รักวุ่นวายของยัยอ้วนกับนายสุดหล่อ
9.4
15) พ่อเลี้ยงอนันต์2 (พาส)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมเดินตามน้องมันเข้ามาข้างในอีกครั้ง น้องมันยืนนิ่งหยุดอยู่ข้างหน้าห้องมองไปที่พ่อเลี้ยงอย่างหวาดๆไม่ยอมเดินเข้าไปสักทีจนพ่อเลี้ยงมันเป็นคนหันมาเห็นเอง ดวงตาพ่อเลี้ยงเบิกกว้างตามด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจแบบที่ผมเข้ามาเมื่อกี้ยังไม่เห็นเลยครับ พ่อเลี้ยงรวบเอกสารแบบลวกๆแล้วรีบลุกขึ้นแล้วเดินตรงมายืนตรงหน้าน้องมันทันที
"น้องวิว มะมาได้ยังไงครับ ทำไมไม่บอกพี่ก่อนพี่จะได้ให้คนไปรับ แล้วเดินทางมาเนื่อยมั้ยครับ ร้อนรึเปล่า เมื่อยมั้ยครับนั่งก่อนมั้ย หิวน้ำรึเปล่า แต่พี่ว่าคงจะร้อนดูสิเหงื่อออกเลย ใครอยู่ข้างนอกบ้างเอามาให้แขกหน่อยเอาน้ำอะไรดีครับน้องวิวน้ำสตอเบอร์รี่มั้ยไร่พี่ทำเองอร่อยมากเลยนะ เอาขนมมั้ย อยากได้อะไรบอกพี่ได้เลยนะครับน้องวิว..."
"เอ่อๆพ่อเลี้ยงค่ะ พ่อเลี้ยงจะให้วิวตอบตอนไหนค่ะ คือวิวตอบไม่ทัน"
"อ้าวนี่พี่ถามเร็วไปหรอครับ"อื้อหื้อ ไอ้คุณพ่อเลี้ยงครับเร็วมากเลยล่ะครับล่อซะเป็นชุดนี้ถ้าน้องวิวมันไม่เบรคไว้คงจะมาอีกเป็นชุด
"ถ้างั้นพี่ว่าเชิญน้องวิวนั่งก่อนดีกว่านะครับ"พ่อเลี้ยงมันพูดแล้วดึงเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานให้น้องมันนั่งลงครับ สุภาพบุรุษซะ
"ขอบคุณค่ะ"พ่อเลี้ยงมันเดินอ้อมไปนั่งยังเก้าอี้ประจำ พอนั่งเสร็จสายตามันก็ประสานเข้ากับผมพอดี
"อ้าวคุณมายืนตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ผมไม่ทันสังเกต"กูคงเป็นอากาศธาตุสินะ กูมายืนตรงนี้เป็นชาติแล้วครับแต่มึงไม่เห็นเองครับไอ้คุณพ่อเลี้ยง
"แล้วคุณมาอีกทำไมครับผมก็บอกแล้วไงครับว่าผมไม่มีไม้ขายให้เชิญคุณกลับไปเถอะครับ น้องวิวว่าแต่มาหาพี่มีธุระอะไรรึเปล่าครับ"แหมมึงสนใจกูมาก ไม่คิดจะเชิญกูนั่งสักนิดเลยหรอครับมาถึงไล่กูกลับเลย
"คือนี่พี่พาสค่ะ รุ่นพี่ที่ม.ของวิวเอง"
"อ้าวหรอครับ ขอโทษนะครับผมไม่รู้ ถ้างั้นก็เชิญนั่งก่อนสิครับ"
"ขอบคุณครับแต่ไม่เป็นไร"
"ตามใจครับ ว่าแต่น้องวิวมาหาพี่ต้องการอะไรรึเปล่าครับ"ดู๊ดูมันไม่คิดจะง้อแขกเลยเสียมารยาทมาก แล้วพ่อเลี้ยงมันก็หันไปสนใจน้องวิวมันต่อโดยไม่สนใจผมอีกเลยครับ
"คือวิวจะมาขอซื้อไม้จากพ่อเลี้ยงนะค่ะ คือวิวมาออกค่ายสร้างโรงเรียนแต่ทีนี่ไม้โดนไฟไหม้ไม้ที่มีเลยไม่พอนะค่ะวิวก็เลยนึกขึ้นได้ว่าพ่อเลี้ยงทำโรงเลื้อยไม้อยู่ที่นี่ด้วย วิวเลยลองมาขอความช่วยเหลือดูนะค่ะ"
"อ๋อครับ พี่เข้าใจนะแต่ช่วงนี้ออเดอร์เยอะมากเลยไม้เท่าที่มีอยู่ก็แทบจะแปรรูปส่งไม่ทันแล้ว"
"แต่ว่าวิวมีความจำเป็นจริงๆนะค่ะ ยังไงวิวขอความกรุณาจากพ่อเลี้ยงด้วยนะค่ะ"น้องมันยกมือไหว้ไอ้พ่อเลี้ยงนั่นครับพอพ่อเลี้ยงมันเห็นก็รีบจับมือน้องมันไม้ให้ไหว้ทันที ไอ้นี่ก็เนียนน้องวิวมันเลิกไหว้นานล่ะแต่มือเนี่ยไม่ยอมปล่อยจนน้องมันต้องพยายามชักมือกลับเห็นแล้วอารมณ์ขึ้นเลยไวเท่าความคิดผมเดินไปกระชากมือน้องมันจากมือของไอ้พ่อเลี้ยงนั่นทันที ผมฉุดมือให้น้องมันยืนขึ้นน้องมันก็มองผมแบบงงๆ
