Magic for my heartเวทมนต์แสนร้ายเสกหัวใจให้รักกัน
6.9
นิยาย
แชร์นิยาย
4) อารมณ์เสีย!! [TK]
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่4
วันรุ่งขึ้น
“เอาล่ะนักเรียนทุกคนพร้อมกันหรือยังจ๊ะ”เสียงอาจารย์พูดขึ้น ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมสิค่ะอาจารย์ถามแปลกๆ“ค่ะ/ครับ”ฉันก็ต้องแยกจากยัยฟางยัยเฟย์และต้องไปกับคนใบ้แทน(ว่าป๋าทำไมอ่ะ)“นี่นาย พูดบ้างได้ป่ะฉันอึดอัดรู้บ้างไหม”เขาหันมามองหน้าฉันสักพักแล้วก็หันกลับไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น น่าฆ่านัก“เป็นคนใบ้รึไง เดี๋ยวจะเอาน้ำแดงสาดหน้าเลยนิ”เฮ้อ~ สงสัยฉันคงจะต้องเป็นบ้าตายแน่เลย“ยัย...ฮึ่ย!”ด่าไม่ออกเหรอกเชอะ ไม่คุยก็ไม่คุยไม่ง้อหรอกย่ะ ฉันหยิบไอโฟนขึ้นมาฟังเพลงสองชั่วโมงผ่านไปยังไม่ถึงอีกเหรอฉันชักจะง่วงแล้วนะไอ้สวนสนุกทำไมมันไกลอย่างนี้แล้วเขาจะรู้ทางไปไหมหรือว่าหลง!“นี่นาย เมื่อไหร่จะถึงสักที”เขาก็ไม่ตอบฉันอีกแล้ว เซ็งมาก“.............”เงียบอีกแล้วเมื่อไหร่จะพูดเนี่ย“นี่อีตาโคโตโมะใบ้บ้า เงียบอยู่ๆด้ถามอ่ะตอบมั้งสิ!”เขาก็ยังเงียบอีก ฉันแล้วตัดสินใจหักพวงมาลัยแล้วเขาก็เหยีอบแบรกเสียงดังเอี๊ยด!!!!!!!!!!“นี่เธอ จะทำอะไรอยากตายนักรึไง”พอเปิดปากพูดได้ก็ด่าเลยนะ พูดดีๆเป็นบ้างไหม“ ‘ไม่’ แต่นายไม่ตอบคำถามฉันก่อนนิ”ฉันทำตัวเหมือนเรียกร้องความสนใจจากเขาเลย แล้วจะทำมันไปเพราะอะไรเนี่ย“ยังไม่ถึง พูดกับเธอแล้วน่าโมโห”ฮึ่ย!อยู่กับนายมันก็น่าเบื่อเหมือนกัน ไม่ไปด้วยแล้วเซ็ง ฉันเปิดประตูเดินออกจากรถทันที“ฉันไม่ไปกับนายแล้ว ฮึ่ย!......”ฉันเดินกระแทกเท้าปึงปังอย่างโมโหบนข้างถนนตึกๆๆๆ ตึกๆๆๆๆเสียงเท้าใครสักคนกำลังวิ่งมาทางฉัน ฉันรู้นะว่านายแต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะไปกับนายง่ายๆหมับ!!!เขาดึงแขนให้ประจันหน้ากัน ฉันพยายามสะบัดมือของเขาแต่ก็ก็ทำไม่ได้มืออย่างกะปลาหมึกเลยนะนาย“ปล่อย!”ฉันพูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยสักที“เป็นอะไรของเธอ เดินลงมาทำไมมันอันตราย”เป็นห่วงด้วยเหรอ ถึงดีแต่เงียบกับฉันตลอดเวลา“แล้วจะทำไมอยู่ในรถมัน‘อึดอัด’เข้าใจไหม”ฉันเน้นคำว่าอึดอัดเขาก็น่าจะรู้นะว่าฉันอึดอัดเพราะอะไร“อึดอัด?”เขาย้อนฉันด้วยคำว่าอึดอัด ฉันอาศัยตอนนี้สะบัดมือของเขาออก“ใช่ อึดอัดฉันมากับคนปกตินะไม่ได้มากับคนใบ้ถึงได้เงียบตลอดเวลา”ฉันขอระเบิดใส่หน่อยเถอะเพราะเขาเงียบไงฉันถึงโมโห“..............”เงียบให้ตายไปเลยนะ แล้วไม่ต้องมาพูดกับฉันด้วย“ฉันถามนายดีๆแต่นายกลับเงียบแบบนี้น่ะเหรอ ไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวแล้ว”ฉันหันหลังแล้วเดินออกมาขี่ไม้กวาดกลับโรงเรียนโดยที่ขี่ไม่เป็นฉันเบื่อจังวันนี้อุส่าดีใจที่จะได้ไปเที่ยวแต่กลับต้องมาทะเลาะกับอีตาโคโตโมะซะเสียอารมณ์เที่ยวเลย
