ"
จุ๊บ!
ฉันกระโดจุ๊บที่แก้มพี่พาสด้วยความไวแสงแล้วก็ต้องเอามือกุมหน้าวิ่งหนีออกมาด้วยความเขินทันที แค่มองหน้าตรงๆก็เขินมากอยู่แล้ว แล้วนี้มาจุ๊บแก้มมันก็เลยยิ่งเขินใหญ่ถึงแม้ว่าเราจะเคยจูบกันมาแล้วก็เถอะแต่นั่นมันเป็นเกมเรายังไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแต่นี้ อร๊ายยยยย~เชินจัง0/////0
"น้องวิว ไปไหนมาครับ"
"วิวไปทำธุระส่วนตัวนิดหน่อยหน่ะค่ะ"
"ครับ ถ้ายังไงให้พี่ช่วยเสริฟน้ำนะ"
"อย่าเลยค่ะรบกวนพ่อเลี้ยงเปล่าๆแค่นำไม้มาช่วยวิวก็ขอบคุณมากๆแล้ว"
"ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจ ให้พี่ได้ช่วยเถอะน่ะ"
"งั้นก็รบกวนด้วยน่ะค่ะ"
"ครับ"
จะว่าไปพ่อเลี้ยงเขาก็เป็นคนดีมากๆเลยน่ะทั้งสุภาพ มีน้ำใจ และเสมอต้นเสมอปลายฉันก็ยังแอบสงสัยตัวเองอยู่นิดๆว่าทำไมถึงไม่ชอบพ่อเลี้ยง
"ว่าสาวฮอต"
"อะไรพี่ปอนด์"
"เปล่า แค่มาดูว่าอุณหภูมิความฮอตของน้องพี่มันถึงจุดเดือดแล้วหรอหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ถึงได้ตามขายขนมจีบกันจนหัวกะไดบ้านไม่หายเลย"
"แซวหรอ"
"เปล่า แล้วตกลงคุยกับไอ้พาสเคลียร์ยัง"
"ค่ะเรียบร้อยแล้ว"
"ดีแล้ว แล้วสรุปว่าไง"
"ก็ไม่ว่าไง"
"เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยน่ะหมู"
"ไม่เล่า ไปดีกว่า เห็นหน้าพี่แล้วปวดหัว"
"จ้า ฉันไม่ใช่ไอ้พาสนี่"
ฉันเดินเลี่ยงหนีไอ้พี่ช่างล้อออกมาอีกทางระหว่างทางไปครัวฉันก็เห็นพี่พาสกำลังเลื่อยไม้อย่างขมักเขม้นอยู่โดยแวดล้อมไปด้วยสาวๆที่ต่างคนก็แย่งกันดูแลจนหน้าหมั่นไส้ เห็นแบบนี้แล้วก็แอบกังวลเล็กๆว่าอนาคตข้างหน้าถ้าเราคบกันจริงๆฉันจะทนเห็นภาพพวกนี้ได้รึเปล่า แล้วพี่พาสจะเปลี่ยนใจไปชอบคนอื่นเมื่อไหร่ก็พี่พาสฮอตซะขนาดนี้รอบตัวก็มีแต่ผู้หญิงสวยๆทั้งนั้นเลยด้วยมันก็เป็นเรื่องที่น่ากังวลไม่ใช่หรอ ฉันเดินคิดด้วยจิตใจที่ล่องลอยจนไม่ทันได้รู้ตัวเลยว่าพี่พาสวิ่งตามมาตอนไหนรู้อีกทีก็ตอนที่ถูกจับเข้าที่หัวไหล่แล้ว
"พี่พาส 0/////0 มี มีอะไรหรอค่ะ"
"ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกพี่แค่อยากให้วิวช่วยอะไรสักอย่างนึงน่ะ"
"อะไไรหรอค่ะ"
"ช่วยอยู่ห่างจากพ่อเลี้ยงหน่อยได้มั้ย"
"ทำไมหรอค่ะ?"
"พี่...พี่ พี่ หึง!"
"0/////0พี่พาส!"
"ได้มั้ยวิว"
"จะพยายามค่ะ0/////0"
"ขอบคุณน่ะ พี่ทำให้วิวลำบากใจรึเปล่า"
"เปล่า เปล่าค่ะ0/////0"
"ถ้างั้นพี่ขออีกอย่างนึงได้มั้ย"
"ขออะไรค่ะ"
"พี่ขอกำลังใจ"
"กำลังใจ?"
ฉันทำหน้างงในตอนแรกแต่พอพี่พาสเอี้ยงแก้มเข้ามาใกล้ฉันก็รู้เลยว่ากำลังใจอะไรจนตอนนี้จากหน้างงกลายเป็นหน้าไหม้ไปเรียบร้อย
"ได้มั้ยวิว"
"0/////0คือ เอ่อ"
"น่ะ"
จุ๊บ!
ฉันกระโดจุ๊บที่แก้มพี่พาสด้วยความไวแสงแล้วก็ต้องเอามือกุมหน้าวิ่งหนีออกมาด้วยความเขินทันที แค่มองหน้าตรงๆก็เขินมากอยู่แล้ว แล้วนี้มาจุ๊บแก้มมันก็เลยยิ่งเขินใหญ่ถึงแม้ว่าเราจะเคยจูบกันมาแล้วก็เถอะแต่นั่นมันเป็นเกมเรายังไม่ได้รู้สึกอะไรต่อกันแต่นี้ อร๊ายยยยย~เชินจัง0/////0
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