หัวใจครั้งนี้มีความแค้น!!

10.0

เขียนโดย ZometIng

วันที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 14.57 น.

  2 ตอน
  6 วิจารณ์
  5,973 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ปรากฏตัวด้วยความแค้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตื๊ด ๆ ๆ 


เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในขณะที่แก้วกำลังนอนหลับในยามค่ำคืน เธอสดุงตื่นขึ้นมากดรับสายด้วยความงัวเงีย 


“ฮัลโหลค่ะ”แก้วพูดไปอย่างงวนนอน  


[ใช่ลูกคุณ ศรีสิมล รึป่าวคะ!]เสียงในสายพูดอย่างเร่งรีบ จนทำให้แก้วขมวดคิ้วอย่างสงสัย คิดว่ามีลางสังหรแปลกๆเกิดขึ้น


“ค่ะ ไม่ทราบว่า...”ยังไม่ทันที่แก้วจะพูดจบ เสียงในสายก็กระชากขึ้นมาเสียก่อน 


[แม่คุณกำลังแย่แล้ว มาโรงพายาบาล X ด่วนเหอะค่ะ]ในสายตัดไปอย่างดื้อๆ เมื่อคนที่รับได้ยินก็เบิกตาโพรง จากที่งัวเงียด้วยความง่วนกับรีบใส่ผ้าคลุมภายใต้ชุดนอนบาง ถือกุญแจรถแล้วรีบขับไปโรงพายาบาลทันที

           



ณ.โรงพายาบาล X


“แม่ฉันอยู่ไหน”ฉันวิ่งเข้าไปในโซนฉุกเฉินด้วยน้ำตา มันไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ ฉันเริ่มสังหรใจแปลกๆแล้ว ผู้หญิงหน้าตาดีคนหนึ่งเดินมาทางฉันด้วยแววตาเศร้า 


“คุณหมอยื้อชีวิตเขาอยู่”เธอทำหน้าสลด 


“ยื้อชีวิต? แม่ฉันเป็นอะไร แล้วคุณเป็นใคร”ฉันจับไหล่ผู้หญิงหน้าตาดีมาเขย่าด้วยความตกใจ ร่างบอบบางถูกเขย่าไปด้วยแรงที่ฉันกระทำ เธอผละฉันออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่สลดมาก


“ฉันชื่อฟาง ฉันเห็นแม่เธอนอนอยู่กองหญ้าริมทาง ด้วยอาการที่เลือดเต็มตัว เสื้อผ้าฉีกขาด เลยมาส่งที่นี้ ตอนนั้นน่ะ แม่เธอหายใจริบหรี่มาก”ฟางพูดแล้วเบื่อนหน้าทางอื่น ใครกันที่ทำแม่ฉัน เสื้อผ้าฉีกขาด ?  ทำร้ายร่างกาย...ข่มขืน ?  เพียงแค่ชั่วขณะที่ฉันคิด พายาบาลอวบอึ้ม เดินมาด้วยท่าทางตกใจพร้อมกับหมอแว่น


“หมอค่ะ แม่ฉัน...”ฉันเดินเข้าไปถามหมอด้วยน้ำตา มีความรู้สึกถึงความคุมามาก  


“เสียใจด้วยครับแม่คุณเสียแล้ว....” 

 

 



หลังจากจบงามศพแม่คืนนี้ฉันตั้งใจจะไปถามหมอให้ชัดเจนเกี่ยวกับการตายของแม่ฉัน  ฉันขับรถไปที่โรงพายาบาล X ที่ๆแม่ฉันตาย

“ขอพบผู้ดูแลคนไข้รายนี้หน่อย”ฉันเขียนชื่อ สกุลแม่ฉันลงในกระดาษแล้วยื่นไปให้พายาบาลฝ้ายติดต่อ

 


“แปปนะค่ะ ... คุณจองเบคะ...มีคนมาขอพบคุณค่ะ...เรื่องคนไข้ชื่อ ศรีสิมล  ศิริมงคลสกุลค่ะ...ค่ะๆ”พายาบาลวางโทรศัพท์แล้วยิ้มให้ฉัน”คุณหมอจองเบอณุญาติค่ะ เชิญห้องตรวจ 4 ค่ะ”พายาบาลพูด  แล้วพายมือไปทางห้องตรวจ  ฉันหันไปมองทางเดียวกับที่พายมือ ฉันเดินดุ่มๆเข้าไปในนั้น


“เชิญนั่งครับ”ฉันนั่งไปเก้าอี้ข้างหน้า แล้วมองไปป้ายชื่อที่วางตรงโต๊ะ  จองเบ  ปาร์ค  ฉันเม้นริมฝีปากหนึ่งที่ก่อนจะเอ๋ยขึ้น 


“ฉันอย่างรู้ผลตรวจแม่ฉันก่อนตาย”หมอจองเบพยังหน้าก่อนจะหาเอกสารในตู้ลิ้นชักข้างหลัง สักพักใหญ่เลยเดินมาพร้อมเอกสาร 


“ครับ ร่างกายของคุณศรีสิมลมีการถูกทำร้ายเช่นของแข็ง โดนต่อย เตะ กระทืบ ครับและอีกหนึ่งอย่างคือ ช่องคลอดหรือแคมของคุณศรีนิลช้ำมากและเป็นโพรงใหญ่มาก ผมว่าเธออาจโดนข่มขืน แล้วทำร้าย"เป็นอย่างที่เราคิดไว้ไม่มีผิด  แม่จะโดนข่มขืนหรอ แม่แก่แล้วนะใครจะมาข่มขืน ส่วนทำร้ายแม่ไม่เคยมีใครเป็นอริเลย  เว้นแต่... อิงอร   ไทยานนท์!

 

 


“ฉันมาหาคุณอิงอร”เสียงดั่งก้องจากแก้วที่เดินเข้ามาในบ้านอย่างโกรธเมื่อเธอรู้สาเหตุการตายของแม่ แล้วคิดว่าต้องเป็นอิงอรแน่ๆ  อิงอรที่เดินมาก็ตกใจ 


“เอะอะอะไรกัน! เธอเป็นใคร”อิงอรมองแก้วตั้งแต่หัวจรดเท้า


“คุณใช่ไหม อิงอร  ไทยานนท์”แก้วไม่สนใจที่จะตอบคำถาม แต่กลับถามอิงอร 


“ทำไม”อิงอรจ้องมองไปที่ดวงตาของแก้วที่เต็มไปด้วยความโกรธเคือง พาลให้นึกถึงดวงตาของใครสักคน 


“คุณทำอะไรกับแม่ฉัน!”แก้วตวาดใส่อรอย่างแค้นเคื่อง ดวงตาฉายแววความโกรธอย่างเท็นแท้


“แม่ ใครแม่แก”อรยังไม่รู้ตัว ตอบกลับไปด้วยความโมโหที่อยู่ๆมีคนมากล้าวหามั่วๆทั่ว 


“ศรีสิมล ศิริมงคลสกุล!”

 


 

ตัวอย่างตอนต่อไป

"ก็ให้ฉันแต่งงานกับลูกคุณซะสิ"

"นางแพศยา"

"แล้วนายจะได้เป็นของฉัน หึๆ"

"แกอย่าหวังจะได้สุขสงบ อีแก้ว!"

 

17.9.2555 : 18.07

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา