หัวใจครั้งนี้มีความแค้น!!

เรื่องนี้อาจจะแรงไปนะ

 “ศรีสิมล ศิริมงคลสกุล!”ฉันพูดเสียงดังจนทำให้คนฟังถึงกับสดุงแต่ที่สดุงที่สุดคงจะเป็นคนตรงหน้าฉันนั่นแหละ อิงอร!

“เธอว่าไงนะ”เสียงสั่นเชียวนะ กลัวหล่ะสิท่า 

“ศรีสิมล  แม่ฉันเอง” 

“ใครฉันไม่รู้จัก”โกหกหน้าด้านๆ แล้วใครกันโทรจิกแม่ฉันทุกวัน 

“หรอ ไม่รู้สินะ งั้นถ้าคลิปเสียงพวกนี้ถูกแผ่ออกไปหล่ะก็”ฉันกดปุ่มเปิดเสียง(กับไปดูที่อรคุยกับศรีทางโทรศัพท์) เสียงนี้ฉันเจอมันที่ห้องแม่แม่บันทึกไว้ตอนที่จะออกไป ที่ฉันรู้เพราะแม่จดไว้ แม่ฉันรอบคอบเพราะรู้ดีว่าถูกหมายหัวไว้  

“แกไปเอามาจากไหน”สัพนามจาก ‘เธอ’ เปลี่ยน เป็น ‘แก’ ในทันที  ฉันแสยะยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะเยาะออกไป

“หึ! กลัวหรอค่ะ”

“เอามานี้”นังอรคว้าเครื่องบันทึกเสียงไปกระทืบ โดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว 

“ว๊าย! ฮ่าๆๆ เหยียบไปเถอะค่ะ ฉันก๊อบไว้อีกเพียบ”ฉันไม่พูดเปล่าหยิบเครื่องอัดเสียงจำนวนมาก(ลงทุนได้อีก) โยนไปใส่เท้าคุณนังอร

“กรี๊ด แกตาย”ภายในเวลานั้น ผมฉันถูกกระชากไปแล้วลากไปทั่วบริเวณ ฉันเงยหน้าดูโดยความเจ็บปวด นังอรแน่ๆ  

“โอ๊ย! อีแก่ปล่อยนะโว้ย”ฉันพายายามถีบเท้าไปข้างหน้าเพื่อหวังจะโดนอีอรแต่ไม่เลย

“ทำอะไรกัน!”เสียงผู้ชายก้องมาแต่ไกล ฉันจ้องมองไปที่ดวงตามีเสน่ห์ดวงนั้น ทำให้ฉันหัวใจพ่องโต เจ้าของดวงตาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันกับคุณอร

“ลูกโทโมะ...”ลูก ? .... งั้นแสดงว่าหมอนี้คือลูกคุณอร อรปล่อยมือจากผมของฉันที่มีน้อยนิดให้เป็นอิสระ แล้วกล้าวโดยเสียงที่พายายามทำให้เป็นปกติที่สุด “นังนี้มันแอบเข้ามาในบ้านเราลูกมันจะโขมยของ”ฉันทนไม่ไหวเดินไปกระซิบข้างรูหูคุณอร

“คุณอรค่ะน้อยๆหน่อย เพียงแค่ฉันเปล่าประกาศเรื่องนี้กับทุกคนพร้อมหลักฐานยื่นไป เปรี้ยง! คุณก็จะอยู่ไม่ได้ทันที อำนาจคุณตอนนี้ริบหรี่เต็มทีแล้ว”ฉันพูดขู่คุณอรจนคุณอรหน้าแดงเพราะโกรธและกลัว

“แกต้องการอะไร”ฉันยิ้มทันที เอ๋ ?  เอาอะไรดีน๊า ที่จะสามารถทำให้บ้านนี้ลุกเป็นไฟได้ ใช่..ต้องเอาของรักของห่วง อยู่ตาฉันก็ไปสะดุดกับลูกคุณอรที่ชื่อโทโมะ หล่อซะด้วย!