"ผมเข้าใจแล้วล่ะครับพ่อเลี้ยง ยังไงผมก็ขอบคุณพ่อเลี้ยงมากนะครับที่สละเวลาฟังเรื่องของพวกเรายังไงวันนี้พวกเราก็ขอตัวกลับก่อนนะครับ ไปวิว"ผมลากน้องมันให้เดินตามออกมาไอ้พ่อเลี้ยงมันยังคงยืนมองที่มือผมกับน้องวิวที่จับกันอยู่ไม่วางตาเลยครับมองแบบขวางๆด้วย ไมมีอะไรไม่ต้องมองเว้ยคนนี้ของกู ผมหยุดตัวเองกระทันหันจนน้องมันมาชนหลังผมเต็มเลยครับ อะไรนะเมื่อกี้ผมพูดว่าอะไรนะ น้องวิวมันเป็นของผมงั้นหรอบ้าน่า ผมพูดออกไได้ไงแม้จะพูดในใจก็เถอะ แต่ผมก็ต้องสะดุ้งเมื่อน้องมันมาสะกิดๆแถมแขนในขณะที่ผมกำลังอยู่ในภวังค์
"พี่พาสเป็นอะไรค่ะ แล้วลากวิวออกมาทำไมค่ะ"
"เปล่า แล้วเราจะอยู่ทำไมในเมื่อพ่อเลี้ยงมันก็บอกแล้วว่าไม่มีไม้ให้"
"แต่ถ้าเราลองขอร้องอีก..."
"ไม่มีแต่กลับได้แล้ว"
"เดี๋ยวครับน้องวิว เดี๋ยว"ไอ้พ่อเลี้ยงมันวิ่งตามออกมา ไม่รู้ว่าจะตามมาทำไม
"มีอะไรครับพ่อเลี้ยง"มันไม่สนใจผมเลยครับหันปมองทางน้องมันแล้วเดินแทรกกลางระหว่างผมกับน้องมันให้มือผมหลุดจากมือน้องมัน ไอ้นี่
"มีอะไรหรอค่ะ"
"คือพอดีพี่นึกได้นะว่าเรายังพอมีไม้ที่ไม่ต้องรีบ่สงอยู่อีกเยอะพี่คิดว่าน่าจะพอให้น้องวิวเอาไปใช้สร้างโรงเรียนได้"
"จะจริงหรอค่ะ"
"ครับ แต่พี่มีข้อแหมนะ"
"ข้อแม้อะไรค่ะ"
"น้องวิวต้องอนุญาตให้พี่ไปช่วยน้องวิวสร้างโรงเรียนด้วย"
"อันนี้ต้องถามพี่พาสนะค่ะเพราะพี่พาสเป็นประธาน ว่าไงค่ะพี่พาส"ไอ้แผนสูงคิดจะมาทำคะแนนด้วยการเอาไม้มาล่อที่เมื่อกี้กูขอร้องยังไงเสนอเงินเท่าไหร่บอกไม่มีไม่ได้พอน้องวิวมันมาพูดกระแดะมีขึ้นมาทันที มันคงคิดว่าผมรู้ไม่ทันว่าทีจริงมันไม่ได้อยากจะไปช่วยสร้างโรงเรียนหรอกแต่อยากไปอยู่ใกล้น้องวิวมันมากกว่า
"เอาสิครับ ได้เลย"
"ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ให้คนขนไม้ไปเลยนะน้องวิวเขียนแผนที่ให้พี่มาได้เลย"
"ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวให้พี่พาสเขียนให้นะค่ะเพราะวิวไม่รู้จักพื้นที่ดีพอ"
"ได้เลยครับเดี๋ยวผมเขียนให้"ผมมองจ้องไอ้พ่อเลียงตาเขม็งพอกับที่พ่อเลี้ยงมันก็จ้องผมแบบนั้นเหมือนกันถ้าใครมีตาวิเศษคงเห็นกระแสไฟฟ้าในตาผมกับพ่อเลี้ยงฟาดฟันกันอยู่แน่ ได้เลยไอ้พ่อเลี้ยงหน้าจืดเดี๋ยวกูจะจัดให้ทุกระดับประทับใจเลยอยากเป็นคนดีมากใช่มั้ยเดี๋ยวเจอกัน
"น้องวิว มะมาได้ยังไงครับ ทำไมไม่บอกพี่ก่อนพี่จะได้ให้คนไปรับ แล้วเดินทางมาเนื่อยมั้ยครับ ร้อนรึเปล่า เมื่อยมั้ยครับนั่งก่อนมั้ย หิวน้ำรึเปล่า แต่พี่ว่าคงจะร้อนดูสิเหงื่อออกเลย ใครอยู่ข้างนอกบ้างเอามาให้แขกหน่อยเอาน้ำอะไรดีครับน้องวิวน้ำสตอเบอร์รี่มั้ยไร่พี่ทำเองอร่อยมากเลยนะ เอาขนมมั้ย อยากได้อะไรบอกพี่ได้เลยนะครับน้องวิว..."
