หัวใจครั้งนี้มีความแค้น!!

ตื๊ด ๆ ๆ 

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่แก้วกำลังนอนหลับในยามค่ำคืน เธอสดุงตื่นขึ้นมากดรับสายด้วยความงัวเงีย 

“ฮัลโหลค่ะ”แก้วพูดไปอย่างงวนนอน  

[ใช่ลูกคุณ ศรีสิมล รึป่าวคะ!]เสียงในสายพูดอย่างเร่งรีบ จนทำให้แก้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย คิดว่ามีลางสังหรแปลกๆเกิดขึ้น

“ค่ะ ไม่ทราบว่า...”ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบ เสียงในสายก็กระชากขึ้นมาเสียก่อน 

[แม่คุณกำลังแย่แล้ว มาโรงพายาบาล X ด่วนเหอะค่ะ]ในสายตัดไปอย่างดื้อๆ เมื่อคนที่รับได้ยินก็เบิกตาโพรง จากที่งัวเงียด้วยความง่วนกับรีบใส่ผ้าคลุมภายใต้ชุดนอนบาง ถือกุญแจรถแล้วรีบขับไปโรงพายาบาลทันที
           


ณ.โรงพายาบาล X

“แม่ฉันอยู่ไหน”ฉันวิ่งเข้าไปในโซนฉุกเฉินด้วยน้ำตา มันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ฉันเริ่มสังหรใจแปลกๆแล้ว ผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งเดินมาทางฉันด้วยแววตาเศร้า 

“คุณหมอยื้อชีวิตเขาอยู่”เธอทำหน้าสลด 

“ยื้อชีวิต? แม่ฉันเป็นอะไร แล้วคุณเป็นใคร”ฉันจับไหล่ผู้หญิงหน้าตาดีมาเขย่าด้วยความตกใจ ร่างบอบบางถูกเขย่าไปด้วยแรงที่ฉันกระทำ เธอผละฉันออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่สลดมาก

“ฉันชื่อฟาง ฉันเห็นแม่เธอนอนอยู่กองหญ้าริมทาง ด้วยอาการที่เลือดเต็มตัว เสื้อผ้าฉีกขาด เลยมาส่งที่นี้ ตอนนั้นน่ะ แม่เธอหายใจริบหรี่มาก”ฟางพูดแล้วเบื่อนหน้าทางอื่น ใครกันที่ทำแม่ฉัน เสื้อผ้าฉีกขาด ?  ทำร้ายร่างกาย...ข่มขืน ?  เพียงแค่ชั่วขณะที่ฉันคิด พายาบาลอวบอึ้ม เดินมาด้วยท่าทางตกใจพร้อมกับหมอแว่น

“หมอค่ะ แม่ฉัน...”ฉันเดินเข้าไปถามหมอด้วยน้ำตา มีความรู้สึกถึงความคุมามาก  

“เสียใจด้วยครับแม่คุณเสียแล้ว....” 
 
 


หลังจากจบงามศพแม่คืนนี้ฉันตั้งใจจะไปถามหมอให้ชัดเจนเกี่ยวกับการตายของแม่ฉัน  ฉันขับรถไปที่โรงพายาบาล X ที่ๆแม่ฉันตาย
“ขอพบผู้ดูแลคนไข้รายนี้หน่อย”ฉันเขียนชื่อ สกุลแม่ฉันลงในกระดาษแล้วยื่นไปให้พายาบาลฝ้ายติดต่อ
 

“แปปนะค่ะ ... คุณจองเบคะ...มีคนมาขอพบคุณค่ะ...เรื่องคนไข้ชื่อ ศรีสิมล  ศิริมงคลสกุลค่ะ...ค่ะๆ”พายาบาลวางโทรศัพท์แล้วยิ้มให้ฉัน”คุณหมอจองเบอณุญาติค่ะ เชิญห้องตรวจ 4 ค่ะ”พายาบาลพูด  แล้วพายมือไปทางห้องตรวจ  ฉันหันไปมองทางเดียวกับที่พายมือ ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปในนั้น

“เชิญนั่งครับ”ฉันนั่งไปเก้าอี้ข้างหน้า แล้วมองไปป้ายชื่อที่วางตรงโต๊ะ  จองเบ  ปาร์ค  ฉันเม้นริมฝีปากหนึ่งที่ก่อนจะเอ๋ยขึ้น 

“ฉันอย่างรู้ผลตรวจแม่ฉันก่อนตาย”หมอจองเบพยังหน้าก่อนจะหาเอกสารในตู้ลิ้นชักข้างหลัง สักพักใหญ่เลยเดินมาพร้อมเอกสาร 

“ครับ ร่างกายของคุณศรีสิมลมีการถูกทำร้ายเช่นของแข็ง โดนต่อย เตะ กระทืบ ครับและอีกหนึ่งอย่างคือ ช่องคลอดหรือแคมของคุณศรีนิลช้ำมากและเป็นโพรงใหญ่มาก ผมว่าเธออาจโดนข่มขืน แล้วทำร้าย"เป็นอย่างที่เราคิดไว้ไม่มีผิด  แม่จะโดนข่มขืนหรอ แม่แก่แล้วนะใครจะมาข่มขืน ส่วนทำร้ายแม่ไม่เคยมีใครเป็นอริเลย  เว้นแต่... อิงอร   ไทยานนท์!
 
 

“ฉันมาหาคุณอิงอร”เสียงดั่งก้องจากแก้วที่เดินเข้ามาในบ้านอย่างโกรธเมื่อเธอรู้สาเหตุการตายของแม่ แล้วคิดว่าต้องเป็นอิงอรแน่ๆ  อิงอรที่เดินมาก็ตกใจ 

“เอะอะอะไรกัน! เธอเป็นใคร”อิงอรมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า

“คุณใช่ไหม อิงอร  ไทยานนท์”แก้วไม่สนใจที่จะตอบคำถาม แต่กลับถามอิงอร 

“ทำไม”อิงอรจ้องมองไปที่ดวงตาของแก้วที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง พาลให้นึกถึงดวงตาของใครสักคน 

“คุณทำอะไรกับแม่ฉัน!”แก้วตวาดใส่อรอย่างแค้นเคื่อง ดวงตาฉายแววความโกรธอย่างเท็นแท้

“แม่ ใครแม่แก”อรยังไม่รู้ตัว ตอบกลับไปด้วยความโมโหที่อยู่ๆมีคนมากล้าวหามั่วๆทั่ว 

“ศรีสิมล ศิริมงคลสกุล!”
 


 
ตัวอย่างตอนต่อไป
"ก็ให้ฉันแต่งงานกับลูกคุณซะสิ"
"นางแพศยา"
"แล้วนายจะได้เป็นของฉัน หึๆ"
"แกอย่าหวังจะได้สุขสงบ อีแก้ว!"
 
17.9.2555 : 18.07