________________________________
ติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
วันรุ่งขึ้น
“เอาล่ะนักเรียนทุกคนพร้อมกันหรือยังจ๊ะ”เสียงอาจารย์พูดขึ้น ไม่พร้อมก็ต้องพร้อมสิค่ะอาจารย์ถามแปลกๆ“ค่ะ/ครับ”ฉันก็ต้องแยกจากยัยฟางยัยเฟย์และต้องไปกับคนใบ้แทน(ว่าป๋าทำไมอ่ะ)“นี่นาย พูดบ้างได้ป่ะฉันอึดอัดรู้บ้างไหม”เขาหันมามองหน้าฉันสักพักแล้วก็หันกลับไปอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น น่าฆ่านัก“เป็นคนใบ้รึไง เดี๋ยวจะเอาน้ำแดงสาดหน้าเลยนิ”เฮ้อ~ สงสัยฉันคงจะต้องเป็นบ้าตายแน่เลย“ยัย...ฮึ่ย!”ด่าไม่ออกเหรอกเชอะ ไม่คุยก็ไม่คุยไม่ง้อหรอกย่ะ ฉันหยิบไอโฟนขึ้นมาฟังเพลงสองชั่วโมงผ่านไปยังไม่ถึงอีกเหรอฉันชักจะง่วงแล้วนะไอ้สวนสนุกทำไมมันไกลอย่างนี้แล้วเขาจะรู้ทางไปไหมหรือว่าหลง!“นี่นาย เมื่อไหร่จะถึงสักที”เขาก็ไม่ตอบฉันอีกแล้ว เซ็งมาก“.............”เงียบอีกแล้วเมื่อไหร่จะพูดเนี่ย“นี่อีตาโคโตโมะใบ้บ้า เงียบอยู่ๆด้ถามอ่ะตอบมั้งสิ!”เขาก็ยังเงียบอีก ฉันแล้วตัดสินใจหักพวงมาลัยแล้วเขาก็เหยีอบแบรกเสียงดังเอี๊ยด!!!!!!!!!!“นี่เธอ จะทำอะไรอยากตายนักรึไง”พอเปิดปากพูดได้ก็ด่าเลยนะ พูดดีๆเป็นบ้างไหม“ ‘ไม่’ แต่นายไม่ตอบคำถามฉันก่อนนิ”ฉันทำตัวเหมือนเรียกร้องความสนใจจากเขาเลย แล้วจะทำมันไปเพราะอะไรเนี่ย“ยังไม่ถึง พูดกับเธอแล้วน่าโมโห”ฮึ่ย!อยู่กับนายมันก็น่าเบื่อเหมือนกัน ไม่ไปด้วยแล้วเซ็ง ฉันเปิดประตูเดินออกจากรถทันที“ฉันไม่ไปกับนายแล้ว ฮึ่ย!......”ฉันเดินกระแทกเท้าปึงปังอย่างโมโหบนข้างถนนตึกๆๆๆ ตึกๆๆๆๆเสียงเท้าใครสักคนกำลังวิ่งมาทางฉัน ฉันรู้นะว่านายแต่ฝันไปเถอะว่าฉันจะไปกับนายง่ายๆหมับ!!!เขาดึงแขนให้ประจันหน้ากัน ฉันพยายามสะบัดมือของเขาแต่ก็ก็ทำไม่ได้มืออย่างกะปลาหมึกเลยนะนาย“ปล่อย!”ฉันพูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อยสักที“เป็นอะไรของเธอ เดินลงมาทำไมมันอันตราย”เป็นห่วงด้วยเหรอ ถึงดีแต่เงียบกับฉันตลอดเวลา“แล้วจะทำไมอยู่ในรถมัน‘อึดอัด’เข้าใจไหม”ฉันเน้นคำว่าอึดอัดเขาก็น่าจะรู้นะว่าฉันอึดอัดเพราะอะไร“อึดอัด?”เขาย้อนฉันด้วยคำว่าอึดอัด ฉันอาศัยตอนนี้สะบัดมือของเขาออก“ใช่ อึดอัดฉันมากับคนปกตินะไม่ได้มากับคนใบ้ถึงได้เงียบตลอดเวลา”ฉันขอระเบิดใส่หน่อยเถอะเพราะเขาเงียบไงฉันถึงโมโห“..............”เงียบให้ตายไปเลยนะ แล้วไม่ต้องมาพูดกับฉันด้วย“ฉันถามนายดีๆแต่นายกลับเงียบแบบนี้น่ะเหรอ ไม่มีอารมณ์ไปเที่ยวแล้ว”ฉันหันหลังแล้วเดินออกมาขี่ไม้กวาดกลับโรงเรียนโดยที่ขี่ไม่เป็นฉันเบื่อจังวันนี้อุส่าดีใจที่จะได้ไปเที่ยวแต่กลับต้องมาทะเลาะกับอีตาโคโตโมะซะเสียอารมณ์เที่ยวเลย
________________________________
ติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
5.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