"เอ่อๆพ่อเลี้ยงค่ะ พ่อเลี้ยงจะให้วิวตอบตอนไหนค่ะ คือวิวตอบไม่ทัน"
"อ้าวนี่พี่ถามเร็วไปหรอครับ"อื้อหื้อ ไอ้คุณพ่อเลี้ยงครับเร็วมากเลยล่ะครับล่อซะเป็นชุดนี้ถ้าน้องวิวมันไม่เบรคไว้คงจะมาอีกเป็นชุด
"ถ้างั้นพี่ว่าเชิญน้องวิวนั่งก่อนดีกว่านะครับ"พ่อเลี้ยงมันพูดแล้วดึงเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานให้น้องมันนั่งลงครับ สุภาพบุรุษซะ
"ขอบคุณค่ะ"พ่อเลี้ยงมันเดินอ้อมไปนั่งยังเก้าอี้ประจำ พอนั่งเสร็จสายตามันก็ประสานเข้ากับผมพอดี
"อ้าวคุณมายืนตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ผมไม่ทันสังเกต"กูคงเป็นอากาศธาตุสินะ กูมายืนตรงนี้เป็นชาติแล้วครับแต่มึงไม่เห็นเองครับไอ้คุณพ่อเลี้ยง
"แล้วคุณมาอีกทำไมครับผมก็บอกแล้วไงครับว่าผมไม่มีไม้ขายให้เชิญคุณกลับไปเถอะครับ น้องวิวว่าแต่มาหาพี่มีธุระอะไรรึเปล่าครับ"แหมมึงสนใจกูมาก ไม่คิดจะเชิญกูนั่งสักนิดเลยหรอครับมาถึงไล่กูกลับเลย
"คือนี่พี่พาสค่ะ รุ่นพี่ที่ม.ของวิวเอง"
"อ้าวหรอครับ ขอโทษนะครับผมไม่รู้ ถ้างั้นก็เชิญนั่งก่อนสิครับ"
"ขอบคุณครับแต่ไม่เป็นไร"
"ตามใจครับ ว่าแต่น้องวิวมาหาพี่ต้องการอะไรรึเปล่าครับ"ดู๊ดูมันไม่คิดจะง้อแขกเลยเสียมารยาทมาก แล้วพ่อเลี้ยงมันก็หันไปสนใจน้องวิวมันต่อโดยไม่สนใจผมอีกเลยครับ
"คือวิวจะมาขอซื้อไม้จากพ่อเลี้ยงนะค่ะ คือวิวมาออกค่ายสร้างโรงเรียนแต่ทีนี่ไม้โดนไฟไหม้ไม้ที่มีเลยไม่พอนะค่ะวิวก็เลยนึกขึ้นได้ว่าพ่อเลี้ยงทำโรงเลื้อยไม้อยู่ที่นี่ด้วย วิวเลยลองมาขอความช่วยเหลือดูนะค่ะ"
"อ๋อครับ พี่เข้าใจนะแต่ช่วงนี้ออเดอร์เยอะมากเลยไม้เท่าที่มีอยู่ก็แทบจะแปรรูปส่งไม่ทันแล้ว"
"แต่ว่าวิวมีความจำเป็นจริงๆนะค่ะ ยังไงวิวขอความกรุณาจากพ่อเลี้ยงด้วยนะค่ะ"น้องมันยกมือไหว้ไอ้พ่อเลี้ยงนั่นครับพอพ่อเลี้ยงมันเห็นก็รีบจับมือน้องมันไม้ให้ไหว้ทันที ไอ้นี่ก็เนียนน้องวิวมันเลิกไหว้นานล่ะแต่มือเนี่ยไม่ยอมปล่อยจนน้องมันต้องพยายามชักมือกลับเห็นแล้วอารมณ์ขึ้นเลยไวเท่าความคิดผมเดินไปกระชากมือน้องมันจากมือของไอ้พ่อเลี้ยงนั่นทันที ผมฉุดมือให้น้องมันยืนขึ้นน้องมันก็มองผมแบบงงๆ
