หัวใจครั้งนี้มีความแค้น!!
1) ปรากฏตัวด้วยความแค้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตื๊ด ๆ ๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่แก้วกำลังนอนหลับในยามค่ำคืน เธอสดุงตื่นขึ้นมากดรับสายด้วยความงัวเงีย
“ฮัลโหลค่ะ”แก้วพูดไปอย่างงวนนอน
[ใช่ลูกคุณ ศรีสิมล รึป่าวคะ!]เสียงในสายพูดอย่างเร่งรีบ จนทำให้แก้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย คิดว่ามีลางสังหรแปลกๆเกิดขึ้น
“ค่ะ ไม่ทราบว่า...”ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบ เสียงในสายก็กระชากขึ้นมาเสียก่อน
[แม่คุณกำลังแย่แล้ว มาโรงพายาบาล X ด่วนเหอะค่ะ]ในสายตัดไปอย่างดื้อๆ เมื่อคนที่รับได้ยินก็เบิกตาโพรง จากที่งัวเงียด้วยความง่วนกับรีบใส่ผ้าคลุมภายใต้ชุดนอนบาง ถือกุญแจรถแล้วรีบขับไปโรงพายาบาลทันที
ณ.โรงพายาบาล X
“แม่ฉันอยู่ไหน”ฉันวิ่งเข้าไปในโซนฉุกเฉินด้วยน้ำตา มันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ฉันเริ่มสังหรใจแปลกๆแล้ว ผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งเดินมาทางฉันด้วยแววตาเศร้า
“คุณหมอยื้อชีวิตเขาอยู่”เธอทำหน้าสลด
“ยื้อชีวิต? แม่ฉันเป็นอะไร แล้วคุณเป็นใคร”ฉันจับไหล่ผู้หญิงหน้าตาดีมาเขย่าด้วยความตกใจ ร่างบอบบางถูกเขย่าไปด้วยแรงที่ฉันกระทำ เธอผละฉันออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่สลดมาก
“ฉันชื่อฟาง ฉันเห็นแม่เธอนอนอยู่กองหญ้าริมทาง ด้วยอาการที่เลือดเต็มตัว เสื้อผ้าฉีกขาด เลยมาส่งที่นี้ ตอนนั้นน่ะ แม่เธอหายใจริบหรี่มาก”ฟางพูดแล้วเบื่อนหน้าทางอื่น ใครกันที่ทำแม่ฉัน เสื้อผ้าฉีกขาด ? ทำร้ายร่างกาย...ข่มขืน ? เพียงแค่ชั่วขณะที่ฉันคิด พายาบาลอวบอึ้ม เดินมาด้วยท่าทางตกใจพร้อมกับหมอแว่น
“หมอค่ะ แม่ฉัน...”ฉันเดินเข้าไปถามหมอด้วยน้ำตา มีความรู้สึกถึงความคุมามาก
“เสียใจด้วยครับแม่คุณเสียแล้ว....”
หลังจากจบงามศพแม่คืนนี้ฉันตั้งใจจะไปถามหมอให้ชัดเจนเกี่ยวกับการตายของแม่ฉัน ฉันขับรถไปที่โรงพายาบาล X ที่ๆแม่ฉันตาย
“ขอพบผู้ดูแลคนไข้รายนี้หน่อย”ฉันเขียนชื่อ สกุลแม่ฉันลงในกระดาษแล้วยื่นไปให้พายาบาลฝ้ายติดต่อ
“แปปนะค่ะ ... คุณจองเบคะ...มีคนมาขอพบคุณค่ะ...เรื่องคนไข้ชื่อ ศรีสิมล ศิริมงคลสกุลค่ะ...ค่ะๆ”พายาบาลวางโทรศัพท์แล้วยิ้มให้ฉัน”คุณหมอจองเบอณุญาติค่ะ เชิญห้องตรวจ 4 ค่ะ”พายาบาลพูด แล้วพายมือไปทางห้องตรวจ ฉันหันไปมองทางเดียวกับที่พายมือ ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปในนั้น
“เชิญนั่งครับ”ฉันนั่งไปเก้าอี้ข้างหน้า แล้วมองไปป้ายชื่อที่วางตรงโต๊ะ จองเบ ปาร์ค ฉันเม้นริมฝีปากหนึ่งที่ก่อนจะเอ๋ยขึ้น
“ฉันอย่างรู้ผลตรวจแม่ฉันก่อนตาย”หมอจองเบพยังหน้าก่อนจะหาเอกสารในตู้ลิ้นชักข้างหลัง สักพักใหญ่เลยเดินมาพร้อมเอกสาร
“ครับ ร่างกายของคุณศรีสิมลมีการถูกทำร้ายเช่นของแข็ง โดนต่อย เตะ กระทืบ ครับและอีกหนึ่งอย่างคือ ช่องคลอดหรือแคมของคุณศรีนิลช้ำมากและเป็นโพรงใหญ่มาก ผมว่าเธออาจโดนข่มขืน แล้วทำร้าย"เป็นอย่างที่เราคิดไว้ไม่มีผิด แม่จะโดนข่มขืนหรอ แม่แก่แล้วนะใครจะมาข่มขืน ส่วนทำร้ายแม่ไม่เคยมีใครเป็นอริเลย เว้นแต่... อิงอร ไทยานนท์!
“ฉันมาหาคุณอิงอร”เสียงดั่งก้องจากแก้วที่เดินเข้ามาในบ้านอย่างโกรธเมื่อเธอรู้สาเหตุการตายของแม่ แล้วคิดว่าต้องเป็นอิงอรแน่ๆ อิงอรที่เดินมาก็ตกใจ
“เอะอะอะไรกัน! เธอเป็นใคร”อิงอรมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า
“คุณใช่ไหม อิงอร ไทยานนท์”แก้วไม่สนใจที่จะตอบคำถาม แต่กลับถามอิงอร
“ทำไม”อิงอรจ้องมองไปที่ดวงตาของแก้วที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง พาลให้นึกถึงดวงตาของใครสักคน
“คุณทำอะไรกับแม่ฉัน!”แก้วตวาดใส่อรอย่างแค้นเคื่อง ดวงตาฉายแววความโกรธอย่างเท็นแท้
“แม่ ใครแม่แก”อรยังไม่รู้ตัว ตอบกลับไปด้วยความโมโหที่อยู่ๆมีคนมากล้าวหามั่วๆทั่ว
“ศรีสิมล ศิริมงคลสกุล!”
ตัวอย่างตอนต่อไป
"ก็ให้ฉันแต่งงานกับลูกคุณซะสิ"
"นางแพศยา"
"แล้วนายจะได้เป็นของฉัน หึๆ"
"แกอย่าหวังจะได้สุขสงบ อีแก้ว!"
17.9.2555 : 18.07
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