Don't have reason.

2-3  วันต่อมา ตอนเช้าก่อนเข้าแถว
"ชามเรามีเรื่องจะบอก"  บ๊อกก้าพูดกับชามในขณะที่เพื่อนของเขารอบล้อมและเหมือนจะคอยเชียร์หรือลุ้น
อะไรบางอย่าง
"ว่ามาดิ" ชามพูดตอบ
"คือว่าเรา เรา เรา เราชอบชามนะเป็นแฟนกันนะ"
"จะดีหรอ  เอาตามตรงนะเค้ายังไม่รู้ว่าตอนนี้เค้าชอบใครรอไปก่อนได้มั้ย"
"อืม ก็ได้จะรอนะ"   เฮือก!! บ๊อกก้าขอชามเป็นแฟนตอนนั้นฉันสับสนทำอะไรไม่ถูกได้แต่ยืนจ้องพวกเขา 2
คนอยู่นิ่งๆ  แต่พอชามบอกให้บ๊อกรอฉันก็ใจหายวาบแล้วก็รู้สึกสงสารบ๊อกมากๆเมื่อตอนที่เห็นบ๊อกหง่อยลง
ไปเลย  วันนั่นฉันไม่มีสมาธิทำอะไรทั้งนั่นเรียนก็ไม่รู้เรื่อง สับสนไปทุกอย่างเป็นวันที่มึนมาก
วันต่อมา ตอนเช้า
"อาซินๆ ออกมาหน้าห้องหน่อยดิมีเรื่องจะปรึกษา" ชามเรียกฉันไปคุยหน้าห้อง
"มีไรล่ะว่ามาดิ" 
"แกรู้จักพี่แบ๊กที่อยู่ ม.2 ใช่ป่ะ เออนั่นแหละพี่เขาชอบอ่ะชอบเค้าเว้ยแล้วเค้าไม่รู้ว่าตัวเค้าเองอ่ะชอบพี่เขา
รึเปล่า"
"แล้วแกมีอาการเป็นยังไงเวลาอยู่ใกล้ๆพี่เค้าอ่ะ"
."ก็ใจมันเต้นแรงนิดหน่อยอ่ะ ตอนนี้เค้าเริ่มคิดว่าเค้าชอบพี่เขาอยู่"
"เค้าก็ไม่รู้ว่าแกชอบใครอยู่แกต้องหาตัวเองให้เจอนะว่าแกชอบใครกันแน่แกทั้งสวยทั้งน่ารักเลือกได้อยู่
แล้วแหละ"  พอฉันพูดจบฉันก็เค้าไปตบไหล่ชามและฉันก็เดินเค้าไปปั่นงานต่อในห้อง
วันต่อมา
"เห้ยๆพวกแกรู้ยังชามเป็นแฟนกับพี่แบ๊กแล้วนะเว้ย" ลิคขิวผู้สืบข่าวประจำกลุ่มเราบอกฉันกับทารีและเอสโซ่
"อ้าวแล้วบ๊อกอ่ะ" ฉันถามเอสโซ่เพราะเอสเป็นที่สนิทกับบ๊อกที่สุดในกลุ่ม
"ไม่่่ีรู้ดิวันนี้ยังไม่ได้คุยกับมันเลยเนี้ย"
หลังเลิกเรียน
"เห้ยๆแกๆเค้ารู้เรื่องบ๊อกแล้วนะ มันมาบ่นให้เค้าฟังว่า บอกให้เรารอแล้วก็ปล่อยให้รอเก้อมันเจ็บใจมากเลย"เอสโซ่
เราให้พวกเราฟัง
"เออใช่ๆบ๊อกกลุ้มมากโครูสกับเนโกก็มาบ่นๆอยู่"ฉันพูดเสริมนิดๆหน่อยๆและฉันก็กลุ้มเลยเหมือนฉันเป็นบ๊อกซะงั้น
"เออน่าซินอย่ากลุ้มเลยไปกินติมกันเหอะ" ลิคขิวกับทารีก็ปลอบฉันและหลังจากนั้นเราก็ไปกินไอติมกันแต่ฉันก็กิน
อย่างไม่ค่อยมีความสุขเท่าไรหรอก
 



ปล. ขอโทษที่ไม่ได้อัพนานนะคะพอดีช่วงนี้สอบเลยไม่ค่อยมีเวลา ช่วยติดตามด้วยนะคะ