"ผมเข้าใจแล้วล่ะครับพ่อเลี้ยง ยังไงผมก็ขอบคุณพ่อเลี้ยงมากนะครับที่สละเวลาฟังเรื่องของพวกเรายังไงวันนี้พวกเราก็ขอตัวกลับก่อนนะครับ ไปวิว"ผมลากน้องมันให้เดินตามออกมาไอ้พ่อเลี้ยงมันยังคงยืนมองที่มือผมกับน้องวิวที่จับกันอยู่ไม่วางตาเลยครับมองแบบขวางๆด้วย ไมมีอะไรไม่ต้องมองเว้ยคนนี้ของกู ผมหยุดตัวเองกระทันหันจนน้องมันมาชนหลังผมเต็มเลยครับ อะไรนะเมื่อกี้ผมพูดว่าอะไรนะ น้องวิวมันเป็นของผมงั้นหรอบ้าน่า ผมพูดออกไได้ไงแม้จะพูดในใจก็เถอะ แต่ผมก็ต้องสะดุ้งเมื่อน้องมันมาสะกิดๆแถมแขนในขณะที่ผมกำลังอยู่ในภวังค์
"พี่พาสเป็นอะไรค่ะ แล้วลากวิวออกมาทำไมค่ะ"
"เปล่า แล้วเราจะอยู่ทำไมในเมื่อพ่อเลี้ยงมันก็บอกแล้วว่าไม่มีไม้ให้"
"แต่ถ้าเราลองขอร้องอีก..."
"ไม่มีแต่กลับได้แล้ว"
"เดี๋ยวครับน้องวิว เดี๋ยว"ไอ้พ่อเลี้ยงมันวิ่งตามออกมา ไม่รู้ว่าจะตามมาทำไม
"มีอะไรครับพ่อเลี้ยง"มันไม่สนใจผมเลยครับหันปมองทางน้องมันแล้วเดินแทรกกลางระหว่างผมกับน้องมันให้มือผมหลุดจากมือน้องมัน ไอ้นี่
"มีอะไรหรอค่ะ"
"คือพอดีพี่นึกได้นะว่าเรายังพอมีไม้ที่ไม่ต้องรีบ่สงอยู่อีกเยอะพี่คิดว่าน่าจะพอให้น้องวิวเอาไปใช้สร้างโรงเรียนได้"
"จะจริงหรอค่ะ"
"ครับ แต่พี่มีข้อแหมนะ"
"ข้อแม้อะไรค่ะ"
"น้องวิวต้องอนุญาตให้พี่ไปช่วยน้องวิวสร้างโรงเรียนด้วย"
"อันนี้ต้องถามพี่พาสนะค่ะเพราะพี่พาสเป็นประธาน ว่าไงค่ะพี่พาส"ไอ้แผนสูงคิดจะมาทำคะแนนด้วยการเอาไม้มาล่อที่เมื่อกี้กูขอร้องยังไงเสนอเงินเท่าไหร่บอกไม่มีไม่ได้พอน้องวิวมันมาพูดกระแดะมีขึ้นมาทันที มันคงคิดว่าผมรู้ไม่ทันว่าทีจริงมันไม่ได้อยากจะไปช่วยสร้างโรงเรียนหรอกแต่อยากไปอยู่ใกล้น้องวิวมันมากกว่า
"เอาสิครับ ได้เลย"
"ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ให้คนขนไม้ไปเลยนะน้องวิวเขียนแผนที่ให้พี่มาได้เลย"
"ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวให้พี่พาสเขียนให้นะค่ะเพราะวิวไม่รู้จักพื้นที่ดีพอ"
"ได้เลยครับเดี๋ยวผมเขียนให้"ผมมองจ้องไอ้พ่อเลียงตาเขม็งพอกับที่พ่อเลี้ยงมันก็จ้องผมแบบนั้นเหมือนกันถ้าใครมีตาวิเศษคงเห็นกระแสไฟฟ้าในตาผมกับพ่อเลี้ยงฟาดฟันกันอยู่แน่ ได้เลยไอ้พ่อเลี้ยงหน้าจืดเดี๋ยวกูจะจัดให้ทุกระดับประทับใจเลยอยากเป็นคนดีมากใช่มั้ยเดี๋ยวเจอกัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