“ก็ให้ฉันแต่งงานกับลูกคุณซะสิ”ฉันพูดเสียงดัง แล้วเดินไปลูบไล้แขนของโทโมะ โทโมะปัดออกโดยความไม่ชอบ อย่าบอกนะว่านายเป็นเกย์ 

“ไม่มีทาง!”คุณอรแหกปากดังกว่าฉันสิบเท่า ฉันทำท่าทางเอามือปิดหูแล้วส่ายนิ้วเบาๆ

“ก็ได้ค่ะ...คุณค่ะฉันมีอะไรจะให้คุณฟัง”ฉันหยิบเครื่องบันทึกเสียงขึ้นมาเตรียมจะกดแต่คุณอรขัดขึ้นมา 

“หยุดนะ ฉันยอมแล้ว”คุณอรวิ่งมาแย่งเครื่องบันทึกเสียงไป ฉันกระพริบตาปิบๆ หว้า! เสียดายจังอีกนิดเดียวเอง

“หมายความว่าไงครับแม่”โถ่เด็กน้อย เจ้าโง่เขลานัก ฉันยิ้มอย่างซะใจ ใกล้จะเริ่มแล้วสินะ เกมส์ครั้งนี้!

“หมายความว่าฉันกับคุณเราจะแต่งงานกันไงค่ะ ภายในเร็วๆนี้ด้วย”ฉันเกลี่ยไปที่ต้นแขนโทโมะ นี้ฉันกำลังอ่อยเขาอยู่ใช้ไหมเนี่ย อี๊! ใครเห็นอายตาย  ฉันชำเลื่องมองคุณอรเล็กน้อย ซะใจเป็นบ้า เธอน่ะเก็บกดจะตาย

“ใครจะแต่งงานกับเธอไม่จริงใช่ครับแม่”โทโมะถามแม่ตัวองคนนอกอย่างฉันก็ปล่อยให้แม่ของเขาพูดเอง 

“จะ..จริง ลูกต้องแต่งงาน” 

“แม่เป็นอะไรไป...”โทโมะเดินไปเขย่าตัวแม่ของตนแล้วมองฉันขวางๆ”...เธอเป็นใคร! นางเพศยา”อุ้ย! แรงนะ ฉันยิ้มรับคำชมนั้นอย่างปลื้มกับคำนั้น

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะค่ะ ว่าที่สามี”ฉันเน้นคำสุดท้าย จนโทโมะมองตาค้อนใส่ฉัน ฉันพูดผิดหรอในเมื่ออีกไม่นานมันก็จะเป็นความจริง 

“ไม่แต่เด็ดขาด”ไม่หรอก ยังไงนานก็ต้องแต่งกับฉันอยู่ดี หึ!

“ลูกโทโมะ แต่ว่า...”คุณอรกุ้มมือลูกพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนให้โทโมะ 

“ผมจะไม่เป็นอะไรกับผู้หญิงคนนี้ทั้งนั้น”โทโมะหัวเสียแล้วเดินหนีไป 

“แล้วนายจะได้เป็นของฉัน หึ!”ฉันตะโกนตามหลังโทโมะไป

“แก้วขอตัวกลับก่อนนะค่ะ เดี่ยววันหลังแก้วแวะมาใหม่”ฉันยิ้มเยาะ แล้วเดินไปอย่างผู้ชนะ ผลการกระทำของฉันวันนี้มันแค่ปูทาง ฉันจะทำให้บ้านนี้ลุกเป็นไฟให้ดู.... 

“แกอย่าหวังจะได้สุขสงบ อีแก้ว!”เสียงหญิงแก่ตะโกนอย่างลั่นบ้านเมื่อเห็นแขกมาเยื่อนกับไปแล้ว...

งงๆ กันป่ะถามจริงๆ ???

ฝากเรื่องนี้ด้วยค่ะ

21:9:55:20:41

zometing.